Kort stukje
Hij dacht altijd dat hij bijna alles wist.
Dat kwam omdat hij op elke vraag wel een antwoord wist.
Ook geloofde hij niet in een “bestaande” God, wel in zichzelf en zijn verklaringen van het goddelijke.
Zijn naam? Mirabel. Een vreemde naam misschien maar hij ontleende er dan ook bepaalde krachten aan.
Zoals een voorspellende gave; hij wist altijd wat de mensen hem het eerste zouden vragen wanneer hij zich had voorgesteld. Ook dacht hij over een 3de oog te beschikken, precies in het midden van zijn voorhoofd, daarmee beschikte hij dan weer over een feilloze mensen kennis. Hij moest zich natuurlijk goed concentreren, of juist niet, het is maar hoe je het bekijkt. Hij beweerde namelijk dat hij al zijn eigen interesses en belangen uitschakelenden en als het ware zijn hoofd leeg maakte. Om zo het patroon in andermans leven te kunnen ontrafelen aan de hand van maar een paar persoonlijk vragen. Die naar zijn eigen zegge altijd meteen de spijkers op hun koppen sloegen. Het was natuurlijk een eenzaam bestaan zo als alwetende, mensen vonden het fijn om bij hem te komen voor advies, waar hij natuurlijk een kleine vergoeding voor vroeg, maar echte vrienden die had hij niet. “Mensen zijn te bang om met mij een vriendschap aan te gaan, en met mijn klanten blijf ik altijd professioneel” zulk soort verklaringen. Wie ben ik dan? En hoe kan ik dit over hem schrijven? Ik ben zijn psycholoog.
|