Vergeten liefde
 

Wat ik ooit vergeten was
omdat ik ruzie met je had
maar dan in mijn eentje
van je macht
je woede
je bemoeizucht
Geen tijd om verliefd te zijn
als je al je energie gebruikt voor gezanik
en ik hetzelfde doe

Stilaan trekt de mist weer op
en staat mijn lichaam weer onder stroom
ik durf het je niet te zeggen
ik durf het mezelf niet eens toe te geven.
Ik wil bij je zijn
verdrinken in je woede
en bevriezen in je warmte
jouw lichaam zijn

Wetend dat niks je ontglipt
dat je alles kritisch bekijkt
maar ik kan het niet helpen
het gebeurt gewoon

Allereerst, gefeliciteerd :)
je gedichtje is mooi, weet niet eens waarom :o