serieus genomen of niet?
 

Zoals ik al eerder vertelde heb ik op Jeugdzorg een verslag dat het RIAGG over mij geschreven had onder ogen gekregen.
Er stond iets in wat me nu eigenlijk nog steeds bezig houd.

"Angel heeft suicidale gedachten, maar geen suicidale neigingen"

Ik ben begin dit jaar bij het RIAGG gekomen voor suicidale gedachten en depressie. Later, dus in de tijd dat ik in behandeling was, werden deze gedachten neigingen. Ik had al vaker het gevoel dat als ik het vertelde dat ze er maar overheen praten en me niet geloofden, dachten dat ik het maar aandikte. Toen ik na een flinke overdosis, belde naar het RIAGG, kreeg ik te horen dat de psychiater er niet was, maar dat ik een aantal dagen later! wel terecht kon bij de andere psychiater. Deze vroeg me hoeveel ik geslikt had, nadat ze het aantal hoorde vroeg ze me of ik niet overgegeven had. Nee, dat had ik niet. Ze vroeg niet echt verder en gaf me weer een recept voor twee weken mee (14 pillen). Toen de andere psychiater terug kwam, werd er verder ook niet aan uitgewijdt, ik kreeg alleen niet meer voor een maand pillen mee, maar moest ze wekelijks gaan halen nu. Maar ik had toen echt sterk het gevoel dat ze me niet geloofde.
Iedreen verklaarde me eigenlijk voor gek, natuurlijk namen ze me serieus. Ik heb het een aantal keren aangekaart ook toen ik wegging, maar ze bleven volhouden dat ze me wel serieus namen. Maar dan lees ik zoiets in een verslag...

Maar wil dat nou wel of niet iets zeggen zo'n zin, of wil ik alleen maar bevestiging?

Ik denk dat die zin best belangrijk is. Als ik het zo lees, lijkt het mij dat ze niet geloven dat die gedachten echt overgegaan zijn naar neigingen.
Want anders zouden ze je ten eerste wel serieus nemen, en ten tweede toch niet weer een nieuwe lading pillen meegeven?

Maar ik kan het mis hebben.

Het is mogelijk een klacht in te dienen als jij je onjuist behandeld voelt. "Voor clienten die ontevreden zijn over de wijze van hulpverlening, de bejegening door de maatschappelijk werker
(zal ook voor psycholoog/psychiater/psychiatrisch verpleegkundige en weet ik wat nog meer gelden) of de gevolgen van de hulpverlening, kan men een klacht indienen." Ik weet alleen niet of dit alleen bij AMW instellingen zo is, of ook bij andere instellingen, maar ik ga uit van het laatste.

Ik weet niet in hoeverre jij behoefte hebt aan zoiets (zelf zou ik die behoefte niet snel hebben) maar ik wou het alleen even zeggen omdat ik niet denk dat veel mensen dat weten, of wel weten maar er niet aan denken.

WTF jij hebt geODed en die motherfuckers geven je nieuwe pillen en sturen je weer weg? Aanklagen die teringlui

Ik denk ook dat het wel wat wil zeggen.

Het komt inderdaad behoorlijk over alsof ze je niet echt serieus nemen. Of anders dat ze het gewoon niet begrijpen, (wat mij trouwens sterk lijkt, omdat jij zegt dat je het wel duidelijk gemaakt hebt.)
Dus nee, er klopt iets niet, zou ik zeggen. Maar wat jij daar verder mee wilt doen, moet je wel zelf beslissen....

...Is die aanteking gemaakt vóór je suicidepoging of erna? Het is mogelijk dat ze in eerste instantie dachten dat je 'enkel' sucidegedachten had en vervolgens pas achter kwamen dat je het wil(de) uitvoeren.. Heb je overigens om verduidelijking/ toelichting gevraagd bij je desbetreffende hulpverlener?

Take care, Jojz

Ik heb nog steeds niet gebeld om m'n gehele dossier op te vragen. Zijn van die stomme dingen die ik steeds voor meuit schuif... Maar ik ben zeker vanplan omdat iig te gaan doen, zodat ik ook weet wat ze over die momenten geschreven hebben.

Ik was ook vanplan om een naar de huisarts tegaan om te vragen hoe hij dit zou opvatten....

Nee, dit verslag is gemaakt in de laatste twee weken dat ik nog liep bij het RIAGG. Twee maanden naar die laatste poging...

Nou heeft dit stukje wel niet direct betrekking tot Riagg/BJZ,
maar ik vermoed dat elke instantie wel zoiets heeft... Iets om
naar te kijken misschien?

Ik denk dat je hierbij het verschil tussen jouw wereld en de taal van de hulpverleners niet moet vergeten.
Misschien bedoelen zij hier wel mee, dat je niet ernstige suïcidale neigingen hebt. Misschien verstaan zij onder suïcidale neigingen wel, dat je constant een einde aan je leven probeert te maken.
En toen je die pillen innam, heb je toen gezegd dat je dood wou of dat je rustig wilde worden?

Ik ken jouw situatie niet, maar het kan bijv. ook geweest zijn, dat jij die pillen innam om aandacht te krijgen van: "Kijk nou eens! Het gaat niet!" Dat zijn geen suïcidale neigingen.

Toen je die pillen innam, gebeurde er toen wat je had verwacht of gebeurde er totaal iets anders? Vaak kan dat ook moeilijk zijn om te accepteren.

Ik neem het hier niet voor de hulpverlening op, maar ik weet wel hoe ze ongeveer regelen.

Over een klacht indienen: je hebt wel kans dat men zo'n klacht enkel als vorm van aandacht vragen ziet. 'Zie je wel, ze wil graag dat iedereen denkt dat ze suïcidale neigingen heeft. Ze wil vast aandacht'.
Zo zou het over kunnen komen en dan nemen ze je natuurlijk nog minder serieus.
Vraag daarom eerst dat hele dossier eens aan, bespreek daarna wat zij bedoelden met die zin (en met de rest van je dossier) en ga daarna pas beslissen of je een klach wil indien of niet.

ik heb het net even ergens opgezocht, en idd heeft bjz ook zoiets. Iig een klachtenregelement.

oja, ik had het trouwens ook niet neergezet over die klachtenregeling omdat ik vind dat ze er één in moet dienen, maar alleen zodat ze wist dat het mogelijk is. Ik ben het ermee eens dat ts beter eerst het hele dossier kan opvragen, waar ze ook recht op heeft. xxx

Waarom wil je zo graag dat ze serieus gaan praten over je 'zelfmoordpoging'? Wat is er mis met praten over de oorzaak en het probleem wat je hebt ipv een uiting van het probleem?

@ Gothic, ik denk (ik zeg maar ff wat ik denk, ookal had je het natuurlijk tegen TS) dat er niets mis is met praten over de oorzaak. Ik denk niet dat TS per se wilt dat over haar poging gepraat wordt, maar dat het wel erkent wordt. Ikzelf zou het moeilijk vinden met iemand over het achterliggende probleem te praten, als ik mij niet serieus genomen voel door diegene.

@ Eend: Ik realiseer me zeker dat het idd zo kan zijn, dat het anders bedoeld wordt als ik het opgenomen heb dat kan ja. Daarom was mijn vraag ook is het zo. Het kan goed zijn dat andere mensen er anders tegenaan kijken, het anders zien. Ik ben btw ook vanplan om naar de huisarts te gaan als ik dat dossier heb gelezen en ik zie het dan nog steeds zo. Om te kijken hoe het het ziet.
Enja, over die poging...Het was op dat moment echt van ik wil dood. Nadat ik geslikt had, had ik wel zoiets van kut wat heb ik gedaan, maar ik heb toen niemand iets gezegd. Het was verder ook mijn bedoeling niet geweest hiermee, naar het RIAGG te gaan. Hoe kut ik me ook voelde door het aantal pillen dat ik geslikt had, maar twee vriendinnen die ik het wel gezegd had, hebben me toen over gehaald meteen te bellen naar het RIAGG.

@Balance: Op dit moment ben ik ook niet vanplan een klacht in te dienen. Het is natuurlijk wel handig dat ik weet dat het wel kan. :)

@Gothic: Het gaat mij er niet om dat ze er echt met me over moeten praten. Maar ik had op dat moment het gevoel dat ze geloofden dat ik het gedaan had en dat had ik wel vaker in zulke situaties.

Ik haat het GGZ(RIAGG) ze hebben mij ook gewoon genegeerd. Ik ben daar na 2 jaar depressie naar toe gestapt, via jeugdzorg, en toen ik daar kwam heb ik eerst allemaal intakes gehad samen met mijn moeder. Daarin werd duidelijk dat ze mij maar een lastig kind vonden en mijn moeder me maar harder moest aanpakken. Dit hebben ze overigens haast letterlijk gezegd. Hoe dan ook, mijn vertrouwen in hulpverlening was hevig geschaad dus heb ik 2 jaar mijn mond gehouden en alles opgepot in mezelf. Ik heb destijds gewoon gezegd: 'Ik denk dat ik depressief ben'. Ik heb gewoon me bloot gelegd en dan nemen ze me niet serieus. Ik heb bij hun daarna nog 1 echt gesprek gehad omdat ze vonden dat ik dan in ieder geval iemand had om mee te praten. Want dat leek ze het beste, aangezien ik verder niks ergs had, ik was gewoon een emotionele puber. Die mevrouw was echt raar, ze zei haast niets en ik werd zomaar in het diepe gegooid. Ik moest maar gaan vertellen hoe ik me voelde. Volgens mij had zij echt geen opleiding hiervoor gevolgd.

Gelukkig loop ik nu bij een professioneel opgeleid psychiater waarbij ik me serieus genomen voel. Ik heb ook het gevoel dat ik bezig ben mezelf positief te veranderen, ik heb het allemaal wat meer in de hand. Mijn moeder bleek juist het probleem voor mij te zijn en inmiddels, 2 jaar geleden was ik dat nog niet, was ik ook overspannen geraakt. Behalve depressief was ik nu dus ook overspannen(omdat ik alles voor mezelf hield).

Van mij mogen ze het GGZ sluiten want ze maken meer kapot dan dat ze mensen beter maken.

Als jij het niet eens bent met iets wat in jouw dossier staat moet je daar melding van maken (binnen 4 weken)
Er zal een reden voor zijn dat ze dat er neer zetten...
Vraag er gewoon naar en maak ze gewoon duidelijk of ze je fout of goed observeren...