Punik Proza
 

Als mijn fiets er niet meer is
Dan zal ik moeten lopen
Zonder stalen ros
Te laat, en dik verloren

Als de lichten staan op rood
Dan zal ik moeten stoppen
Met mijn ogen aan
De overkant geschonken

Als mijn moeder er niet is
Naar de hemel ver gevlogen
Wie zal dan eten maken?
Zich omdraaiend in mijn braken

Wie zal dan schenken uit het hart
Op een brommer van metaal
En godverdomme slinkse hoer
Niet alleen je hersens kaal

Jij vieze dikke proletennicht
Met proza tieten scherp
Het mes dat is geslepen
Het doel is loos gemaakt

Ik kan nu louter slachten
Puur uit leedvermaak
Al lopend zonder fiets
Is slopen een leuk iets

Ik relativeer de nachten
Die ik lopend zal begaan
Met een zelfmoordknop
Alsof ik in de trein moet staan

Een jankend zachte bel
Klinkt verdovend in mijn oor
Zou de duivel toch bestaan
En bij mijn moeder langsgaan?

Is de diepe wens
Die ik koester in gedachten
Of is dit juist de droom
Ontstaan in bange nachten

Badend in het zweet
Versla ik mijn gevaar
Rubens wijven neukend
Is anaal dan een bezwaar?

Wat loop ik nu te lullen?
Is dit nu te banaal
Nee, laat mij nu maar schrijven
In het ritme van de nacht
Een zwoel gedanste tango
Die danst zo lief en zacht
Zo zie ik mij het liefst
En zo lezen jullie graag
Dus met de handen voor de ogen
Sluit ik hier dit dicht
Zo is er weer gescheten
En stierf proza uit het zicht....



----------


Normaal,normaaal, eng eng eng eng, raar, raar.....

Proza. proza........mijn reet......voor een bouwvakker is alles proza alleen weet ie t zelf niet....

Over vijftien jaar is elke natte scheet van nu kunst......proza,proza......getver


Maar goed, ik ga slapen!

Tataa!

Kijk, dit is nu de Vaal waar ik van houd <3

Dankuzeer.

Je overtreft jezelf valie.
Ik kan m gewoon zingen!