Verlost ja.
 

De schemerige kerk waarin ik sta
ademt zijn wierook recht in mijn gezicht
het is hier stil en nogal slecht verlicht
wat goed is want zo ziet niemand meer waarheen ik ga

Mijn stappen klinken dof op stenen
die nooit hebben verklikt
die alle onzin van pastoors hebben geslikt
die al met duizend voeten zijn betreden

Ik durf zo'n hokje absoluut niet in
ik stap naar buiten in de warme zon
want wat heeft biechten nou voor zin
als ik mijn zonden morgen weer begin?
Verlost ja, als dat kon.

Die laatste strofe is perfect (y) . Heerlijk lezen, en onbegrijpelijk dat hier niemand op reageert. Jammer vind ik wel dat de laatste regel van je eerste strofe te lang is en eigenlijk je hele tweede strofe een ritme mist, daar zou je met een paar aanpassingen best nog wat van kunnen maken. Het raakt :) .

ik vind hem erg goed! heb er niks aan toe te voegen

'Verlost ja, als dat kon.' zou ik apart zetten. Verder is het imo een geweldig gedicht, ik vind het super hoe dat gedaan hebt met het metrum heel mooi zo dat die eindklanken [kort/kort/kort/kort - lang/kort/kort/lang - kort/kort/kort/kort] en het rijmschema vind ik ook bijzonder fijn, ook de binnenrijm en klankrijm zoals (zonden/morgen en gezicht-verlicht/verklikt-geslikt).

Bovendien schets je een prachtig beeld; heel duidelijk, je roept een mooie sfeer op en maakt nog een statement ook. Petje af.