...
 

Ik heb het koud.
Ik bevries zowat.

Ik zie niets
door de tranen
in mijn ogen.

Mijn ogen
die niet willen drogen.

Ik praat niet
door de brok
in mijn keel.

Mijn keel,
daarmee praatte ik zoveel.

Ik voel niets
door de breuk
in mijn hart.

Mijn hart,

....

Misschien zit ik wel fout.
En heb ik wel nooit
liefde voor je gehad.

Sprakeloos van het verdriet en de kou,
hou ik nog stiekem een beetje van jou.

Oh eigenlijk vind ik 'm best lief. En verdrietig. :)

dankje