|
1 op de twintig ouders slaat baby
Uit een onderzoek van TNO is gebleken dat één op de twintig ouders wel eens probeert het huilen van hun baby te smoren met gevaarlijke middelen. Het kind wordt bijvoorbeeld door elkaar geschud, er wordt een tik uitgedeeld of de mond wordt afgedekt met een doek of hand.
Vooral ouders uit niet-westerse landen, ouders die geen baan hebben of samen minder dan zestien uur per week werken en ouders die het huilen gewoon niet meer aankunnen, maken zich het meest schuldig aan deze praktijken. Met dit onderzoek, dat werd uitgevoerd onder 3259 ouders van baby's, wil TNO zorgverleners attenderen op de risicogroepen. Zij moeten ouders erop wijzen dat huilen normaal is en dat er grote risico's verbonden zijn aan bijvoorbeeld het door elkaar schudden van een jong kind. ----------------------------------------------------- Fok.nl Omdat dit bericht hier niet zomaar zonder meer geplaats kan worden zonder eenr ruzie te riskeren plak ik hier maar eens een topicvraagje aan vast. :) Slim van mij he? Vind ik eigenlijk ook wel. Ben jij als kind weleens geslagen? Zoja, deed het veel pijn? :evil: Werdt je vaak geslagen. Vinden jullie dat ouders het rechts hebben om hun kinderen te slaan en zo ja hoever mogen ze daarmee gaan? |
Ik vind het belachelijk dat de schuld gelijk naar alleenstaande ouders en allochtonen gaat. Als je een huilbaby hebt word je er ook niet vrolijker van.
En nee ik ben nooit geslagen door me ouders... zoiets kan gewoon niet (kinderen slaan) klinkt zo barbaars :p vind ik. Ik kreeg altijd huisarest enzo :rolleyes: |
Ik kreeg wel eens een tik, maar alleen zo dat het meteen daarna geen pijn meer deed en op het moment zelf eigenlijk ook niet. En ik vind dat ouders wel het recht hebben dat te doen bij kinderen die oud genoeg zijn om goed/slecht te leren (dus twee of ouder) en te jong om een uitleg te begrijpen (dus jonger dan zes).
Maar echt slaan is niet de bedoeling nee, zeker niet bij een baby. Die dan overigens toch alleen maar nog harder gaat huilen. |
hoort dit niet op N&A thuis?
ik denk van wel, dus zeg ik: tiswah. |
Als baby weet ik het natuurlijk niet, toen ik wat ouder werd, kreeg ik wel eens een tik. Dat was meer schrikken dan pijn, en ik vind het achteraf ook helemaal niet slecht.
Maar, mijn zus is we een keer heel erg geslagen. Mijn moeder is een tijdje overspannen geweest, en toen mijn zus 5 was (en ik nog niet geboren was) is ze een keer de hele kamer door gevlogen. Mijn moeder zit er nog steeds vreselijk mee, en het was dus ook echt te erg. Zelf heeft m'n moeder me één keer in het gezicht geslagen, met vlakke hand, toen was ik 10 ofzo. Ik schrok echt heel erg, en mijn moeder zelf ook. Was echt heel moeilijk. Maar over het algemeen niet geslagen dus :P |
Citaat:
het is ONDERZOCHT en er werd AANGETOOND DAT bepaalde groepen van mensen zich er het meest schuldig aan maken. |
Citaat:
|
Niet normaal..
Kinderen slaan vind ik al zo niet normaal... "corrigerende tik" :rolleyes: Volwassenen sla je ook niet, waarom kinderen wel? Je kunt best argumenten geven waarom iets niet mag, slaan vind ik zo dom.. |
Oh, als ik ooit kinderen krijg, ben ik toch van plan niet te gaan slaan/tikken te geven. Kijken hoe dat uitpakt :) Want ik denk toch dat niet-slaan beter is dan wel-slaan, ook al heb ik er zelf geen last van gehad oid.
|
Citaat:
|
Ik heb wel eens een klap gekregen, maar toen was ik zelf ook niet meer aanspreekbaar van drift en gedroeg ik me ook echt niet meer normaal.
|
Ik ben wel af en toe geslagen, maar dat was meer uitzondering dan regel. Op zich vind ik dat nog wel kunnen, hoewel liever niet.
|
Honden geef je een corrigerende tik, mensen niet.
|
je kunt een onhandelbaar kind wel een tik geven, dan kun je het nog verantwoorden
maar een baby? :mad: |
en hoeveel ouders slaan een kind dan wel niet.
sorry hoor, don't get this the wrong way, ik vind het egt heel erg en schandalig. maar er zou meer aandacht moeten wezen voor kinderen vind ik, ook leine kinderen kunnen er net als baby's niets aan doen. 1 op de 7 vrouwen word heeft last van huiselijk geweld geloof ik. in ieder geval, 1 op de 20 verbaasd me nog niet eens als het over de hele wereld gaat, echt niet. dat neemt niet weg dat het vreselijk is. maar er zijn dus veel hogere getallen (of eigenlijk lagere want bij 1 op de 7 bijvoorbeeld is de 7 lager dan de 20 van 1 op de 20, hihi :D ok, lekker duidelijk) maaja |
Moeder: Ik heb wel redelijk wat corrigerende tikjes van mijn moeder gehad, maar mijn moeder is fysiek niet sterk en totaal niet indrukwekkend of angstaanjagend, en hoe bozer zij is hoe meer ik meestal moet lachen, behalve als het serieus is.
Vader: Dat is een ander verhaal, ik ben vrijwel nooit door hem geslagen, maar als ik wel een klap kreeg, was dat wel verdiend. En dat deed bovendien vaak flink zeer. |
ik heb volgens mij nooit een tik gehad, maar was dan ook een lief kindje :o
|
Voor zover ik weet ben ik als baby/kind niet geslagen en ik vind ook niet dat ouders daar het recht toe hebben. Tegenwoordig als ik een grote mond geef tegen mijn vader slaat ie nog weleens door en stomt ie me best wel hard op m'n arm of m'n maag ofzo en dan word ik echt woest, omdat ik vind dat het niet kan, nomatter what!!
|
Ik heb wel eens een tik gekregen, maar alleen om me te laten schrikken. Het gebeurde bijna nooit en als het dan gebeurde wist ik dat ik echt te ver was gegaan. Het heeft 1 keer pijn gedaan, verder nooit.
het hangt ervan af wat voor kinderen ik krijg, maar sommige kinderen hebben m.i soms een tik nodig. Ik zal ze ook altijd uitleggen waarom iets fout is, maar als ze op dat moment daar niet naar kunnen luisteren en alleen maar driftig zijn zal ik in sommige gevallen wel een tik geven. Baby's slaan is natuurlijk wel debiel. |
Citaat:
|
Ik kan me op zich wel voorstellen dat een ouder bij een kind
dat niet wil of kan (bijv een peuter/kleuter) begrijpen waaróm iets niet mag een corrigerend(e) tik(je) geeft, puur om aan te geven dát het niet mag. Maar een voorstander ervan ben ik niet - zie het meer als laatste middel om aan te geven dat iets niet mag oid... En imho is dat dus iets totaal anders dan je kind een tik geven, door elkaar schudden of de mond bedekken omdat het huilt. |
Ik heb vroeger best wel 'ns 'n tik gehad, en ook wel 'ns dat het pijn deed, maar dan was het vaak ook echt terecht.
maar toen was ik denk ik iets van 5 jaar ofzo. En ik kan ook niet zeggen dat ik er minder van ben geworden. en ik vind zelf dat een corrigerende tik best mag, niet dat je zomaar raak klappen uit moet delen, en je moet het ook wel eerst proberen door het gewoon te zeggen, maar als dat uiteindeljik niet lukt dan mogen ze best een tik krijgen. |
Citaat:
|
Ik heb wel 'ns een tik gehad, m'n zusje hoefte maar te gaan huilen en ik kreeg een tik :mad:
Ohh, 't ging over baby's, ik heb een hekel aan baby's. |
Ik ben 1 keer op mijn kont getikt en dat is nou juist wat ik me kan herinneren :D Maar toen was ik al wat ouder (duh), dus dat telt dan weer niet.
De buren denken er misschien wel anders over, want ik trapte altijd, als ik op de gang moest staan, tegen de houten trap en krijsde keihard "Nee mamma niet doen!!" *grijns* O, en corrigerende tikken mogen wat mij betreft, als het maar het laatste middel is én het kind kan snappen dat het echt veel te ver is gegaan zodra er wordt gemept. Een baby heeft dat besef niet en mag wat mij betreft ook niet geslagen/getikt/lichamelijk gecorriceerd worden. |
Citaat:
|
Dat soort dingen gebeuren niet in een keurig VVD-gezin.
|
Ik vind baby's slaan echt ziek. Sowieso hou ik niet van mensen die hun kinderen slaan, ook geen corrigerende tik. Uit eigen ervaring weet ik dat je daar vreselijk bang van kunt worden.
|
mijn moeder sloeg mijn broertje één keer toen hij 2 jaar was, en hij sloeg meteen terug. Daar schrok ze zo van dat ze het nooit meer heeft gedaan :cool: en hij trouwens ook niet ;)
|
De kogel voor zulk soort mensen.
|
Citaat:
Ik ben met de zweep opgegroeid |
Ik sloeg me ouders altijd als baby.
|
bij ons in alphen in dat 3 jarig meisje vermoord (savana vast wel wat van gehoord)
achterstands buurt, vader geen vaste verblijfsplaats en ga zo maar door. ik wijs niet met mijn vinger maar je ziet dit gedrag gewoon bij groepen mensen eerder. ook als je als kind geslagen bent (en dan heb ik het niet over de corrigerende tik maar over echt mishandelen!!) dan heb je ook meer kans dat je op die manier ook je eigen kinderen gaat behandelen een baby wordt meestal door elkaar geschud (shaken baby syndroom) soms tot de dood er op volgt dit is in de meeste gevallen een huil baby en als het dan ook nog eens de eerste is, ongewenst of een jonge moeder... ik kan het me ergens wel inbeelden. zo om 2 uur 'snachts, je bent alleen met het kindje dat je eigenlijk helemaal niet wilde.. en het wil maar niet ophouden met huilen......(ik wil niet zeggen dat ik dan dat kind zou slaan of shaken!!) maar de opmerking een kogel voor dat soort mensen vind ik ook wel heel erg ver gaan... soms weten die mensen niet beter. vaak is het voor hen ook een probleem en willen ze hun kind helemaal geen pijn doen. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Ik ben nooit geslagen en ik heb maar zelden een 'opvoedkundige tik' gehad. Ik was braaf :bloos: :D |
Citaat:
En er waren hier een paar mensen die hun kinderen nooit zouden slaan.. Ik heb dat soort types gezien hoor, heel zachtjes tegen hun rotkind praten, terwijl dat kind dat totaal niet hoort en ze laten dat kutkind maar doorgaan met het schoppen van een geitje. Als je je kind opvoedt tot dierenbeul wens ik'm een terminale ziekte toe. |
Citaat:
briljant onderzoek. Echt waar, alle waarde van het bericht door 1 bijzin ontkracht. Die mensen moeten hun baan inleveren en iets op hun eigen niveau gaan doen, maar nie iets dat wetenschap moet voorstellen. :nono: |
Citaat:
|
Werdt.
|
En ik ben ook weleens gemept, hoor. :cool:
|
Vind je het gek na die hit van Britney Spears.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
:D
Hier moest ik toch even om lachen. Jeej, mijn dag ook weer goed, want een dag niet gelachen is natuurlijk een dag niet geleefd :rolleyes: |
Citaat:
|
Ik ben wel geslagen door mijn ouders. En niet een tik; ik heb een ouderwetse opvoeding gekregen. Dus ik moest bijvoorbeeld wel eens mijn broek afdoen en werd er keihard op mijn billen geslagen, ik werd ook wel eens in het gezicht geslagen en ik werd ook wel eens geschopt.
Soms was ik inderdaad stout en verdiende ik straf, maar de straf stond nooit in verhouding met datgene wat ik had gedaan. Mijn moeder sloeg me altijd, mijn vader hield zich er lekker buiten en bemoeide zich er amper mee. Lekker makkelijk. Mijn moeder had ook altijd weinig geduld, dus bijvoorbeeld bij het helpen met het maken van huiswerk rekenen (waar ik superslecht in was) verloor ze al snel haar geduld als ik weer iets fout deed (ze dacht dat ik alles expres deed, ook nu nog is dat haar excuus) en kon ik het met klappen bekopen. Ik herinner me de keren nog goed dat ik huilend in de hoek moest staan - ik kan me de geur van dat hout (de muur is bij ons van hout) voor de geest halen. Het ergste wat ik kan herinneren was dat ik bij dat huiswerk maken zo erg van streek was, en zo bang voor mijn moeder, dat ik van angst niet meer wist was er tussen 29 en 31 zat, en toen trok ze hard aan mijn haren. Ach. Geloof me of geloof me niet, maar het is wel zo. En ik heb nog lang niet alles verteld. Maar moeder kan zich er altijd uitpraten (ze heeft nou eenmaal een beter smoelwerk dan mij) en nu is alles zogenaamd koek en ei. Maar nu ik bijna 20 ben dreigt ze nog altijd met slaag als ik iets niet doe van wat zij wil. En als ik iets over mijn jeugd zeg, zegt ze altijd dat ik het uitlokte en dat het nog lang geen kindermishandeling was (het gebeurde namelijk niet elke dag). Maar toch, ook al komt het niet vaak voor, als het 'goed' gedaan wordt (geestelijke mishandeling was ze ook goed in, ze zei vaak dat ik maar weg moest lopen) is het toch mishandeling. Bovendien maakt zoiets altijd veel indruk op een kind (die dan erg gevoelig zijn en vaak ook niet echt begrijpen waarom dat ze iets fout doen). En ik ben er nog jaren na dato bitter over, en dan heb ik zin om weg te gaan en het contact met mijn ouders te verbreken, maar zij doen alsof alles koek en ei is, etc. Ik haat ze niet, dat is een te sterk woord, maar ik houd niet van ze. Dat is allemaal kapotgemaakt in mijn jeugd, ik kan me er niet aan toezetten om echt van iemand te houden of iets dergelijks. Ook heb ik er een minderwaardigheidscomplex aan overgehouden en wil ik later ook geen kinderen (ik zou ze vast hetzelfde aandoen, ik word een beetje agressief van vervelende kinderen en dan krijg ik gevoelens van "Dat kind verdient een goed pak slaag", dus: de appel valt niet ver van de boom). Hmm, ik voel me gewoon dood van binnen. Gevoelloos. Niet dat het me nog wat kan schelen. Maar ja. Ik wou dat gewoon even kwijt. |
Ik had er allang weggeweest, ouders of geen ouders. Alhoewel makkelijk gezegd als je er zelf geen last van heb gehad. Op wat rondvliegende pantoffels na dan, omdat ik weer eens te ver ging.
|
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:09. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.