geloven in wederzijdese liefde?
 

Ik vraag met dikwijls af hoe het mogelijk is dat een meisje op een jongen kan vallen en diezelfde jongen ook op hetzelfde meisje verliefd is.
Ik geloof daar niet in, althans ik zou het me niet kunnen voorstellen dat dat bij mij zou gebeuren.

Chemistry, toch iets raars..wanneer heb je dat?
Mijn negatieve kijk hierop zal wel te maken hebben met het totaal mislukken van mijn liefdesleven tot nu toe óf ik vind een bepaalde jongen leuk en hij mij niet of andersom, nooit eens tegelijkertijd, nooit kan het eens iets worden *of er zijn weer andere problemen*

Toch weet ik dat die chemistry duidelijk wel bestaat, mijn ouders die al jaren getrouw zijn bijvoorbeeld en ook alle mooie vrolijke liefdesliedjes die je hoort.......

maar k weet niet...
wat zijn de geheimen der liefde?tijd?geduld?

Uhm.. Ik viel op mijn vriendje en hij viel ook op mij.. Dus het kan :p

Deed het pijn?

natuurlijk kan dat..er is echt geen truc voor ofzo. Als je je openstelt als jij een ander leuk vind, je leuk opstelt, dan heb je grote kans dat de ander op een gegeven moment ook op jou verliefd word.

mjah, ik denk niet dat de ware bestaat, dus 'echte' wederzijdse liefde ook niet..

ik denk meer dat je een soort 'meter' hebt, laten we zeggen van 0 tot 10

voor ieder persoon kan die gevuld worden door uiterlijk/karakter/omstandigheden/blabla

als die boven jouw eigen 'grenswaarde' komt, dan wordt je verliefd.. dit kan al bij 8 zijn..

die andere persoon heeft 'tzelfde.. als jullie allebei over de 'grenswaarde' zijn, dan heeft een relatie zin..
dit is niet een vast gegeven, aangezien bepalende factoren tijdens een relatie kunnen veranderen..

ik geloof niet dat je voor 100% hetzelfde gevoel over elkaar hebt.. maar zolang je genoeg voelt, is toch goed?

Nee, met mijn cynische instelling niet meer.

hihi :cool:

flauw!

ik denk tot op zekere hoogte... als iemand verliefd is op iemand anders ga je toch anders tegen die gene doen, en je gaat laten merken dat je diegene leuk vindt, soms gaat die andere persoon dan ook anders tegen die erste persoon aankijken...

maar wederszijdse liefde dat je opeens allebei helemal stapel op elkaar bent... moeilijk... moet er over nadenken...

wel erg toevallig dan he, van alle mensen op de wereld...

liefde is raar.

ik denk dat het wel kan! Het komt ook best vaak voor. Al is het ook vaak dat de ene pas later verliefd wordt dan de andere.

Het is wel degelijk een truuk
van onze lieve moeder natuur

liefdfe is heel erg raar... maar wel leuk :)

Liefde is apart, maar ik geloof er wel in.
De klik was er van beide kanten en ik zou ook niet iets met iemand beginnen als ik eraan twijfelde of ik wel écht verliefd was en dat is volgens mij voor de meeste mensjes zo

Ik geloof er niet in. Ben bijna 25, ervaring 0 komma 0, een paar keer iemand tegengekomen met wie het klikte, maar net als je denkt dat het deze keer misschien wel wederzijds is krijg je weer een teleurstelling.

Ik geloof wel dat het bestaat....

Maar ik geloof ook dat sommige mensen het nooit mee zullen maken. En ik ben bang dat ik daar 1 van ben.... :(

Ik heb meestal dat als ik vrijgezel ben dat er een paar meiden zijn die ik 'wel leuk' vind. Hier ga ik dan ook veel mee om. Meestal word er dan eentje verliefd op me en daar ga ik mee verder. Ik geloof niet dat het echt de meest normale manier is, maar zo werkt het bij mij eigenlijk. Ik ben ook nog maar drie keer echt verliefd geweest, de laatste keer was/is dan ook meteen met mijn huidige vriendin :D. Alle andere keren was het meer van 'ja, je ziet er leuk uit en je bent heel aardig' terwijl de chemie eigenlijk ontbrak.

Nou als je denkt dat je eruit ziet als Frankenstein zal het niet opschieten. Ik ben 18, wordt 30 okt 19, heb nooit een vriendin gehad, ben al een aantal keer lelijk genoemd. Eerst liet ik me er helemaal aan onderdoor gaan, maar nu zie ik in dat dat ook maar een kwestie van mening is (vaak gebaseerd op een foto trouwens en een foto zegt weinig, zo is mijn ervaring). Wat de een lelijk vindt, vindt de ander mooi. Ik ben zelf redelijk gelukkig en laat ze maar lekker in het wilde wegkletsen want als ik er naar luister wordt ik er toch alleen maar ongelukkig van. Ik zie dat het je verandert in een bitter persoon en dat wil ik simpelweg niet.

En ik ben niet veranderd in een of andere cynische persoon, omdat ik niet teveel waarde hecht aan een relatie. Zeker niet als ik zie dat het net zo snel weer stukloopt (kijk alleen al in dit forum, je ziet genoeg problemen). Dat soort dingen blijven mij mooi bespaard. Ik kan uit m'n hoofd maar 1 stel noemen dat langer dan 2 jaar bij elkaar gebleven is en een stuk of 30 die binnen die tijd alweer uit elkaar zijn gegaan.

Zie het als een toevoeging aan je leven, niet als een broodnodig iets. Als je het forceert gaat het gegarandeerd fout.

Enne, love'll find you, just watch...

inderdaad!!! :d

wederzijdse liefde bestaat hoewel het altijd zeker is dat de ene verliefder is dan de ander. en de geheimen van liefde....als we dat wisten zou liefde niet meer leuk zijn. Is leuk omdat het altijd mysterieus is en onvoorspelbaar...

Het bestaat wel degelijk.
Ik denk doordat je als je geinteresseerd bent in iemand, je dat op een bepaalde manier laat blijken. Waardoor een soort van spanning ontstaat. Die spanning kan uitlopen in een hevige wederzijdse verliefdheid.

DIt gebeurt natuurlijk niet altijd, maar zo is het gebeurt tussen mij en mn huidige vriend. Die ik toch al 5 jaar heel goed kende, voordat het eigenlijk gebeurde.

Wederzijdse liefde bestaat uiteraard..

Jij kan van iemand houden
Hij kan van iemand houden

Dan bestaat er toch ook de mogelijkheid dat je van elkaar houdt? Puur theoretisch al? :p

Ware liefde is bullshit .

Ik heb mezelf dat ook heel vaak afgevraagd, maar meer uit bewondering dan dat ik het niet kon geloven. Je ziet het tenslotte vaak genoeg om je heen. Maar het blijft wel apart :). Dat die éne jongen waar jij zo van houdt, ook zoveel van jou houdt... Nouja, kan ik een heel romantisch monoloog omheen breien, maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen :D.

Voor mij is in ieder geval bewezen dat wederzijdse liefde zeer zeker bestaat :).

Maar in het verleden geboekte resultaten bieden geen garantie voor de toekomst, dus wat let je?

Dat is echt een uit de 'Large'-gejatte-cliché-spreuk, vriend.

Ik heb zat Frankensteins zien lopen met een vriendin, om het maar even bot te zeggen.

Maar ik denk dat het vooral aan iemands houding ligt. Als je iemand direct al benaderd met de gedachte 'dit gaat niet lukken, ik weet hoe het gaat' dan ben je niet bepaald aantrekkelijk voor diegene. En dan heb ik het over je innerlijk en niet je uiterlijk.

Maar ik ga jou niet proberen te overtuigen. Daarvoor verschillen onze meningen altijd te veel. Misschien dat de TS er wel iets aan heeft.

Je bent gewoon bang. Dat is niet raar, het is zelfs heel normaal als je al een aantal keer erg teleurgesteld bent. Het is dan heel verleidelijk om te roepen dat die hele kutliefde je gestolen kan worden, dat voelt veiliger dan je hart weer openstellen en je dus kwetsbaar opstellen. Maar uiteindelijk maakt het je zwak, omdat je in je angst blijft hangen. Wat een zonde om jezelf de hoop te ontzeggen.

Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat je je maar meteen in de volgende verliefdheid moet storten, maar de liefde afzweren is wel heel rigoreus. Misschien ben je er nu nog niet klaar voor, maar het mooie aan het leven is dat alles voortdurend verandert. Dus ook jij, en hoe je in de liefde staat. Uiteindelijk leidt verbittering nergens toe, soms voelt het comfortabel maar uiteindelijk vergiftigt het je leven.

Ik vond het ook maar een vreemd principe - het is gewoon te toevallig, van al die jongens die je kent, word je verliefd op maar eentje. En dan zou die ook nog eens verliefd op jou worden? Die kans is toch niet zo heel groot, lijkt mij.

Maar na een paar keer mikken is het gelukt :cool: (y)

Nu is het nou ook weer niet zo bijzonder ingewikkeld. Je valt op iemand met wie het klikt, met wie je kunt lachen en praten en dingen doen. Er zijn niet zóveel mensen met wie je dat hebt, dus is de kans groter dat het slachtoffer jou ook wel eens interessant kan vinden.
Maar goed, dat geduld dat je noemde, kan af en toe wel eens nuttig zijn.

Je hebt iig 3 meisjes gehad, dus ze zagen toch kennelijk iets in je.

Bij jou gaat het niet mis bij het een relatie beginnen, maar het in stand houden en dat ligt dus aan je karakter.

Meisjes beginnen niet een relatie als ze denken dat je niet leuk genoeg bent qua uiterlijk (als ze je dus echt asexueel of frankenstein vinden begninen ze niks).

Het gaat dus gewoon mis door je karakter denk ik.

Je begrijpt me verkeerd. Als je ook m'n reacties op Ieke had gelezen, had je geweten dat ik die 3 meisjes nooit heb gehad. En dat meisje dat dáárvoor kwam óók niet. Dat zijn 3 failures.

Ik heb het me ook wel vaker afgevraagd hoe dat nou eigenlijk kon, omdat dat bij mij nooit gebeurde, 't was altijd maar 1 persoon tegelijk, maar sinds dit jaar ben ik erachter gekomen dat het wel kan :)

ben het met de TS eens.
Ik geloof er ook niet in.

er is een groot verschil tussen verliefdheid en liefde (de meeste mensen hier hebben het over verliefdheid en niet over liefde zoals de TS). Verliefdheid komt veel vaker voor dan echte pure liefde. Verliefdheid is een raar iets. Het komt soms zomaar en terwijl je het niet wilt en je kan ook op de raarste mensen vallen, zoals op de lelijkste jongen van de klas, enz. Het is natuurlijk mooi als je verliefd wordt op iemand die je ook echt heeel erg leuk vind. En als die verliefdheid over gaat in echte pure liefde. Maar dat laatste komt weinig voor. Vaak ontdek je daarvoor al dat het niet perfect is aan in iedergeval één van de kanten. en komt het dus nooit tot die echte wederzijdse liefde. Ik geloof wel dat het bestaat, alleen je zal er lang op moeten wachten en je zal daarvoor vele/enkele 'nederlagen' moeten ondergaan...

:o

Maar je had toch een vriendin?

1 keer is genoeg.. dan is er vast nog iemand ;)

Zoals ik al eerder zei in deze topic, in een reactie op Ieke (als je de volgende keer nog eens iemand raad wilt geven, is het handig om ook de rest van de reacties van de betreffende persoon te lezen ;-)): Dat duurde slechts een maandje, waarvan ze de helft op vakantie was.

Verliefdheid bij de een kan het ook triggeren bij de ander.

Ik geloof er ook niet in.

Nou, nee, eigenlijk. Ik lees de Large niet ;)

Maar je bent dan wel een ras-pessimist.

Als je verliefd wordt op iemand doe je dat normaal gesproken omdat je je zo geweldig voelt samen en omdat jullie immuunsystemen matchen en dat soort dingen. Zo bekeken is het haast onmogelijk als iets niet wederzijds is :P

Realist, babe, realist.

Zei ik 'vriend' tegen je, blijk je een V-tje onder je naam te hebben staan. :o

Mensen die zichzelf een realist noemen ongeacht het standpunt zijn zó irritant, het impliceert dat je altijd gelijk hebt :o

Mensen die zeggen dat pessisme realisme is staan me ook niet altijd aan. :o

(K)

Hoezo "impliceren"? :cool:

Onze realist poogt gevat over te komen?

Ik zou eerder zeggen 'aansteller'.

Je bent 19 man, dat is echt zo ontzettend jong, je moet nog beginnen. Doe niet zo makkelijk met je 'en toen wás er eindelijk iemand, duurde het maar een maandje'. Ja, so what, hoe lang denk je dat de gemiddelde verkeringen hebben geduurd van mensen van 19?

En ja, ik kan ook echt wel vier grote onbeantwoorde verliefdheden op gaan sommen.

Nou en?

Doet er allemaal niet toe.
Wat je hebt meegemaakt zegt niets over wat je nog mee gaat maken. Je bent nog nooit dood gegaan en zelfs dát zal ook jou een keertje overkomen.

Oja, ik geloof er dus wel in :)

Hoezo "poogt"? :cool:

Ja ach joh, als hij dit over een jaar (of 2) terugleest weet hij zelf ook niet meer waar 'ie het over had. :)

Whatever. Als het beestje maar een naam heeft.

Ik moet nog beginnen? Nou, als ik zo eens om me heen kijk, had ik allang begonnen moeten zijn. Zo'n 3 á 4 jaartjes geleden. Fijn trouwens dat jij weet dat het zo makkelijk is. is een hele steun voor me. Thanks! (y)

Je basisschoolgeneuzel interesseert me niet.

Blijbaar veel "en" aangezien je er zo'n drukte over maakt.

Maybe. Maybe not.

Da's kut voor je. :)

Oeh, stoer hoor

Citaat:

Ik moet nog beginnen? Nou, als ik zo eens om me heen kijk, had ik allang begonnen moeten zijn. Zo'n 3 á 4 jaartjes geleden. Fijn trouwens dat jij weet dat het zo makkelijk is. is een hele steun voor me. Thanks! (y)

Dan moet je beter kijken. Over het algemeen zijn het niet de relaties van voor iemands negentiende die echt lang duren of veel voorstellen. Naïviteit, puberteit en hormonen vieren hoogtij. En waar zeg ik makkelijk? Of weten?

Wederom, waar maak je uit op dat ik het over de basisschool heb? Alsof verliefdheid dan iets voorstelt.

Gast, jij hebt zegt niet te geloven in wederzijdse liefde en je argumenten zijn dat je vier onbeantwoorde grote liefdes hebt en je enige relatie maar een maand duurde. Ik vind dat slechte argumenten, that's all.

Integendeel. Als ik het niet gelooft had, was ik deze relatie misgelopen en toevalligerwijs bleek het in deze relatie nou juist helemaal goed te zitten.

Vind je? Dank je.

Nou, ik ken echt wel wat mensen van die leeftijd met relaties die nu al langer dan 3 jaar duren. Nou ja, je brengt alles alsof het een feit is en alsof je het zo goed weet.

Omdat het míjn argumenten zijn, gebaseerd op míjn ervaringen en míjn gevoelens. Ik snap best dat je het dan baggere argumenten vind, want je kunt ze niet begrijpen.

Leuk voor je. Probeer dat maar zo te houden. (y)

Marky is geen wetenschapper wel? Anders zou je doorhebben dat je brabbelt. Zelfs al vinden 5 miljoen mensen in hun hele leven niet een wederzijdse liefde en maar 4 mensen wel, dan bestaat er al wederzijdse liefde.
Hoewel die verhoudingen eerder omgedraaid zijn natuurlijk.

Ik denk dat hen die eraan twijfelen over het hoofd zien dat je op meer dan 1 persoon verliefd kan worden (dit hoeft niet op hetzelfde tijdbestek te zijn, maar in een paar jaar ofzo), waardoor de kans een stuk groter wordt dat er sprake is van wederzijdse liefde.