3 luik
 

Liefde was,

De kunst van het leven,
iedere dag iets nieuws beleven

De kunst van het leven
Onvoorwaardelijk blijven geven

De kunst van het leven
Niet naar de dood streven

De kunst van het leven
Alles tot in de puntjes beschreven

De kunst van het leven
Om de realiteit geven

De kunst van het leven
Vergeven
--------------------------------

Toen het knipperende streepje,
de Zwarte letters op een wit scherm,
het klankbord van mijn liefde werden
en ik vergat te leven.

Was het gedaan met het eeuwige beven...
--------------------------------------------


Taboe

Broer ow broeder
Die in de hemel is
het wordt nu dan tijd

voor al die schijt

Lichtelijk, geestelijk, gehandicapt
Zo anders was het niet
Alleen gemanifesteert in actie,

niet dronken, maar ontreddert in de taxi

Zoon ow zoon
Kleinkind, klein kind
Iedereen was je goed gezind

Zelf het neerlands bewind;

De Maatschappij dat zijn wij
Niet jij
Jij hoort daar niet bij

Ommuurd wonen door verstoorde dromen

reactie op laatste gedicht: taboe

de rijm die je gebruikt vind ik niet mooi...te geforceerd (wat ik zelf vaak ook doe hoor:s)....het verhaal erachter , als ik denk dat ik het snap, vind ik prachtig...

'voor al die schijt' --> zou ik weghalen, klinkt raar

'Kleinkind, klein kind' --> mooi

'De Maatschappij dat zijn wij
Niet jij
Jij hoort daar niet bij' --> mooi

Dat eerste stuk was eerst anders maar ik denk dat dat ook "raar" is misschien nog wel meer.

de rijm is express zo geforceerd gedaan
het gaat als het goed is steeds sneller...

met een te lang einde.

thx voort de reactie. Ik probeer hem nog aan te passen als het een beetje lukt post ik hem.

De eerste vind ik niet leuk; teveel rijm op -even. Het laatste gedeelte ervan leek beter, maar toen moest je 't toch weer verpesten met leven-beven. ;) Nee dat vind ik echt jammer!
'Taboe' vind ik dan beter. Je woordgebruik spreekt me meer aan en ook de inhoud doet me meer.

Ik vind alle drie de gedichten onaantrekkelijk geschreven. De eerste is echt niet om aan te zien. De tweede dreigt nog even iets te worden, maar wordt verminkt door de slotzin, ritme en de mix van twee metaforen. De laatste is een waterige woordenbrij. Ik kan er niets van maken. Terug naar de schrijftafel.

dank u voor deze ongezouten kritiek,
Ik ben me echter wel bewust van mijn beperkte gave omtrendt de dichtkunst. Wat me duidelijk niet weerhoudt het toch te proberen.

In my defense

De eerste is ook niet geschreven Om verdomd knap en kunstig te zijn,

de laatse ben in zelf wel trots op omdat het de beste is over dat onderwerp. Het zal misschien nog met me mee groeien, ge wit oit noit nie. het begin is er.

De tweede is lang niet af , maar van gemende metaforen snap ik geen snars. Maar wederom meer dan het idee staat er niet.
maar zoals ik nu in elkaar zit maak ik nooit iets echt af.

Ik begrijp je kritiek en waardeer het ergens wel, ik ben vaak tevreden met de manier waarop ik het zelf lees. Het is moeilijk om dit soort dingen (de laatste en de tweede) echt kritisch te bekijken en te herschrijven omdat dat steekt.

Ik ben direct, ik weet het, maar het is niet slecht bedoelt.
Verder zou je deze thread kunnen lezen om wat meer info over metaforen e.d. te vinden. Succes.