bang/afhankelijk
 

Hey,

Ik voel me heel alleen op school. Ik begin wel een klein beetje meer bij het geheel te horen (na al die jaren :eek: ), maar heb nog steeds geen vriendinnen. Geen meiden die op mij lijken, die meer dan een oppervlakkig contact willen met mij. Het is niet zo dat ik het TE graag wil, ik laat het allemaal maar over me heenkomen. Maar soms ben ik misschien toch een beetje krampachtig. Niemand die op dezelfde denkhoogte zit als ik (ik ben slimmer dan de meesten uit mijn klas, deed eerst gymnasium maar ben verhuisd en naar een andere school gegaan). Iiv het is erg irritant, ik heb geen plezier zoals anderen dat hebben, wil soms niet mee als de anderen ergens heen gaan (in de pauze) maar doe dat dan toch omdat ik bang ben alleen te staan. Ik ben bang dat mensen denken dat ik nergens bij hoor (is ook half niet zo maargoed). Als ik bij een groepje sta, een beetje klets enzo, en ik ga naar de wc en zeg dat ook tegen hun, dan kan het zo zijn dat ze weg zijn als ik terugkom. Ze denken gewoon niet aan me.

:confused:

Nou moet ik eerlijk zijn: Ik heb nog nooit een echte vriendin gehad. Op de basisschool wel, maar dat is inmiddels ook al weer lang geleden... Voel me denk ik niet op m'n gemak ofzo...

Iiv wie kan mij uit dit verwarde verhaal duidelijk maken wat mijn probleem is.... :( :s :o

er zijn 'cursussen' om socialer te worden...

soms zul je toch oppervlakkig contact moeten maken, als je graag vriendschappen wil... toch afwegen wat jij belangrijker vindt

'k Weet niet of je sociaal leven totaal afhankelijk is van school? Doe je nog dingen daarbuiten? Gaat dat dan beter?

Het soort vriendschap dat je in het lager hebt met iemand is zeldzaam.

vooral een ''relatie'' aangaan met het idee dat jij stukken slimmer bent omdat je van het gym komt..

maar zo bedoel je het vast niet
tjaa.. wat moet je doen? er zal toch wel iemand zijn met wie je een beetje leuk kunt praten?
Misschien een keertje niet meegaan tegen je wil in,
er zijn vast nog anderen over. Als jij die dingen toch niet leuk vindt, zal je ook geen enthiousiasme uitstralen en minder vrolijk en gezellig over komen. Blijft echt.
En kijk eens op een vereniging, op internet, ga honden uitlaten ;)
Er zijn zat andere plaatsen om mensen te ontmoeten waarmee het wel klikt :)

over hoeveel jaren heb je het? in welke klas zit je?

en je bent van gymnasium naar wat gegaan?

Hebben ze op je nieuwe school/in je omgeving geen gymnasium? :s
maar goed :)

Omdat je van een andere school komt, is het moeilijk om bij een leuk groepje mensen te komen. De groepjes zijn al ver voor je komst gevormd en de mensen erin vinden het waarschijnlijk moeilijk om iemand anders toe te laten.
Probeer je te interesseren in wat anderen zeggen, als je niet snapt waar het over gaat, dan kun je wat meer erover gaan uitzoeken. Dan kun je een beetje meepraten en zullen ze je waarschijnlijk wat eerder accepteren. Je moet natuurlijk wel jezelf blijven, want niemand heeft een kopie van zichzelf als vriendin nodig. Praat ook over dingen die jij leuk vindt, dat wekt misschien interesse op, waardoor ze je er meer bij betrekken.
Dat jij jezelf slimmer voelt helpt natuurlijk ook niet. Intelligentie heeft ook niets met vriendschap te maken. Ik ken genoeg domme mensen waarmee ik vriendschap heb gesloten. Niet iedereen kan zo 'slim' zijn.

Omg, lijkt wel of ik mn eigen verhaal hoor...

Ik ben blijven zitten in de vierde omdat ik zo vaak in het ziekenhuis lag. Ik kwam voor de tweede keer in de vierde en dus in een heel nieuwe klas. Ik was / ben nog steeds heel vaak ziek en daardoor accepteren ze me niet. Ze denken alleen maar dat ik spijbel en niks aan school doe ofzo.
Ik loop inderdaad ook maar achter iedereens hol aan, ik vind het ook erg om alleen te zitten. Ik voel me echt een last en zo reageert mijn klas ook tegenover mij.
Buiten school heb ik ook geen vriendinnen mede omdat ze mij gewoon niet snappen, ik ben niet zoals anderen, maar ben gewoon vaak ziek en kan niet zomaar naar een pretpark ofzo en ik kan bepaalde dingen niet doen. (uitgaan kan ook niet zomaar en alcohol is ook heel slecht voor me).

Ik heb een maatje voor het leven gevonden, ik heb een vriend (nu al ruim anderhalf jaar) en die sleept me overal in mee en bij hem kan ik met alles terecht.
Ik wil niet gelijk zeggen dat je een vriendje moet zoeken haha, maar een vriendin ofzo waarmee je school kan vergeten zou wel leuk zijn. Misschien kan je buiten school vrienden gaan zoeken? door werk te zoeken, vrijwilligerswerk oid of via een sportclub?

iig veel sterkte :)