gedachten
 

Duizend dingen te doen,
maar nog niets gedaan.
In de stilte zit ik vast,
ik kijk weer uit het raam.
Het enige wat ik zie
is de lucht en de wolken
ze drijven langzaam voorbij.
Net als mijn leven,
het betekend niets meer voor mij.
Nog zoveel te doen,
maar het lukt gewoon niet,
alles lijkt stil te staan.
M'n leven was zo goed,
wat is er toch verkeerd gegaan?
De wolken blijven stromen,
er komt geen einde aan.
Zo zweven m'n gedachten langzaam...
uit het raam.

heyhey,

Mooi...
"ik kijk weer uit het raam." vind ik niet echt super, dat komt, denk ik, door het woordje "weer" misschien had je er van kunnen maken: "en kijk ik vergeten uit het raam".. ach het is maar een idee :bloos:.
voor de rest (y)

Ps. ik heb er enters tussen gezet, vind je toch niet erg he ;)

Even wat vautjes eruit gehaald. Ik ben alleen te spreken over de laatste zin. De rest is me wat te simpel en cliché. Verder mis ik een lekker ritme.

ik vind het wel n redelijk gedicht...ik kan me wel identificeren met het gedicht....het soort van vastzitten in je doen en laten en denken:s

let op de vorm hoe je je gedicht brengt enzo!