Overstuur.
 

Nooit gedacht dat ik hier ooit zou posten. Of dat het überhaupt nodig zou zijn.

Ik heb sinds 4 maanden een vriendin, mijn eerste serieuze relatie. Na wat gebeurtenissen binnen onze relatie heb ik het af en toe erg zwaar.

Gisteravond was het ergste tot nu toe. Ze reageerde niet op mijn smsjes omdat ze lag te slapen. Direct ging er vanalles door mijn hoofd en ik dacht dat ze verongelukt was, of iets dergelijks. Het bleef maar malen en ik stuurde wel 20 smsjes achter elkaar om te vragen waar ze was.

Tot overmaat van ramp ben ik toen gaan bellen, en na 10 keer werd ze wakker.

Ze is het nu zat, het is al vaker gebeurt en ze wilt niet dat ik haar claim of benauw. Ik wil dat ook niet, maar ik raak zo overstuur af en toe, het is gewoon om eng van te worden.
Ik wil helemaal niet dat ze het aan mij moet vragen als ze een stap zet, doe even normaal, ik wil gewoon een leuke relatie, maar dat kan helaas niet als ik zo overstuur blijf raken de hele tijd.

Is er iemand die deze situatie herkend? Tips? Ervaringen? Ik voel me zo in de knoop met mezelf. Ik heb al vaker gezegd dat het niet meer zou gebeuren, en toch gebeurde het.

Heb je er al met haar over gepraat? Dat lijkt mij de eerste (heel belangrijke) stap.

Verminderen doe je iig niet door te zeggen dat het niet meer gebeurd, want zo werkt het met dit soort dingen niet, was het maar zo simpel. Probeer de oorzaak van je angst te achterhalen en kijk of het reëel is dat je zo bang bent ed. Probeer afspraken te maken met je vriendin (bv. bellen zodra ze thuis is aangekomen als ze van jou naar huis gaat oid), maar houd ook dat reëel, elke minuut bellen is onmogelijk. En als je het zelf niet kan, zoek dan desnoods professionele hulp.

En niet om je te demotiveren oid, maar als zij er niet mee om kan gaan en jij het niet kunt verminderen (desnoods met professionele hulp), dan vrees ik toch dat de relatie niet echt stand zal houden... :o

Dankjewel voor je snelle reactie.

Ik praat al sinds vannacht met haar en ik ben achter veel dingen gekomen door bij in mezelf te kruipen.

Ik bedacht me dat ik mijn leven door haar liet leiden, of dat ik in ieder geval mezelf mee liet varen met haar.

Afstand nemen is de sleutel, en daar begin ik vanaf nu mee. Niet meer elke seconde op mijn mobiel kijken voor smsjes, mijn mail checken om de minuut, en 24 uur per dag aan haar denken.

Ik denk dat ik me fijner voel als ik afstand neem. En zij ook.

Dat klinkt niet alleen stom, dat is het ook! Maar het werkt wel, was ik achter gekomen :) Dankjewel voor de tip!

Dwing jezelf gewoon in te zien dat normale mensen 's nachts slapen en over het algemeen niet verongelukken. De kans dat dat gebeurt is statistisch gezien ongelooflijk klein, dus je kunt maar beter je ergens anders druk over maken.

Dwing jezelf háár eens niet te bellen/te smsen en wacht tot zíj iets van zich laat horen. Da's meteen een goede test om te zien of niet überhaupt alles van jouw kant komt.

Je schat de situatie verkeerd in denk ik. Dat is het niet. We zijn gelukkig samen, alleen draai ik op bepaalde momenten enorm door en krijg ik een beeld voor me dat ik haar ga verliezen. Het is enorm zwaar om daar uit te kruipen en daarom probeer ik dan wanhopig liefdesverklaringen uit haar te krijgen. Natuurlijk werkt dat enkel averechts, en ziehier het resultaat.

Hoi!
In mijn vorige relatie had ik ook een vriend die af en toe heel erg overdreven kon reageren enz. Ook meteen bellen waarom ik niet terug smste. etc.
het klinkt misschien hard wat ik nu ga zeggen. Probeer afstand te nemen en niet zo overdreven te reageren, want anders krijgt ze het echt benauwd en dan ben je haar echt kwijt.

Sterkte!

obsessief...

Daar heeft hij echt wat aan! (y)

Ik herken het zelf wel een beetje. Je spreekt iets af, en als diegene waarmee je afgesproken hebt ook maar een minuutje of 2 te laat is begin je je al af te vragen of er niet iets gebeurd is. Bijvoorbeeld.

Mijn vriend vond dit ook ontzettend vervelend, maar we zijn er samen wel een aantal hulpmiddeltjes bedacht om me wat gerust te stellen. Als we 's avonds laat nog sms-en stuurt hij als hij gaat slapen "Ik ga nu slapen". Zodat ik weet dat hij slaapt. Ook moet je proberen een beetje te relativeren en bedenken hoe groot de kans is dat er iets gebeurt met je vriendin, en als er al iets zou gebeuren, wat jij dan gedaan zou kunnen hebben om het te voorkomen. Niets toch? Als het gebeurt, dan gebeurt het. Het zou net zo goed jou huis kunnen zijn waar een bom op valt, of dat in brand vliegt, maar daar maak je je toch ook niet druk om?

Liefs,

Laura

Hmmhmm. Daar heb je wel gelijk in, maar het is niet alleen dat ik bang ben dat ze een ongeluk krijgt, het kan zoveel zijn. Dan ben ik weer bang dat ze geen tijd voor me maakt, dan ben ik weer bang om 'gedumpt' te worden voor een leukere jongen, dan ben ik weer bang voor dit, en dan weer voor dat. Het is erg vermoeiend om altijd maar bang te zijn, ik wil weten waar het vandaan komt!