vraagje
 

ben ik nu de enige die na een jarenlange vriendschap de "klik" nimeer voelt zonder dat daar eigk een reden voor is?

Ik heb dit net proberen uit te leggen aan een vriendin van me die een heel pak ouder is. Ze begrijpt het niet. Ik ken die vrouw al jaren en ik voel de klik al langer nimeer. Ik heb dit nu net voor de eerste x proberen uit te leggen omdat ik tijdens onze gesprekken van de afgelopen tijd dus nooit meer die klik voelde en ik heb altijd zoiets gehad van:"als de klik weg is schiet er nix meer over."

Ben ik nu echt zo raar omdat ik zo denk?

Welke klik?

de klik die er volgens mij moet zijn in een goei vriendschap :)

En voor de wijsneuzen: ik heb het nooit letterlijk ergens horen klikken ofzo :p

Jep, ik heb ook zoiets, maar niet na jarenlange vriendschap, ik ken die mensen nu iets meer als 2 jaar ofzo denk ik.
Ik wil ze niet kwijt als vrienden, maar ik amuseer me eigenlijk niet meer echt met hun, soms nog wel, maar zeker niet gelijk als eerst. De "connection" die er eerst was, lijkt nu helemaal verdwenen.

Ja idd, dat heb ik soms ook wel. Dingen gaan ook niet zo spontaan meer als eerst. Mss komt dat omdat je beiden bent veranderd ofzo, en dus uit elkaar gegroeid bent...

Ja hoor, soms groei je uit elkaar, en heb je elkaar niets meer te melden. Dat is jammer, vooral als de ander vind dat die "klik" er wel is..

Ja idd, dat is het dus :) Ik heb in de loop van die jaren uiteraard andere mensen leren kennen, mensen die hoe cru het ook mogen klinken, veel meer voor me zijn gaan betekenen dan zij ooit voor me betekend heeft. Ik heb het gevoel dat ik die vrouw niks meer te vertellen heb. De "connection" is idd weg en hoe erg ik het ook voor haar vind, ik kan er niet rouwig om zijn dat ze me niet begrijpt en dat ze nu kwaad op me is. Als de connection dan toch weg is....tja, da ga ik me ook ni forceren om ze trug te laten groeien, simpelweg omdat je zo'n dingen niet kan forceren imo. :)

klopt. ik heb er ook altijd last van. na een tijdje is het meestal bij mij gewoon over :s. steeds weer nieuwe mensen.

best vervelend hoor!! :(

Prima, maar geef dan een concrete beschrijving van wat je bedoelt, zonder te vervallen in vage, zweverige termen.

Als jij dat vaag en zweverig vindt is dat jouw probleem.
Blijkbaar ben ik niet raar want anderen snappen me wel zo te zien dus.....

Nee, ik snapte vrij weinig van je eerste post, maar het werd me een beetje duidelijk toen ik de rest allemaal las..

Ontopic: Ik heb dat ook met een vriendin. We hebben elkaar een hele tijd niet gesproken, maar nu spreek ik haar weer meer..

Vrij normaal lijkt mij toch

Ja, dat heb ik gehad met mijn (ex-)beste vriendin. Ik heb d'r nu weinig meer te melden. Beetje jammer dat dat besef niet tegelijk kwam. Het is ook uiteindelijk wel goed voor mij geweest om haar niet (veel) meer te zien, maar das een ander verhaal en dat is pas kort duidelijk.
Ik begreep haar eerst ook niet, en ik dacht dat het wel weer goed zou komen. Dus ik vind jou niet raar, maar die vriendin van je ook niet.

Ik begrijp mijn vriendin ook wel. Ik kan aannemen dat het hard aankomt zoiets te horen als je niks doorhad. :)
Maar het lullige is nu: zij denkt dat er iets op mijn lever ligt. Das dus echt niet zo want ik voel me heel gelukkig. :)
Ook denkt ze dat ik kwaad op haar ben en haar vanalles verwijt maar ik verwijt niemand iets. :D Mijn gevoelens tov ons vriendschap zijn gewoon veranderd, zonder dat daar ooit echt een duidelijke reden voor is geweest. :) Maar zij weet niet dat ik er zo al euhm....misschien wel al meer dan 1,5 jaar over dacht. Alleen, ik heb het nu pas verteld omdat we de laatste tijd echt precies meer "naast" elkaar babbelden dan "met" elkaar.

Ik heb ook niet beweerd dat je 'raar' bent. Ik zou alleen graag een concrete beschrijving zien van wat je bedoelt, liefst met een onderbouwing.