bang dat het uitgaat
 

misschien een beetje stom maar ik wilde weten of jullie hier ook last van hebben ik heb nu 3 maanden een relatie met mijn vriend en alles gaat goed enz.. maar op de een of andere manier ben ik erg bang dat het uitgaat ik weet dat ik er niet bang voor moet zijn maar toch ben ik het.. heeft iemand dit ook of ook gehad en hoe kan ik er het beste mee omgaan..?
alvast bedankt myrna

tja, het schijnt dat dat vaker voorkomt

maar ik zou t niet weten

goh dat heb ik nou altijd
minder onzeker worden!?
en het er met hem over hebben, misschien is hij wel net zo onzeker als jij....hij kan je vast wel geruststellen.

verder, maak je niet continu zorgen, dat haalt de lol er zo vanaf.

dat gevoel had ik ook..

7 maanden lang, elke dag..

totdat ze het vrijdag daadwerkelijk uitmaakte

Juist. :)

geniet van de tijd die je hebt... heb je iig leuke tijd gehad totdat hij het uitmaakte, ipv onzeker zijn en bang zijn, is alleen maar zonde van je tijd en plezier...

ik ben niet echt bang voor dat het uitgaat, maar ik hou dr heel erg rekening mee dat het zo kan gebeuren, aangezien ie dat al een keer eerder gedaan heeft. Maar aan de andere kant gaat het nu zó veel beter tussen ons, dat ik dr niet echt bang voor ben.. op dit moment althans..

Het moet nu eigenlijk abrupt uitgaan. Leer je tenminste de volgende keer volop te genieten. Zo leert iedereen dat een keer. Of niet, maar dan heb je een kutleven.

Altijd volop genieten is ook utopisch, gewenning is een bitch. (:

Tuurlijk heb je daar af en toe last van, maar je moet ook onder ogen zien dat die angst in het concrete geval ongefundeerd is, anders heb je geen leven.

Heb ik ook welleens de hele avond gehad, en 's nachts droomde ik het. De volgende ochtend maakte ze het uit, die dag moest ik ook nog van iemand anders horen dat ze de vorige avond ook was vreemdgegaan. Maarja, bij jouw zal het vast een stuk beter gaan :)

ik ken het gevoel...ik durf(de) bijvoorbeeld niet eens 'ruzie' met mijn vriend te maken, bang dat hij me niet meer leuk zou vinden en het uit zou maken....verder wellus onzeker of hij me nog wel aantrekkelijk vind etc....na mate mijn relatie langer werd (nu hebben we 11 mndn), werd het wel minder, je moet gewoon bevestiging vragen...niet te vaak anders gaat ie zich daar weer aan ergeren :rolleyes: ;) ...maar gewoon goed praten met je vriend, eerlijk en open zijn is heel erg belangrijk in je relatie....

Als je onzeker bent over je eigen kunnen etcetc dan heb je dat probleem vaak ja.
Is normaal, laat het je alleen niet leiden want het is een aardig 'onnodig' gevoel.

Dat had ik ook heel erg, zo erg dat het hem begon te irriteren. Maargoed hij gaf me ook redenen om zo mijn twijfels te hebben dus t was ook een beetje zijn schuld. Nu is het dus uit. En tja, ik ben er nu wel zo'n beetje achter dat ik nog niet klaar was voor zo'n voor mij serieuze relatie. Want ik snap nog geen hol van mezelf, ofzo.

heb ik ook altijd. gewoon proberen te negeren, ermee leven. en hem er niet de hele tijd mee lastig vallen want dat gaat t cker uit (en ja, spreek uit ervaring. nu gaat het een stuk beter :))

Ik denkd at ook vrij regelmatig, laat het niet echt aan hem merken alleen soms als ik me echt heel onzeker voel dan bel ik hem op en dan vraga ik gewoon: hoe vind je dat het tussen ons gaat en dan gaat het bijna atlijd hartstikke goed :)

Ik ken dat gevoel wel. Ik ben ook heel bang voor wat er met me gebeurd als het uitgaat. Ik ben niet direct bang dat het uitraakt want het gaat echt heel goed maar bij alles wat anders gaat dan anders ben ik bang dat het mis is. Bij mij komt het omdat ik weet dat ik niet meer zonder hem kan en wil. Wat je eraan doet weet ik helaas niet, behalve je inzetten voor je relatie en zorgen dat je jezelf niet kan verwijten als het uitgaat ;) Probeer hem iig niet te veel te claimen omdat je bang bent dat het uitgaat want zo kan hij het vreselijk benauwd krijgen door zijn relatie en het dan juist uitmaken.

Suspense of disbelief.
Laat me, wil je. ;)

Het lijkt me niet zo heel gezond voor je relatie als je helemaaal niet bang bent dat het uit gaat, maar het moet natuurlijk niet overheersen. Erover praten (met je hubbie) helpt wel :)

enerzijds is het heel mooi dat je dat hebt, op het moment dat hij je nu zegt hoeveel hij van je houdt en dat hij altijd bij je wil blijven is dat toch heel mooi! maar anderzijds is het natuurlijk heel vervelend, ik zou gewoon proberen flink te genieten van al het leuke wat je samen meemaakt en niet teveel zorgen om de relatie maken! het gaat zoals het gaat en als jullie samen bij elkaar willen blijven gebeurt dat ook echt wel!

Logisch, heb ik ook weleens.
In vorige relaties helemaal niet, maar nu wel, omdat dit zoveel voor mij betekend.
Maar er bestaat niet zoiets als altijd met elkaar verbonden zijn, want je hele leven lang zou het bij wijze van een keer kunnen stuk lopen. Zelfs trouwen kan je die zekerheid niet geven.
En als je je hier niet overheen zet, is er een reële kans dat het hier op stuk loopt.

Mijn tip; geniet gewoon van je relatie, probeer zoveel mogelijk lol te hebben, mocht het ooit een keer gebeuren, dan deal je er dan maar mee, nu niet.

Ik heb dat ook best erg.. we hebben nu bijna 6 maanden..
We wonen ver van elkaar vandaan en zien elkaar alleen alle weekenden.. door de weeks ben ik echt super bang dat t uit gaat.. en als ik m dan weer zie is alles weer over.. behoorlijk shit Vorig jaar hebben we ook ff wat met elkaar gehad maar is uitgegaan door de afstand hij had t uitgemaakt misschien heeft t daar ook nog wel mee te maken dat ie het weer onverwachts doet.. terwijl hij me der wel goed van overtuigd elk weekend dat ie dat echt niet van plan is...

Och, ik ben daar ook wel eens bang voor. Niet erg, zo lang je het maar niet je leven laat bepalen ofzo. Het lijkt mij normaal in een relatie dat je beseft dat het uit zou kunnen gaan en dat je dat liever niet wil.

:D (sorry, tis niet leuk maar hoe je het zegt wel :cool: )

Maar goed, ik denk dat iedereen dat wel is heeft!

Had ik ook met m'n ex, en het woordje ex zegt dus genoeg :(