Gedichtje uit de Kettingreactie
 

De ander ging langzaam dood
vanbinnen raasden hoge tonen
en ik stond in het gras
ieder's ander te wezen of zijn;
nu ben je toch verloren

Alle pijn, verdriet, ellende
het is allemaal verleden tijd
onvoltooid misschien, maar
ik heb me te vaak mogen prijzen
met jouw afschuwelijke aanwezigheid

Toch, van alles wat gebeuren kon
heb ik dit nooit gehoopt
alles zou ik je vergeven!
maar terwijl je geestelijk stierf
verbrokkelde er een deeltje van mijn hart


Hij hoort eigenlijk bij de Kettingreactie, maar ik vond 'm zelf best leuk, dus zou graag weten wat jullie ervan vinden!

Een mooi beeld, maar de vorm komt helemaal niet over, je hakkelt met rijm, lange en korte zinnen, origineel tekstgebruik en oppervlakkige zinsbouw.

Mooi begin, maar ik denk dat hij bij te schaven valt.