Een 'correct' voorkomen
 

Hecht jij daar waarde aan?

Ik wel, ik probeer altijd te letten op correcte spelling en correct taalgebruik. Niet elitair taalgebruik ofzo, maar dingen als hun/hen, en andere uitdrukkingen of woorden die mensen vaak foutief gebruiken, zoals het woord seksisme (valt me op dat dat woord vaak gebruikt wordt voor mensen die gewoon geil of hoerig zijn). En voor de rest probeer ik tegen vreemde mensen en ouderen altijd beleefd te zijn. Ik spreek mensen altijd met 'u' aan, totdat ik toestemming krijg om te tutoyeren. En verder bedank ik altijd voor etentjes, logeerpartijen, etc. Ook bij mijn beste vrienden.
Mijn moeder hamerde daar vroeger altijd op, en ik vind het ook niet meer dan normaal eigenlijk.

Idem dito.

ik hecht daar niet zo heel veel waarde aan, het ligt maar net aan de situatie. ik zeg wel u tegen oudere mensen, maar soms zeg ik automatisch jij of je, per ongeluk. het ligt ook maar net aan waar je bent, bv op school willen de meeste leraren dat je ze met de voornaam aanspreekt en dat vind ik dan weer een beetje vreemd, dat doe ik eigenlijk nooit.

Idem dito.

Ik vind het volledig tegennatuurlijk om iemand als een leraar met 'je' of zelfs zijn voornaam aan te spreken :s Ik zou het echt niet kunnen.

ik ben zoo slecht met lidworden
ik gebruik altijd het verkeerde

je zou ik nog wel kunnen zeggen, maar ook niet zo makkelijk, maar idd om een leraar met de voornaam aan te spreken kan ik ook niet.

ik heb nog steeds problemen met 'als mij' en 'dan ik' en van die dingen, iedereen verbeterd mij daarin.

Ik ben altijd heel beleefd en zeg tegen bijna iedereen u, zelfs als verder niemand 't doet (deed ik bijv. bij erg jonge leraren op school)

Maar verder let ik nergens op. Ik kom uit Rotterdam dus taalfoutjes motten ze maar kennen begrijpen.

Ik zeg nu nog steeds 'mevrouw/meneer' tegen de leraren terwijl we ze met de voornaam mogen aanspreken, maar ik kan het gewoon niet
:bloos:

Ik ben het met u eens, Pan Am.

Henk Mul !

Ja, wat Pan Am zegt.
Behalve als ik zat ben.

Je zou ook wat aan je spelling kunnen doen (y)
Ik vind het irritant als mensen 'hun/hen' en 'als mij' -fouten maken, maar ik verbeter het niet meer.

Verder wat Pan Am zegt, op mijn school zei ik tegen 2 leraressen 'je' maar die waren nog geen 30 en ze wilden zelf geen u genoemd worden.

Bedanken voor etentjes etc. vind ik vanzelfsprekend

ik ben zo sjjiiiek
maar ik zeg alleen u tegen mensen die er ook uitzien als een u
mijn ouders vinden het bijvoorbeeld niet tof om met u aangesproken te worden
en mijn opa en oma spreek ik ook niet met u aan
tegen leraren zeg ik meneer en mevrouw maar als ik ze beter ken noem ik ze bij de voornaam
met mijn mentor vorig jaar had ik een speciale band hij noemde mij lies en ik hem ries (van richard) :bloos:
vroeger zei ik altijd "bedankt voor het spelen" als mijn moeder me op kwam halen
als ik ergens heb gegeten zeg ik ook bedankt voor het eten en ik help altijd mee afruimen

"verbetert"

ik ben niet zo correct qua taalgebruik, praat best brabants en kan geen u zeggen tegen mensen op een of andere vreemde manier omdat ik het zo kontenkusserig vind klinken.
en leraren zeg ik wel meneer en mevrouw tegen behalve als ze t neit willen zoals t overgrootste deel van de jongere leraren op school.
en bedankt zeg over t algemeen wel altijd, anders vind ik t ook zo lomp

ik ben naar ouderen soms iets te extreem aardig zodat ze een uur tegen me gaan aanlullen over hun man die ziek is en blabla. en ik maar begrijpend kijken en meelevend ja of nee schudden :(

Ik ben beschaafd opgevoed & ben daar blij mee en gedraag me er ook naar. Ik tutoyeer inderdaad ook alleen wanneer ik daar toestemming voor krijg & verder weet ik mensen goed in te schatten met hoe ze te noemen. Ik verbeter mensen ook (Op zich een vervelende gewoonte & in mijn klas ben je er vooral uren mee bezig) en maak zelf weinig fouten. Ik bedank ook overal netjes voor, inderdaad voor logeerpartijtjes & feestjes vroeger, ik help opruimen en ik loop niet tot nooit meteen met iemand mee naar boven maar zeg ook vriendelijk gedag tegen zijn/haar ouders. Ik glimlach naar mensen in de trein en iedereen glimlacht altijd terug. <3

Ik denk dat ik ongeveer hetzelfde ben ja.

Oh god, ja! De laatste keer dat ik moest vliegen kwam ik terug van een vlucht van 13 uur uit PVR, en ik zat dus in mijn uniform in de trein op weg naar mijn ouders (2 uur vanaf Schiphol) en er zat een groepje 65+'ers van het één of andere suffe bijbelclubje en die zagen mij in mijn uniform en mijn koffer. Ze begonnen tegen me aan te kletsen over zaken die mij echt totaal niet interesseerden zoals dat ze al 15x naar Portugal waren geweest met het vliegtuig en dat de stewardessen altijd van die lieve meisjes waren. En toen gingen ze het nog hebben over 11 september en of ik niet bang was voor een kaping, dus toen heb ik ze de stuipen op het lijf gejaagd door te zeggen dat er wel eens iemand in volle vlucht de deur open wilde maken en de cockpit in wilde (dat de deuren onmogelijk open kunnen op 10 kilomter hoogte liet ik gemakshalve maar even weg :D ) Dus nu hebben ze vliegangst denk ik :o Maar goed, ik MOEST dus echt aardig doen, anders schaadde het het imago van het bedrijf :eek:

wat zijn we allemaal netjes. Maar ja ik doe met iedereen mee. Bedank na etentjes, spreek vreemde en oudere mensen aan met u, tenzij ik ze beter ken of als je aanvoelt dat ze dat niet waarderen. Ik probeer ook wel normaal nederlands te praten maar af en toe slijpen er van die foutjes in :(

Ik vind 't maar sneu om te pochen met je zogenaamde beleefdheid. Dankjewel zeggen als je ergens gegeten hebt is niet beleefd, dat is vrij normaal. Beleefd ben je als je constant met twee woorden speekt etc.

eXo, graag zie ik dat je opkankert met deze onbeduidende kritiek, eikel. Bij voorbaat dank.

Henk Mul !

Geachte heer Mul,

Blow me, bitch.

Hoogachtend, eXo

Ik maak anders vaak genoeg mee dat mensen NIET bedanken voor iets hoor...
Ik merk het vaak bij kinderen, waar hun ouders bij zijn, ze nemen iets van je aan en bedanken niet. OK, dat ligt niet aan die kinderen, maar ik corrigeer ze zeker, en ik heb lak aan die ouders. Die krijgen dan een boei van een kop, maar dat is dan mooi jammer. Met vliegen kwam het vaak voor:

'Wat wil je drinken?'
-'Appelsaaap!!!'
'Appelsap, alsjeblieft '

Die ouders natuurlijk weg kijken :rolleyes: :nono:

Mijn kinderen zouden het niet in hun hoofd moeten halen om zo tegen mensen te praten, en ik zou zeker de eerste zijn om ze er op te wijzen, en het niet overlaten aan een wildvreemde (n)

Haha :D :o

Hmm okay, point taken. Tegen horecapersoneel zijn veel mensen níet bijzonder beleefd. Ik probeer meestal wel een "alsjeblieft" te plakken aan m'n "hey, drie bier". Maar meestal horen ze dat toch niet, en ze verwachten het eigenlijk ook niet van je.

Yep, ik ook

Ik had een keer echt echt een supervervelend rotkind, en ik deelde het eten uit, en dat kind maakt het bestekje open, en gilt:

WAARRRR IS MIJN LEPEEEELLLLL!!!!????

Dus ik pak dat eten weg en zeg zo, kom het maar halen in de galley als je afgekoeld bent :nono: En weer niets van die achterlijke ouders (n)

Stiekem moest ik wel lachen natuurlijk, want dat kind liep helemaal rood aan het was gewoon grappig, maar ik laat me niet uitfoeteren door een kleuter :nono:

hihihihi :D :cool:

die oude dametjes beginnen ook altjd tegen me te zeuren dat ik er zo jong en lief ben, en dat ik op die en die lijk... heel lief die ouwe dametjes maar hmm, laat ze een parkiet nemen in plaats van een albert heijn deli-meisje... :o

Ik maak geen hun/hen als/dan enige/enigste fouten en ik bedank altijd.
Wel spreek ik iedereen aan met je.

Ik zeg altijd dank je en alsjeblieft en als mensen me thuis brengen of ik ben gast zeg ik duizend keer dank je wel :D.

Leerkrachten zeg ik ook Meneer/Mevrouw tegen behalve bij een leerkrachte die redelijk jong was en heel cool, die noemde ik Evi of soms jacqline voor de fun en dan noemde ze mij Jos :cool: .
Dan hadden we nog een LK die was ontzettend lief en een soort 2de moeder voor ons allen maar die noemde we toch Mevrouw :)

Binnenkort moet ik stage doen in mijn oude school en dat gaat heel freaky worden denk ik, als ik mijn oude leerkrachten moet noemen bij hun voornaam :|

correct is fout, ik ben mezelf, en mijn vrienden accepteren dat, net zo goed als dat zij mij niet hoeven bedanken, ik vind bijna alles vanzelfsprekend.

Lekker jessellufff :cool:

Natuurlijk zou het allemaal vanzelfsprekend moeten zijn, maar dat is het niet (meer). Vandaar dat we het allemaal zo neerzetten, denk ik.

Als ze achter de bar staan zeg ik ook nooit alsjeblieft. dat hoeft dan ook niet vind ik. Maar bijvoorbeeld in een restaurant (en dan niet de macdonalds ofzo) zeg ik wel steeds alsjeblieft tegen de obers enzo.

Voor de rest ben ik zoals de TP maar ik zeg wel vaker je dan u tegen mensen. Leraren en oude mensen wel gewoon met u, maar anderen niet zo.

Ik ben alleen beleefd tegen mensen die ook beleefd zijn tegen mij :nono:

juist ja!

Wat is daar zo vreemd aan :confused:

Ik werk zelf in de horeca en of je nou achter een bar werkt/ mac of in een restaurant, ik vind dat je altijd dankje wel of alsjeblieft kan zeggen. Veel mensen doen het idd niet maar dan laat ik ook merken dat ik dat niet op prijs stel en meestal hebben ze dat snel genoeg door :P

Zelf zeg ik wel alstublieft/ bedankt overal , dus ook de bakker en de mac vind dat het zo hoort.

En spreek vreemde altijd aan met U tenzij ze irritant zijn.
Docenten spreek ik altijd met mevr/meneer aan tenzij ze dat zelf niet willen.

ik spreek onbekende ouderen of leraren wel met u aan en ik zal nooit met kanker oid schelden want dat vind ik gewoon echt veel te achterlijk over komen, verder let ik niet heel erg op mn taalgebruik. ik bedank voor etentjes en logeren en eet netjes, wacht tot iedereen aan tafel zit enz. ik hoor wel vaak dat ik te beleefd ben :confused:

Ik ben echt een regelrechte boy-next-door, lekker correct dus. Hoewel als ik me op m'n gemak voel ergens ik nogal snel vloek uit gewoonte, wat niet netjes is.

En ik eet groenten als ik bij anderen blijf eten. Die lust ik niet dus dat is erg beleefd.

ik ben wel beleefd tot ik me irriteer aan iemand
ik heb wel eens een aanvaring op straat zz
en ik glimlach bijna nooit naar mensen

het maakt me niet zoveel uit hoe ik over kom op mensen die ik niet ken, tenzij ik ze ergens voor nodig heb. en als mensen aardig doen doe ik aardig terug en andersom.

Ik probeer heel beleefd te zijn, en dat ben ik ook wel.
Behalve tegen mensen die het niet verdienen.

Oh ja, ik ben echt té netjes af en toe, ook volgens vriendinnen. In winkels zeg ik altijd netjes alstublieft, dankuwel en een prettige dag verder.
Ook in de kroeg zeg ik altijd, drie zoete witte wijn met ijs, alstublieft.

En ik vind het irritant als mensen overnieuw zeggen of toenet.

:bloos: :nono:

ik kan netjes zijn , correct praten lukt wat minder goed, soms te nijmeegs volgens mijn docenten die me tijdens de stage controleerde.
en ik haal dan en als door elkaar....nouja ik ben dan ook een beetje dyslectisch.
op mijn werk hoor ik heel netjes te zijn, en dat ben ik ook, tenzij daar weer een of andere huismoeke aankomt die alles beter denkt te weten, terwijl ze er niet eens werkt, en doet alsof ik een randdebiel ben. dan heb ik moeite om niks vervelends terug te zeggen. of mensen die nergens rekeing mee houden, en voorin de rij van 10 wachtende gaan staan. of mensen die onder het rolluik door komen kruipen zodra de winkel opengaat en wij nog eigenlijk alles naar buiten moeten halen.
zulke mensen staan me niet aan, tegen zulke mensen ben ik niet vriendelijk, en tegen zulke mensen doe ik dan maar net zoals zij tegen mij doen, maar dan op een nette manier: alsof het een stelletje leeghoofden zijn.

maar voor de rest kan ik best netjes zijn.

Ik maak me er niet echt druk om. Tegen vrienden en familie doe ik gewoon hoe ik altijd doe, mij ding. Weet ik veel, let er nooit op. Mensen die daarbuiten vallen daar heb ik eigenlijk helemaal nix mee te maken, ze mogen denken van me wat ze willen. Mensen praten toch wel, het interesseerd me echt totaal nix. Dat "u" en "je" gedoe heb ik eigenlijk ook nooit begrepen, zal wel iets nederlands zijn. Alsof je niet beleefd ben tegen iemand wanneer je "je" tegen degene zegt ipv "u". Pffff zal wel

irriteren / ergeren aan.

geen puntje