Hoe lichamelijk ben jij?
 

Raak jij snel iemand aan, of houd je juist wat meer afstand?

Zelf ben ik redelijk lichamelijk, ik raak iemand aan als ik met diegene aan het praten ben. Ook al ken ik diegen niet zo heel goed. Niks seksueels, maar ik leg dan vaak mijn hand op zijn/haar arm.
Ik raak ook iemand aan, een aai over een rug ofzo, als ik even haast heb en gee tijd heb om een praatje te kunnen maken, maar toch even contact wil maken.

Wat doe jij?

Een (leuk!) meisje in mijn klas doet dit ook bij een docent. Als hij staat te praten, dan prikt ze hem even in zijn zij, of zit aan zn rug. Dit echter vind ik weer ver gaan.

Wat vinden jullie?

Ik wil veel lichamelijker zijn dan ik ben. Mijn vrienden en ik zijn daar gewoon niet zo aangewend, maar als ik andere mensen zo zie dan wil ik dat ook.

Ik ben niet zo heel lichamelijk. Bij vrienden af en toe een beetje, ligt heel erg aan mijn stemming. Maar voor de rest absoluut niet, houd er ook niet zo van als anderen heel aanrakerig bij mij zijn.

Ik ben totaal niet lichamelijk bij mensen die gewoon vrienden van me zijn. Heb zelfs een hekel aan dat soort types. Dan denk ik 'blijf toch van me af'. Je kan toch wel een normaal gesprek voeren zonder me te moeten aanraken? En als je elkaar 1 dag niet hebt gezien hoef je toch niet meteen de hele vriendengroep af te gaan zoenen?
Mja, kan ook zijn dat ik gewoon te afstandelijk ben. :)

ik helemaal niet :s ik vind het al niet prettig als iemand die tegen me praat bijv steeds dichterbij komt staan :D

bij het uitgaan ben ik wel redelijk lichamelijk maar dat is dan vooral bij goede vrienden, omhelzen en dat soort dingen maar als mijn vriendje er bij is doe ik dat natuurlijk wel minder.. lijkt mij logisch.. :)

ugh, dat had ik maandag met een docente. Ik dacht op een gegeven moment dat ze ín me zou gaan staan, want veel dichterbij kon het niet :|
Het resulteerde erin dat ik zo snel mogelijk probeerde weg te komen, dus het is niet eens een handige tactiek van de mensen die dat doen.

Soms vind ik het wel irritant. Ik heb een vriendin, en als ik met haar praat, legt ze bijna altijd een arm om m'n middel, of gaat ze dicht tegen me aan staan.:s Vind ik toch niet echt prettig...:o

Zelf ben ik niet echt zo. Af en toe even iemand om de hals vliegen vind ik wel leuk. Zijn ze ook wel gewend, kom ik weer aan.:D Maar iemands hand zomaar vasthouden, hm nee...

Ik raak meisjes heel erg snel aan, gewoon een klopje ofzo als ik lach of als ik een geintje maak (over hun meestal ;))
Bij jongens ben ik niet zo. Veel te verlegen ;)

Ik ben hier heel erg in veranderd merk ik. Ik ben nu aanrakeriger.

pas sinds ik een vriend heb, word ik wat lichamelijker. ik knuffel nu ook wel eens een vriendin ofzo, maar verder hou ik niet zo van teveel lichamelijk contact.

Bij jongens ben ik best lichamelijk, gewoon van schouderklopje enzo dat soort ongein.

Bij meisjes/vrouwen eigenlijk nooit (alleen om te troosten), schrik zelfs een beetje als ze het bij mij doen. Best jammer want het levert zwaar irritante situaties op.

Niet lichamelijk. Ik zorg voor voldoende afstand. Mensen die ik niet ken, moeten niet te dicht bij komen, als ik met ze praat.
Als ik stage loop is dat weer anders, daar moet ik wel dicht bij mensen komen.

Mensen die ik wat beter ken, raak ik denk ik sneller aan, en dan weer sneller bij jongens die ik goed ken dan bij meisjes.

Verder vind ik afstand wel prettig. Ook als onbekende je willen zoenen (3 zoenen) ofzo... dan heb ik echt van uhh dat hoeft dan weer niet per see. Maar dat kan je duidelijk in lichaamstaal aangeven.

Ik doe het soms wel maar ik moet mezelf altijd ertoe aanzetten, het gaat niet vanzelf.

Ik hou er niet van als mensen mij aanraken, als ik het wel toelaat dan kun je ervan uitgaan dat ik diegene wel heel erg graag mag.

Ik ben ook erg lichamelijk, met familie en vrienden dan. Niet met leraren, ieeeuw.

ik ben erg lichamelijk,vrienden en vriendinnen mogen wel een poor geven maar het mag niet te erg worden.En ik ben niet lichamlijk met docenten,mensen die ik niet ken en zo nog een paar

Totaal niet.
De enige mensen die ik ooit bewust en gewild regelmatig kroel(de) zijn mn ouders, soms mn grootouders en mn liefdes.

Ik begin steeds lichamelijker te worden heb ik gemerkt. Maar dat is er duidelijk ingegroeid. Vorige zomervakantie ben ik naar India geweest waar ik ook in sloppenwijken heb rondgelopen. Hier was zeg maar toch de echte cultuur. Als ik daar naast iemand zat voelde ik al gauw een hand op mijn knie en zag dat dit soort taferelen overal plaatsvonden. Netjes als ik was paste ik mij aan en dat heeft er eigk voor gezorgd dat ik ook terug in nederland redelijk tastelijk was (de drempel om iemand aan te raken is lager). Daarbij komt het erbij dat ik geneeskunde studeer wat betekent dat ik op mijn mede mensen moet oefenen waar ook veel lichamelijk contact bij komt kijken...

Ik ben een grote knuffelbeer!

Als iemand die je niet heel erg graag mag je aanraakt, wat doe je dan?

van goeie vrienden verdraag ik wel veel op dat vlak, maar als mijn eigen moeder me een knuffel geeft voel ik mij ongemakkelijk. :o

Ja, en als mensen 3 kussen geven heb ik ook altijd zoiets van:"moet dat nu echt?"

Er zijn wel maar heel weinig personen die ik zelf bewust aanraak op wat voor manier dan ook :)

ben totaal niet lichamelijk, maar het komt :) wil het toch wel iets meer zijn namelijk...

Bij mensen die ik niet goed ken ben ik niet lichamelijk, maar bij familie en vriendinnen wel meer. Het hangt er ook een beetje van af welke vriendin, de een vindt het vreselijk als je haar aanrakt, dus dan doe ik het ook niet. Andere vriendinnen doen het zelf ook bij mij, dus dan raak ik hun ook sneller aan. Jongens raak ik eigelijk nooit aan (te verlegen :o )

bij ( goede ) vrienden ben ik ook zoals topic starter, bij meisjes die ik (goed) ken en die ik leuk vind, durf ik dat juist niet, en bij onbekenden ben ik afstandelijker

ik ben wel een "touchy person" om't maar even zo te noemen

Ik blijf ver uit de buurt van de meeste mensen.
Ik zoen bijv. ook niet mensen drie keer op de wang als ik met ze heb afgesproken (dat weet chimera vast nog wel ;)). Alleen m'n vriend komt dichtbij.

:bloos:

? Ik heb me toch heel behoorlijk gedragen? :p
BTW: bij meisjes ben ik iets minder afstandelijker dan bij jongens, dus als je niks gemerkt hebt dan komt dat daardoor.
Als je wel wat gemerkt hebt: sorry. t komt niet door jou, zelfs m'n moeder kan ik niet te dichtbij verdragen :confused:

komt me wel bekend voor dit :o

al vind ik het ook wle okee gaan zoals het nu gaat. Maar soms als iemand het moeilijk heeft een arm om diegene heenslaan, dat doe ik te weinig...

"Vroeger" was ik behoorlijk klef, vooral als ik uitging, dan danste en knuffelde ik steeds met jongens en gaf ze ook weleens een kus op de mond enzo. Tegenwoordig doe ik dat allemaal niet meer (zou m'n vriendje ook niet zo leuk vinden ;)). Soms zoen ik mensen nog weleens 3x op de wang, maar verder doe ik niks.

ik ben best wel lichamelijk bij sommige mensen. maar bij de meeste absoluut niet. zou t wel willen, ben gek op knuffelen enzo, maar ben er gewooon te verlegen voor... als ik het dan bij anderen zie... :(

maar ach jha...

ik ben helemaal niet zo aanrakerig, ja wel zo van "por" hee ik zei wat tegen je enzo, en weet ik veel wat maar geen "onnodige" aanrakingen en ik hou er ook niet van als anderen dat doen.

Ik ben best lichamelijk, maar ook niet seksueel gezien.
Ik vind het ook wel tof als anderen lichamelijk naar mij toe zijn, ik hou er alleen totaal niet van als iemand dicht bij me staat als ik met hem/haar praat. Dan doe ik automatisch een stap terug.

Ik ben helemaal niet lichamelijk. Ik hou niet van al dat gefrummel en gefrunnik. Met verjaardagen/feestdagen etc. voel ik me ook altijd erg ongemakkelijk omdat iedereen dan zonodig moet zoenen. Ik geef gewoon liever een hand.
Zal wel komen omdat mijn ouders (vooral m'n vader) ook zo zijn.

Ik heb er over het algemeen geen probleem mee als mensen het bij mij doen tenzij mensen echt vreemden voor me zijn. Dan wil ik dat ze afstand houden. Zelf doe ik het eigenlijk nooit snel, behalve bij mensen waar ik het echt goed mee kan vinden en dan alleen als het ook betekenis heeft.

had niets bij gemerkt bij mij.. vind wel lief als ik dat dan nu zo lees :bloos:

Ik ben wel 'gewoon' lichamelijk; klopje hier aaitje daar. Ik merk wel dat als je zelf dus wat lichamelijker zijn, anderen naar jou toe ook lichamelijker worden.

ik ben totaal niet lichamelijk...alleen een knuffel geven aan een goede vriendin..

ik vind verjaardagen ook verschriklleijk..al dat gezoen..en geknuffel..en geaai..

Bij goeie vriendinnen ben ik wel lichamelijk.
Knuffelen enzo als we elkaar lang niet hebben gezien.
Of een beetje uitzakt tegen elkaar aanzitten tijdens een film kijken.
Of voetmassage's geven aan elkaar.

Maar dat is alleen met echt hele close vriendinnen.
Voor de rest ben ik niet super lichamelijk...

Bij mij precies zo, mijn vrienden zijn helemaal niet zo lichamelijk, dus ik dan automatisch ook niet.
Maar ik heb ook vrienden in het buitenland,...en die zijn het dan weer wel, en dan heb ik soms zoiets van, waarom heb ik dat in Nederland niet. Maar voor mijn gevoel klopt het zeg maar wel dat ik met hun lichamelijker ben dan hier,...( :bloos: hmm beetje raar misschien maja)

^^ is niet raar... zij doen het dus doe jij makkelijker mee.

bij mensen van t uitgaan is een knuffel geven heel gewoon, daar knuffelt iedereen iedereen. op school doe ik het eigenlijk nooit dat doen ze daar ook niet zo. en ik let er ook op of de persoon die ik aan wil raken zoiets wel prettig vind.

lichamelijk contact vind ik eigenlijk best prettig over het algemeen.

Ik ben niet/nauwelijks lichamelijk, ben zo zeg maar opgegroeid en ben er nu 'bang' voor.

Met mensen die ik heel goed ken ben ik erg lichamelijk, gewoon, tegen elkaar aan hangen enzo. Met mensen die ik niet heel goed ken maar wel redelijk doe ik zelf niet lichamelijk maar ik vind het niet erg als zij dat wel doen. Mensen die ik niet ken moeten van mij afblijven.

ik ben best lichamelijk, eigenlijk vind ik dat ook wel belangrijk in een vriendschappelijke relatie
vrienden geef ik altijd een kus, niet op doessienigga manier hoor ;)
euhh ohja als ik werk (achter de bar) dan sta ik daar meestal met 1 ander meisje en een jongen dan raken we elkaar ook altijd aan als we achter elkaar langs lopen of als we ergens bij moeten, gewoon omdat het met woorden niet werkt in een discotheek.. vind ik niet storend of zo

met leraren heb ik liever fysiek geen contact, is het beste (y)

kheb hetzelfd, ben zelf ook vrij lichamelijk maar vind het bij een leraar ook te ver gaan...ben het met je eens dus... :)

Tegen bekenden ben ik lichamelijk, tegen onbekenden heel wat minder.

Hmm

Wel...

Niet echt lichamelijk. Mannelijke wezens bespringen mij eerder dan andersom, weet ook niet wat het is. Misschien heb ik toch feromonen die naar bier ruiken

Ik ben best aanrakerig. Maar ik schat meestal wel eerst in of de ander ook zo is.