Ik ken een meisje al heel lang..ik heb bij der op de basisschool gezeten, alleen inde brugklas niet. En voor de rest zit ze al de heel tijd op de middelbare bij me in deklas. We zijn nooit veel met elkaar opgetrokken, ze stond altijd bij eenander groepje dan waar ik bij stond. ze was wel aardig enzow, maar meer niet. Maar ik heb al een aantal dagen serieuze gesprekken gehad met haar en heb haar ook verteld dat ik bij een psycholoog zat.
IK had het echt niet verwacht dat ik dat tegen haar zou zeggen, maar we waren zo serieus in gesprek en zij herkende dingen waar ik over sprak. En zo voelde ik me begrepen en op mn gemak. Ze reageerde superlief enzow , en ik voelde me opgelucht. We praten nu ook veel meer met elkaar in het echte leven. Ook gewoon over leuke dingen. Maar ik weet niet ofik nog meer moet vertellen. Ze is niet mn beste vriendin, ik trek pas een aantal dagen echt goed met haarop en we chatten veel, maar ik wil niet te ver gaan met vertellen. Ik weet niet waarom i khet wil vertellen, het lucht misschien op, maar op de langere termijn komen er misschien alleen nog meer problemen. Misshien vertelt zehet wel door en dat doet heel veel pijn, het gaatnet redelijk enzow...en mn psych zei al, heb het er niet meer overmet je vriendinnen of leeftijd genoten, want ik heb et al eens meegemaakt datt een vriendin me niet meer aankon, die konme niet helpen en was een beetje overstuur geraakt en dat was wel ff heftig. Ik voelde me echt rot daardoor. Maarja ik weet dus niet of i khet moet vertellen (krassen ff voor de d uidelijkheidsorry), thnx voor het lezen...

Umm, achter krassen zit altijd een reden, ik weet niet wat die is, ik ken die vriendin niet goed, dus ik kan door die 2 dingen niet oordelen of je het moet vertellen... en meisje, in het leven zal je altijd risico's moeten nemen, niets weet je zeker... maar als het er om hangt... zelf beslissen moet je...

'k denk dat het belangrijk is om aan te kunnen voelen wat je iemand verteld, je hoeft immers nooit alles te vertellen tegen haar. Krassen is inderdaad wel iets 'heftigs', het is niet nix natuurlijk. Je kunt ook proberen na te gaan of het voor jou zou opluchten wanneer je het haar verteld. En zou zij het niet doorvertellen aan anderen die het niet zo zeer behoeven te weten?
Vertrouw je haar alles toe? Vooral omdat je elkaar niet zo heel lang kent is het misschien wijs om niet té diep in sommige onderwerpen door te gaan, dit kan altijd later nog komen natuurlijk.
'k ben dan wel geen psych, maar ook ik denk dat het belangrijk is, zowel voor jou, als voor dat meisje dat je (nog) niet alles vertellen 'moet' omdat het misschien té hard aan kan komen. Zij zou zich misschien meer terugkunnen trekken, en jij zou je er misschien rot door kunnen voelen, zoals je al aangaf.

Sterkte en succes!
Raymond

Ik denk niet dat je het moet vertellen omdat het oplucht... want dan krijg je een vervelende situatie, dat zij zich overzaaid voelt door iets... als je een vriendschap wilt opbouwen moet je die opbouwen en niet baseren op problemen, dat werkt niet, want zij moet niet het gevoel krijgen dat zij 'verplicht' is jou te moeten helpen -> vriendschap is geven en nemen...

ik denk dat je het haar wel kan vertellen, maar dat je haar er niet te veel mee moet belasten... want als je dus dag in, dag uit het erover hebt met haar, dan kan ze zich dus belast voelen omdat ze niet weet wat ze ermee aan moet...

dit is denk ik iets wat jezelf moet beslissen ik ken haar niet en weet dus niet in hoeverre zij te vertrouwen is. denk er es diep over na zou ik zeggen
liefs miss x

thnx voor de replies. Ik weet het nog niet of ik het ga vertellen, maarde wil is heel sterk. Ik ben wel bang voor de gevolgen , mja..ik hebgewoon een leeftijdgenoot nodig waar ik veel bij kwijt kan, maar dit gaat misschien toch te ver. Dit zouze nooit verwachten en dadelijk gaat ze het toch voor mijn veiligheid doorvertellen (misschien maakt zij het erger dan het in werkelijkheid is)
Ik heb wel vriendinnen ofzowwaar ik mee kan praten, maar op de een ofandere manier wil ik ze daar niet mee belasten en kan ik toch beter praten met dat meisje. Misschien is het omdat we nooit echt vriendinnen zijn geweest en nu herkenning bij elkaar vinden. En die herkenning heb ik niet bij mn vriendinnen.

alleen vertellen als je haar vertrouwt