twijfels
 

angst om te zijn
angst om te leven
angst om te laten merken
dat is wie ik ben

wie zal weten hoe ik ben
wie zal bij mij blijveen
ik hoop op vrienden
ik heb er geen
ze lopen allemaal, voor mij weg

liever weet ik hoe ik leef
dan dat ik nu alles weet
mijn leven is een warhoop
mijn hoofd zit vol twijfels
men weet wel hoe ik ben
maar iedereen gaat mij uit de weg


ik weet het ik weet het het is niet dichttechnisch gezien mooi en het zouw misschien beter bij het psychische formum moeten zitten maar ik vind het zelf errug mooi en dus wouw ik het ff plaatsen, sorry als ik hiermee mensen tegen het hoofd stoot :(

Technisch is het inderdaad niet bepaald een hoogstandje...
Maar het bevat gevoel, dat wat je schrijf. En dat is niet minder belangrijk. Je zou misschien kunnen letten op een vastere structuur (da's altijd makkelijker om iets technischer te schrijven)

en niet teveel herhalingen, dan gaat men al snel verlangen naar het einde van je schrijven .


Frida.

ik wil hier nix aan veranderen ik heb het inderdaad gepost vanwege het gevoel dat er in zit, verder past de rotzooi en de rommel in het gedicht wel een beetje bij hoe ik me nu voel dus vind ik het naast het technische laagstandje wel mooi