Je donkere schaduw had mij een laatste maal in zijn macht
maar mijn zwarte tranen hebben het moment ontkracht

Laatste afscheid zonder woorden verschenen
Een tijd van ruisende kilte zal aangeslopen komen
In een waas van stilte ben ik huilend verdwenen

...en het dichtslaan van de deur maakt het eind van mijn dromen

Laatste afscheid zonder toekomst is gegeven
Een leegte tussen twee oceanen die het landschap kust
In herinnering zal dat laatste moment blijven leven

...en het dichtslaan van mijn hart maakt het eind van mijn rust

Je donkere schaduw had mij een laatste maal in zijn macht
maar mijn zwarte tranen hebben het moment ontkracht



Tis weer vreselijk zwak, maar missschien wel goed dat bep iemand dit leest.Misschien ook weer niet :(

je weet dingen mooi te verwoorden, alleen snap ik niet precies waar het over gaat... iets met een afscheid, maar verder?

Een afscheid... Voorgoed...
Diegene waarover het gaat kan het misschien begrijpen,..Kwil er niets over kwijt verder


toch bedankt :)

Jammer van de herhaling...op zich een mooi gedichtje, erg gevoelig ook...

Die herhaling moest er bij mijn gevoel echt bij denk ik...Want je kan het middendeel gevoelig vinden.Mij persoonlijk... is alleen dat eerste en laatste wat toen telde..

Maar misschien he. Moet men zich niet AL TE VEEL laten sturen door gevoel als het gaat om de simpele structuur...Misschien dan ook wel :confused:

Wow deze vind ik ook heel mooi je bent echt een goeie dichter.. echt waar!!... :)

Jesse