mijn moeders mening over mannelijke vrienden
 

Ik was laatst met mijn moeder op stap, en toen vertelde ik haar dat ik die avond bij een jongen zou gaan eten, niet een date ofzo, want ik heb al een vriendje, maar gewoon vriendschappelijk eten. Dit doe ik op zich wel vaker met jongens.
Blijkbaar denkt mijn moeder dat bij een jongen gaan eten net zoiets is als een relatie met een jongen hebben, want ze reageerde wel erg vreemd, zoals: je gaat toch niet vreemd he? en: zou je dat nu wel doen?
Ik vond dit behoorlijk storden en heb haar geprobeerd uit te leggen dat je niet perse een relatie hoeft te hebben met iedere jongen die je omgaat. Zij snapt dat niet, blijkbaar komt ze uit een omgeving waar zoiets wel het geval was....

Hebben jullie hier ervaring mee? wat moet ik zeggen zodat mijn moeder niet meer denkt dat ik een of andere slet ben?

:rolleyes:

Dit moet je zeggen:

"Moeder, je moet niet meer denken dat ik een of andere slet ben"
(y) (y)

Vraagt ze dat ook als je met een vriendin uiteten gaat? :confused:

Er zijn idd mensen die denken dat als je een dagje naar een jongen gaat (een meisje in mijn geval), dat je gelijk wat hebt, of wat wilt met hem/haar.
Hoevaak mensen dachten dat onze vriendengroep (2 jongens, 2 meisjes) 2 stelletjes waren is echt ontelbaar ondertussen. Zelfs mensen die hele dichtbij stonden dachten dit, maar blijkbaar is dat niet te snappen voor sommige mensen

ik vraag me op dit moment voor mezelf ook af of ik wat kan ga drinken met een jongen, omdat ik niet weet of hij hier misschien meer in ziet... voorlopig hou ik de boot nog maar ff af.

Zo iets zou ik dan idd ook zeggen...

Heeft je vriend er problemen mee? Dat lijkt me 'belangrijker' dan of je moeder het wel of niet vindt kunnen of wat dan ook.

Inderdaad, dat is hetzelfde als bij een vriend eten waarmee je alleen een vriendschappelijke relatie hebt.

ja, das idd vreselijk irritant. Ik kan ook geen 'mannelijke' vrienden hebben zonder dat m'n moeder denkt dat ik wat met diegene heb :|

gelukkig kan ik wel vrouwelijke vrienden (ook bekend als vriendinnen ;)) hebben zonder dat mn ouders daar wat achter zoeken.
heb echter wel vrienden (die zelf eigenlijk alleen mannelijke vrienden hebben) die er meteen meer achter gaan zoeken. en das idd redelijk irritant.

Mijn moeder is net hetzelfde, en ik begrijp het aan de ene kant wel hoor.
Een etentje staat bij mij toch gekend als 1 van de cliché romantische dingen die je enkel met je vriend doet.. (bekrompen mss,maar ik denk aan de andere kant ook wel zo, zou niet willen dat mijn vriend uit eten ging met een vriendin)

haar uitleggen dat jij wel gewoon mannelijke vrienden kan hebben
en dat ze dus een wat verder moet kijken als haar neus lang is

probeer haar gewoon te laten snappen dat je ook gewoon vrienden kan hebben waar je niets mee hebt. heeft zij geen mannelijke vrienden die je als voorbeeld kunt nemen?

:( :o

ik heb er geen ervaring mee...misschien kun je met haar praten en uitleggen dat je met die jongen alleen maar vriendschappelijk bevriend bent.

Mijn ouders reageren er vrij normaal op...gister was een vriend van me bij me..en ze hoorden ons alleen maar lachen enzow...hij komt hier wel vaker en ze denken er volgens mij ook niets van..
(zelfs niet toen we ze gister voor de gek wilden houden en helemaal verhit en half aangekleed beneden kwamen :p )

als ik met een jongen wegga denkt mijn moeder dat t mijn vriendje is.. Als mijn zus een vriend heeft vindt mn moeder t niet kunnen dat ze met andere vrienden nog weggaat of belt..

Dat zit er nog in van den ouden tijd zeker ;)

Ik zou je moeder toch nog een keer duidelijk proberen te maken dat het echt niet meer is dan een etentje, en alleen vriendschappelijk. Dat je je vriend nog steeds de liefste vindt, nou ja gewoon uitleggen dat het echt alleen eten is.

Wel irritant, mijn moeder vindt het gelukkig vrij normaal als ik vriendschappelijk met jongens omga.

Btw... voor die jongen moet het wel duidelijk zijn dat je een vriend hebt, en dat hij er echt niks achter moet zoeken he!!

of je bent heel naïef :nono:

nee voor die jongen is het wel duidelijk dat ik een vriendje heb, en voor mijn vriendje is het wel duidelijk dat ik niet vreemdga :)

Gelukkig woon ik ook niet meer thuis, dus zie ik mijn moeder niet vaak, dus zo erg vind ik het niet. Ik vind het alleen storend dat ze een beetje ouderwets is oid, heb het verder geprobeerd uit te leggen, maar dat had weinig zin, want ze was nog wantrouwend.
Ik vroeg me alleen af of er nog meer ouders op deze manier denken, en gelukkig ben ik dus niet de enige die dit probleem heft :)

haha, ja mijn moeder is net zo. Ik ga meestal om met jongens, mn vrienden zijn voor 80% jongens. Maar als ik dan naar de bios ofzo met een vriend ga, dan krijg ik meteen van die rare blikken. En mn vrienden spelen daar op in, dan gaan ze expres tegen mn moeder zeggen:"als je dochter niet meer thuis komt dan ligt ze aangerand in mijn auto" en dan gaat mn ma helemaal doordraaien, waarop wij weer lachen. :D Ik moet er namelijk niet aan denken meer dan vriendschap te hebben met mn vrienden. En dat moet mn ma ook maar eens door gaan hebben.

Ja, dat zijn altijd goede grappen. :rolleyes:

Ik zou dan als moeder twijfelen aan de verstandelijke vermogens van mijn dochter, dat ze zulke vrienden uitkiest.

Heb ik ook gehad. En ik reageerde hetzelfde als jij. Probeer hem na die 'afwijzing' nog wel ff te bellen, want ik heb hem nooit meer teruggezien. Of nou ja, 2x gesproken over msn, en toen niet meer van hem gehoord. :(

:rolleyes: Je hebt van die mensen die nergens de humor van inzien...

Wat een zelfkennis! :rolleyes:

Alleen heel indirecte ervaring; toen mijn vriend ging winkelen met een gezamelijke vriendin vroeg de moeder van een ándere vriendin aan desbetreffende andere vriendin of ik dat wel goed zou vinden.


En als je niet wil dat je moeder denkt dat je een slet bent, dan zeg je toch gewoon 'Moeder, ik ben geen slet'...

Geef toe, dat is gewoon een slechte grap.

:confused: Jíj begon te zeiken dat het niet grappig was...

Ja, maar om je er dan zo op te reageren (als Sander), is ook wel overdreven.

Je moeder went er wel aan.. neem die gewone vrienden eens mee naar je huis ofzo, zodat je moeder hen kan zien. ;) Ik ben de afgelopen jaren met zoveel verschillende jongens omgegaan die niets meer voor me waren dan gewone vrienden.. het enige irritante wat m'n moeder dan vaak deed was hen de hemel in prijzen.. "ooohhh dat is zoooo'n leuke jongen.. waarom neem je niets met hem?" :s En heel af een toe een rare opmerking "zou je niet eens aan de pil gaan, met al die jongens op je kamer?" omg. :| Nou ja, dan maakte ik haar ook gewoon duidelijk dat ik niet 1 of andere slet was. ;) Blijf het gewoon herhalen, zeg dat je vriendje ervan weet, enz.

:D :D :D

Ik heb veel vriendinnen overal in Nederland wonen...
Dus dan is de meest standaard afspraak die je maakt om een keer wat te gaan eten (meestal met bios erbij)

Maar inderdaad, daar hoor je niets anders achter te zoeken... vind ik dan :)

EDIT: En mijn ouders konden dit ook nooit accepteren (n) ook niet als ik bij mn beste vriendin bleef slapen ofzo :s
Zij en ik slapen gewoon in 1 bed (tweepersoonsbed, dus ruimte zat), en dat snappen mensen dan niet :s

Ik heb vrij veel 'gewone' vriendinnen, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook vrij vreemd vind, als een jongen en een meid die geen relatie hebben, samen in een tweepersoonsbed slapen. Dan zoek ik er meestal toch ook wel iets achter. :o

*grin*

Wij redenen gewoon zo:

Wat is het nu van 1 matras uit het tweepersoonsbed halen en in de woonkamer neerkwakken (daarnaast past niet), om vervolgens eerst uren op haar kamer te zitten praten, waarna ik dan nog naar de huiskamer moet gaan om te gaan slapen :confused: alleen maar onnodig gedoe (n)

Ik redeneer zo:

Jongen + Meisje + Tweepersoonsbed = :evil:

Ach.. leg het haar gewoon nog is uit.

Iedereen denkt ook altijd dat ik een relatie met me beste vriend heb. Totdat ze me met m'n echte vriend tegenkomen, en dan gaan er nog roddels.

De mens is nu eenmaal polygaam, dus je moeder is slechts realistisch.

ouders enz denken nog steeds dat jongens en meisjes geen vrienden kunnen zijn
ik heb ook 2 jongens als hele goeie vrienden en mijn moeder blijft nog steeds vragen of ik ze niet leuk vind oid
slaat nergens op, heb het gezellig met ze, en that's all!
je kan het haar proberen uit te leggen, maar bij mijn moeder gaat het er ook niet in..

Of je probeert het juist andersom:

"Moeder, mijn lichaam is van mezelf. Als ik mijzelf als een slet wil gedragen, dan doe ik dat. Papa vond het niet erg dat ik dit deed met hem en zijn vrienden, waarom jij dan wel? En de pil, who needs that shit. Bedoel, een abortus is zo gemaakt, heb ik de andere 3 keer ook gedaan, voel je niet zoveel van hoor."

Als ze je dan vreemd begint aan te staren.

"Moeder, dat je dit allemaal gelooft verontrust me nog het meest. Hou op met te denken dat ik een slet ben. Als ik zeg dat ik iemand zie als gewoon een vriend, dan bedoel ik dit en niks anders. Dat jij persee met iedereen het bed moet delen waar je af en toe een praatje mee maakt moet je zelf weten. Een waard vertrouwd zijn gasten zoals hij zelf waard is."

Of iets dergelijks :D

Wel als je hem duidelijk maakt dat je hem verder niet leuk vind en hem alleen als vriend ziet. :)

Ik slaap ook wel eens met een vriend of een vriendin in een tweepersoonsbed. Je hoeft dan toch niet meteen tegen elkaar aan te gaan liggen enzo?

Dat weet ik. Maar toch. :p

daar sluit ik mij volledig bij aan...
als je moeder een beetje vertrouwen in je heeft en je zegt dat je t niet zoekt, dan zal ze je wel geloven, en anders tja, alsiemand niet wil geloven in wat je zegt dan houdt het op...moet je niet je leven voor veranderen ofzo, lijkt me