Even ver weg maar zo voelt het niet.
 

Hartverscheurend huil ik
mijn emoties aan elkaar
vertrapt, verrot, verlaten
- 'ver', het komt overal terug -

Willen schreeuwen dat ik je nodig heb,
ren ik naar buiten en vlieg
- want ik kan anders ook niet landen -
maar stort voortijdig neer

Droefzaam baggeren
door de modder terug naar huis
had je me maar een lift gegeven
kom nu eens deze kant op,
want ik wil dichter bij je zijn.

In de schaduw jammer ik van ongenoegen.

"Hartverscheurend huil ik mijn emoties aan elkaar"
Wat een prachtige zin zeg. Hij sluit ook goed op de laatste regel van je gedicht aan. Ik vind de eerste en tweede strofe erg mooi (leuk, dat met dat 'ver'). De derde ook wel, maar die is naar mijn gevoel net een regel te lang. Alhoewel ik niet zou weten welke regel je dan weg kan laten, dat zou het dan weer incompleet maken. Hmm.

Hartverscheurend huil ik mijn emoties aan elkaar .. ah! :o .

Wat ik jammer vind aan die derde strofe is dat je van het abstracte over gaat in realiteit, dat je het gevoel concreet maakt door het in een verhaaltje te plakken. Door de situatie te beschrijven. Het gaat vooral om de zin: had je me maar een lift gegeven, maar het geldt wel een beetje voor de hele strofe.
Die schaduw van de laatste zin kan ik ook niet helemaal plaatsen.

Wat ik leuk vind is het "thema" van het woord dichter, wat weer in de derde strofe terugkomt (ik ben een dichter, maar dichter wordt mijn hart). Bovendien sluit ik me aan bij CSNs commentaar bij de eerste en tweede strofe. Geen slecht gedicht dus, maar ik had de 3e strofe herschreven.

Erg mooi!! Gewoon, ja, niets over aan te merken eigenlijk. In de eerste strofe is dat met 'ver-' inderdaad goed, zoals CSN al zei.
En ik vind het einde geweldig. Die zin verwoordt precies het gevoel dat je oproept met je gedicht. :)

Mooi, gewoonweg mooi...

Zou de 3e strofe ook ietwat aanpassen maar verder voor de rest is het echt een supermooi gedicht *waw*
Val CSN volledig bij, de zin "hartverscheurend huil ik emoties aan elkaar" is echt wel héél knap gevonden :)

Sorry voor de late reactie, maar ik heb nu vakantie en ben druk aan het leren voor de toetsweek, vandaar mijn inactiviteit, mijn excuses bij deze.

Dank voor alle reactie's, ik vind het grappig dat de eerste zin zo mooi gevonden wordt, zelf vind ik hem nl. niet bijzonder maar dit is wel de enige zin waar écht goed over na is gedacht. De derde strofe heb ik er eigenlijk bij gedaan omdat ik het anders zo abstract vond, maar misschien kan ik dat toch beter anders doen, eens kijken.


Hartverscheurend huil ik
mijn emoties aan elkaar
vertrapt, verrot, verlaten
- 'ver', het komt overal terug -

Willen schreeuwen dat ik je nodig heb,
ren ik naar buiten en vlieg
- want ik kan anders ook niet landen -
maar stort voortijdig neer

Droefzaam baggeren
door de modder terug naar nergens
zwart vermengd zich met de kleur van mijn gemoed
en donker kleuren de contouren
van mijn schim die daar ergens dwaalt.

In de schaduw jammer ik van ongenoegen.


Is dit misschien een verbetering?

Ik vind zowel de eerste als de tweede versie mooi! Vooral dit stukje vind ik erg mooi;

ren ik naar buiten en vlieg
- want ik kan anders ook niet landen -
maar stort voortijdig neer

Prachtig..echt prachtig. Ik raak helemaal ontroerd van dit gedicht, vind je het goed als ik het in mijn agenda zet? Met jouw naam eronder uiteraard.. :)

ALs de laatste regel van je verbeterde stukje mooier was geweest had ik die versie mooier gevonden, nu vind ik ze allebei ongeveer even goed. Het gedicht vind ik zoals altijd wel leuk, mooi taalgebruik, ritme ok, maar ik mis de rijm die je vaak wel hebt. Verder doet het me niet echt wat deze keer.