Ave Brute
 

Donder maar naar beneden,
met al je zelf gesponnen leugens,
je wilde drang naar avontuur
en behoefte naar wat dan ook.

Denk vooral maar niet aan mij,
slaap zacht – of vaarwel –
vaar maar weg op mooie dromen
en wordt nooit meer wakker.

Je hoeft me vooral niet te missen.
En veeg alsjeblieft die tranen weg,
wees niet zo hypocriet om nu
wel te voelen dat ik jóu verlaat.

Ave, gegroet.

Oeh, spellingsfoutje, En met kleinde letter (laatste strofe 2e zin) óf een punt na de eerste zin ;) Wat een mierenneukerij..
Maar zoals ik al heb gezegd: Ik vind het een mooi gedicht, maar ik heb beter van je gelezen.
Verder heb ik niet echt veel zinnig commentaar... :(

ik vind het een mooi gedicht...je uit echt je woede!

slaap zacht – of vaarwel – = mooi!!!

Ja, mooi deze. :) Er zit veel gevoel in.
wel te voelen dat ik jóu verlaat. mooi gezegd! :)

Jeuj :) positieve reacties. Toen ik begon met schrijven was t niet eens bedoeld om er veel gevoel in te leggen. T kwam vanzelf :) En toen ik m overlas ontdekte ik ook nog eens dat de eerste 2 strofe's nog best autobiografisch zijn. (alleen jammer dat de persoon in kwestie nooooit om míj zou huilen)

Waar blijft de kritiek trouwens? Want ik ben me er vrij goed van bewust dat t geen hoogstaand meesterwerk is.. :cool:

Taalkundig:
Is zelfgesponnen niet één woord?
En is het niet behoefte hebben aan iets?

Verder een puik gedicht (y)
Ik vind het alleen verwarrend, in die zin dat de 1e strofe me doet denken dat de persoon waar het over gaat een soort afwezige doener is, lichamelijk met vanalles bezig behalve jij, soort thrill-seeker , terwijl de 2e strofe me juist doet denken aan een afwezige dromer, geestelijk met andere dingen bezig. ( :confused: )

Oh, en het verwijten van hypocrisie is in deze context volgens mij omgekeerde wereld. Het slot vind ik dus ook niet zo..

Zelfgesponnen had ik als één woord geschreven, en mijn andere punt van kritiek is de slotzin: ik had het leuker gevonden als je eerst die ironische toon had en daarna zo'n enorm smekende zin, voor het dramatische effect (Youp van 't Hek deed dat ook eens in een gedicht, als laatste zin stond er dan 'kom alstjeblieft bij me terug').

Maar ik ben een hopeloze romanticus, dus het is slechts persoonlijke voorkeur. Verder goed gedicht, je houd de kracht erin (y).

Ok. [mierenneukmodus] Je verlaat iemand, je gaat weg, dan zeg je niet ave, maar vale. Ave is een begroeting, inderdaad gegroet, als je elkaar tegenkomt. Vale is het ga je goed als je weggaat. :)[/mierenneukmodus]

Maar ja dat valt mij dan op :D.

Het gedicht op zich vind ik leuk, maar de vorm en de woorden stokken soms een beetje :) Zoals op zoek naar wat dan ook, alsof je de woorden niet kan vinden om het t omschrijven.

Wordt nooit meer wakker moet word nooit meer wakker zijn. Tenminste, als ik mag aannemen dat je de imperatief verder gebruikt: denk niet aan mij, vaar weg, word wakker. Anders zou je ook krijgen denkt niet, vaart weg, wordt wakker (dat is die vorm die ik nogal graag durf gebruiken - ziet ze daar mompelen...).

Dus daar is je kritiek ^^. Mooi en leuk, maar te oppervlakkig met woorden. En dan de mierenneukerij en de spelfout :D.

Ha, ik zat te wachten op iemand die commentaar zou hebben op mijn Ave. Ik weet dat t niet correct is, maar t staat wel mooi vond ik :) en toen dacht ik, als ik Ave, gegroet doe, dan ist ook een beetje van Goedendag en tot nooit meer ziens.
Maar ik wist t iig wel :P

Voor de rest, jup jullie kritiek klopt :) Maar t was ook niet echt mijn bedoeling om een meesterwerk te schrijven. T kwam in mn hoofd, en toen moest t er gewoon weer uit..