Patronen in je liefdesleven
 

Zie jij een bepaald patroon in je liefdesleven? Blijf je bijvoorbeeld in verschillende relaties dezelfde fouten maken, of blíjf je maar vallen voor een bepaald type? En wat denk je dat dit betekent?

Ik begin langzamerhand zelf een patroon in mijn eigen liefdesleven te ontdekken, en ik moet zeggen dat ik er niet erg blij mee ben.
De jongens op wie ik écht verliefd ben geweest, hadden een paar dingen met elkaar gemeen:

- We denken allebei veel over bepaalde dingen na en herkennen elkaar hier heel erg in, begrijpen elkaar ontzettend goed.
- Hij vind me een heel bijzonder leuk, spannend en avontuurlijk meisje, bewondert mijn onafhankelijkheid.
- Hij heeft een (ex-)vriendinnetje waar hij niet bijzonder lovend over is; beschrijvingen als 'veilig', 'comfortabel', en 'wel heel lief' gaan over tafel.
- Er ontstaat iets tussen ons wat voelt als een bondgenootschap met passie.
- Het gaat mis, omdat hij uiteindelijk toch voor het veilige meisje kiest, waarvan hij altijd zei dat ze stukken minder leuk en 'interessant' was dan ik.
- Ik blijf verward en gedesillusioneerd achter.

Het klinkt misschien ietwat dramatisch, er zitten nog wat barstjes in mijn hart en wat kreukels in mijn ego;). Toch vond ik het bizar om me opeens te realiseren dat dit patroon in mijn verliefdheden te vinden was. Ik begrijp namelijk echt niet waarom ik steeds onbewust dezelfde fout blijf maken. Van lieve jongens die echt voor mij willen gaan krijg ik het doodsbenauwd en ik blijf maar kiezen voor de interessante jongens met wie ik op een bepaalde manier een diepe connectie voel, en die dan toch niet voor me durven kiezen.
De laatste keer is kort geleden en heeft me echt pijn gedaan. Nu ik dit patroon zie ben ik vastbesloten er iets aan te veranderen, want het werkt echt niet op deze manier.
Maar hoe moet je iets veranderen waarvan je niet weet waarom je het doet :s ?

Ik ben benieuwd naar jullie "liefdespatronen", maar voel je vrij om ook je licht te laten schijnen over mijn misstappen ;).

over mijn eigen misstappen... ik denk niet dat ik al genoeg relaties heb gehad om daar over te oordelen (ben met mn tweede bezig :)).

over de jouwe... het lijkt er op dat die jongens allemaal uit een relatie komen met lieve, veilige, saaie meisjes en in jou iets anders zoeken in de hoop dat dat wel lukt. Maar ook zij vervallen weer in hun patroon (de 'lieve' meisjes)...

vraagje: komen die jongens pas uit een relatie oid??

Ja... ik heb tot nu toe alleen nog gezoend met meisjes die 1m60-1m65 lang waren.

Ik heb geen liefdesleven.

Ja, in het laatste geval waren we al een hele tijd heel erg goede vrienden, we werden min of meer per ongeluk verliefd. Hij heeft het toen uitgemaakt met zijn vriendin. Ook voordat er meer dan vriendschap tussen ons was zei hij al vaak dat hij het eigenlijk moest uitmaken omdat hij nooit echt verliefd op haar was geweest, maar haar gewoon erg lief en veilig vond.
Nadat het uitwas zijn we misschien iets te hard van stapel gelopen (ik ben nog nooit zo verliefd geweest) en toen sloeg bij hem de twijfel toe, hij miste zijn (ex-)vriendin toch meer dan hij had verwacht en nu probeert hij het weer goed te maken met haar.
Nu ben ik dus zowel de vrienschap als de liefde kwijt.

Waarom niet? Is dat niet stiekem ook een patroon?

das niet best... hebben die relaties lang geduurd??

Ja, het zijn allemaal lange relaties.

Waarom niet? Eh, allerhande redenen? Weet ik veel.

mijn patroon is dat de jongens nooit goed genoeg zijn, of iig niet voor mij. (en stiekem zoek ik ook vaak jongens op waarvan ik weet dat het uiteindelijk niets zal worden, onbewust)

mijn patroon wordt op dit moment gebroken.

jaren lang jongens gehad die me niet lieten merken wat ze voelden, en dan voelde ik me eenzaam, jaloers en depri. nu een vriend die totaal het tegenovergestelde is en het helemaal wel laat merken. wel handig :)

alleen ik ben weer zo een moeilijk geval. ik moet er wel ontzettend aan wennen,. en af en toe vind ik het echt wel te veel, dat ik steeds van hem hoor hoe super hij me vindt. terwijl in andere relaties ik het zoo ontzettend miste. nu irriteert het me gewoon, terwijl ik nog nooit zo veel voor een jongen gevoeld heb... ik weet nog niet wat beter is... :s

toch denk ik het laatste. denk dat het alleen maar wennen is, en het verschil is ook dat me vriend nu bij me in de klas zit, en dat ik hem dus ook wel heel vaak zie. maar denk dat dit uiteindelijk meer wat voor mij is..

fouten die ik in het verleden maakte is dat ik te jaloers deed (gewoon omdat die jongens niet laten merken wat ze van me vonden en dan hoefde er maar een klein dingetje te geburen voor ik hele onzeker - jaloers werd). de fout nu is denk ik dat ik me meer afreageer op hem dan bij de anderen, modat ik er nu heel zeker van ben. moet ik afleren.

hij is toch wel heel erg lief... denk dat ik het maar zo hou :p

Ik denk dat mijn patroon is dat ik tijdens de relatie steeds onzekerder wordt, wat door de jongen niet begrepen wordt want als ik geen relatie heb ben ik tegenover hem zelfverzekerd, bijna op het arrogante af ;) En dan wordt ik steeds stiller, meegaander etc en dat valt niet goed bij hem, want hij viel juist op de zelfverzekerde, doortastende persoon.
En doordat ik merk dat hij er geen begrip voor heeft voel ik me nog kutter. En dan ga ik aan alles twijfelen, ik kan dan bijna niet meer geloven dat hij om me geeft, en dan gaat het fout.

Ongeveer zo :|

Ik val meestal voor meisjes die hoogopgeleid zijn (altijd studentes), altijd knap en goed gekleed (ik hoef geen voddebalen) en een sterke eigen mening hebben over vanalles en nog wat. Het is alleen zo dat tenzij ik vaak het achteraan zitten en het smoorverliefd-zijn-terwijl-je-nog-niets-hebt leuker vind dan wat daarna hoort te komen. Ik ben niet zo'n relatietype. :bloos:

en dat meisje van 12 dan?

:o

Die was toch 15:D?

Eehm tja, mijn eigen liefdesleven... ehm, tja meestal is het 'jagen' en dromen leuker dan wanneer je 'm eindelijk hebt zeg maar:o

De meesten worden ook weer binnen een week of 2/3 geloosd:o

Best erg eigenlijk.

Heel erg :nono: ;)

Nuja, het is wel zo dat bepaalde mensen gewoon altijd een relatie hebben, vaak maar een paar weken ertussen voordat ze weer aan de volgende enorm lange relatie beginnen. Andere mensen zijn gelukkiger alleen en vinden het vooral leuk om te jagen, inderdaad. Ik ken eigenlijk alleen maar mensen die meestal vrijgezel zijn en gewoon hun eigen ding doen :)

Hmm, altijd een relatie... ik zou er niet aan moeten denken:eek:

Maar goed, ik schijn meer een 'jager' te zijn. (of een player, dat is me ook weleens gezegd:o).

Het duurt niet lang genoeg om daar een patroon in te kunnen ontdekken ;)

Same here...

Altijd jongens.
Altijd ouder dan ik.
Altijd groter dan ik.

[ik heb het over de 2 jongens waaruit mijn liefdesleven tot nu toe bestaat :P]

Mijn patroon in 21 jaar:

Vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... vrijgezel.......... relatie 2½ maand.......... zij maakte het uit (niet echt fouten gemaakt, gevoel was weg).......... vrijgezel..........

:)

mijn liefdesleven is niet uitgebreid genoeg :P

voor als nog hebben ze beide donker haar, gescheiden ouders, en het een en ander meegemaakt om het maar zo te stellen :P

hmz toch een patroon ;)

Ik val op jongens die nooit uit zichzelf zeggen wat er is. Je moet er zelf achter komen en dan heel lang vragen en zeuren voordat het er uitkomt. Raar eigenlijk dat ik daar op val. :s

Ja, het valt me op dat ik alleen maar enge psychopatische meisjes aantrek. De een is nymphomane, en doet het met iedereen, de ander snijd, weer een andere heeft meerdere persoonlijkheden, de ander is een huilebalk. etc, etc...Ik heb geprobeerd die sleur te doorbreken, en dat is gelukt

Ben al een jaar vrijgezel :P

Ik vind het moeilijk om een patroon te ontdekken qua soort jongens.. ze waren allemaal toch wel heel verschillend.

Ik zou kunnen zeggen dat ik op jongens val die altijd een beetje onbereikbaar zijn en niet zo goed voor me, maar dat klopt dan ook weer niet, want 1 vriendje was juist heel lief (vooral in het begin). Toch denk ik dat het er wel mee te maken heeft. Als een jongen te overduidelijk achter me aanzit en gek op me is dan vind ik het niet spannend genoeg ofzo en zal ik geen gevoelens voor hem krijgen.

Verder is er wel een patroon te herkennen in de fouten die ik gemaakt heb. Ik heb vaak een punt in de relatie gehad waarop ik dacht "okee, dit zit niet goed, en als ik het nu niet uitmaak dan zal ik hier alleen maar problemen mee krijgen". Toen heb ik het iedere relatie niet uitgemaakt en dat heb ik geweten ook.
En zo nog wel wat dingetjes.

Ik hàd een patroon in m'n liefdesleven, maar dat is gelukkig doorbroken: het waren asociale, agressieve jongens, die school niet belangrijk vonden en zichzelf des te meer.
Gelukkig heb ik dat patroon doorbroken.

Nee, dat lijkt me ook niks. Misschien als ik dertig ben ;)

En met jagen is niets mis. Stilstand is achteruitgang, misschien? ;)

:eek: ken je mij niet :nono:

Hm, het moet 'bijna' zijn dan. :p

Oh, en als we het over patronen hebben bij mensen die ik 'leuk' vond, dat is er niet. Ja behalve dat er verder niks van kwam.

ik val telkens op hele verschillende types, dus is er bij mij geen patroon te ontdekken..!! ;)

:rolleyes: 15.
Als we grappig gaan wezen, zal ik dan die vent van 30 van jou erbij gaan slepen?

Nope bij mij zit er niet echt een patroon in.

En hoe doorbreek je een liefdespatroon waar je niet gelukkig van wordt?

- Beide jonger als mij
- Beide lief :cool:
- Beide waren 'graag op zichzelf'

(het lifdesleven van Pierreke bestaat dus uit 2 vrouwen

Ik schijn nogal de neiging te hebben op mensen (ik ben bi, dus mensen :P) te vallen die psychische problemen hebben...maar dan ook flinke problemen, mijn huidige vriendin bijvoorbeeld is manisch depressief en die daarvoor ook. Tis echt een patroon aan het worden :S

Er is niet echt een patroon te ontdekken. Wat ik wel kan ontdekken is dat ik veel liefde op het eerste gezicht heb wat later weer wegebt doordat ik diegene niet (veel) meer zie. Alleen nu begint een liefde op het eerste gezicht zich wel heel diep te wortelen.
Ook val ik op meisjes die goed in de kleren zitten zegmaar, niet zozeer modepoppen, maar netjes en leuk gekleed met de goede merken. Ik val op dames met blond of donker haar.
Heb 1 beetje relatie achter de rug in 21 jaar.

Er zijn zeker wel een hoop patronen te ontdekken.
De jongens hebben veel gemeen. Zo hadden ze qua karakter een hoop overeenkomsten, waren ze allemaal ouder dan ik en er waren ook een aantal overeenkomsten in het uiterlijk.

Qua verloop van relaties gaat het meestal ook hetzelfde: ik word verliefd, hij wordt ook verliefd, ik ga twijfelen aan mn gevoelens, hij probeert er alles aan te doen om me toch voor hem te winnen. Soms lukt dat, soms ook niet. Als het niet lukt, dan vergeet hij me. Juist op dat moment ga ik me realiseren dat ik toch wel erg veel om hem geef en zo blijf ik alleen achter.

Dat laatste klinkt een beetje als een verwijt...

jongen wil wel
ik vindt het ook wel spannend
ik vindt er vervolgens niets aan
en we maken het uit
enz. enz. enz. enz.
en de mensen op wie ik val zijn onbereikbaar....
ik ben nog nooit verliefd geweest op een jongen met wie ik iets had
en daarom wil ik nou geen verkering meer
nou dat was het wel zo ongeveer.

Twee dingen zelfs, aangezien 'beide' refereert naar zaken en 'beiden' naar personen.

we zijn ook niet een beetje gevat vandaag.

Patronen genoeg, ik begrijp ze alleen niet :P

-Morgan ziet een leuke jongen, die ze helaas nauwelijks kent en eigenlijk ook nauwelijks spreekt
-Morgan krijgt een crush
-jongen denkt: "Morgan? Wie is Morgan?"

of

-Morgan kent een leuke jongen
-Morgan vind de leuke jongen zelfs erg leuk
-de leuke jongen lijkt Morgan interessant te vinden
-Morgan denkt: "...hm, nee, hij is toch niet zo leuk."
-Morgan en de jongen zoenen
-de jongen vindt Morgan heel erg leuk
-Morgan denkt: "Wtf, nee, bah, ik wil geen relatie en al helemaal niet met hem."
-herhaal tot in het oneindige

of

-Morgan kent een leuke jongen
-Morgan wordt verliefd
-jongen vindt Morgan ook leuk, maar niet leuk genoeg/alleen voor een avondje (of 3)/vindt haar vriendin toch leuker/is al bezet

of

-Morgan kent een jongen
-jongen vindt Morgan erg leuk
-Morgan begrijpt niet waarom ze jongen niet leuk-leuk vindt als hij toch best heel goed bij haar zou passen en hij is absoluut niet lelijk en ze kunnen zo goed praten en lachen...

Bij nader inzien - ik ga relaties uit de weg door alleen interesse te tonen als er maar een kleine kans op succes is. Zodra hij me leuk lijkt te vinden, verlies ik interesse. Het jongens-zijn-eng principe. Hoe ik nu toch aan een vriendje kom, weet ik ook niet, hoor..

Ik ben er ook achter gekomen dat ik een patroon heb. Maar ik weet nog niet precies wat dat patroon is, dus daar kom ik nog wel op terug.

Ik val over het algemeen op ietwat vreemde of contactgestoorde jongens/mannen whatever. Daarom twijfel ik over een relatie, ik ga er toch op in, het wordt pijnlijk, ik maak het uit.
En dan komen de een avond flings en zuigt het leven.

Ik val meestal op jongens die ouder zijn dan ik, meestal studenten, goed gekleed.. het duurt 6/7/8 maanden en dan heb ik er genoeg van
Dan kom ik er na 3 weken achter dat ik hem te erg mis en zet ik al mn charmes in de strijd om 't weer goed te maken

Ja kansloos maar waar, ik bega telkens dezelfde misstap..