Is hulp nou echt nodig voor psychische problemen?
 

Mijn vraag aan jullie: Denken jullie dat mensen met psychische problemen altijd deskundige hulp nodig hebben?
Ik zou nu ook antwoorden kunnen gaan voorspellen. Ik denk namelijk dat de mensen zónder problemen vinden dat hulp nodig is om de problemen op te lossen en dat mensen mét problemen daar wat meer moeite mee hebben.
Waarom ik deze vraag stel als ik toch de antwoorden al weet? Ik wil weten hoe jullie hier over denken.
Het zit bij mij namelijk zo: ik heb psychische problemen (eetstoornis, automutilatie) gehad, maar heb daar nooit deskundige hulp voor gekregen, hoewel het me heel vaak (vooral hier op het forum) is aangeraden. Nu zijn we een jaar verder, het gaat veel beter met me en ik merk dat ik niet zo heel vaak de behoefte meer heb om te snijden of niet meer te eten, omdat ik toch wel weet dat het geen zin heeft. Ik word er namelijk niet gelukkiger van. Een hele vooruitgang dus. :) En dat zónder hulp!
Ik dacht wel dat ik het nodig had, maar ik durfde de stap niet te zetten. Nu zou ik het wel durven, maar ik denk niet dat het nu nog nodig is. Of wel?

Wat denken jullie hierover?

Dat hangt volgens mij van een paar dingen af...

Wat de milieu invloeden verder zijn...
Heb je een heleboel probelemen maar heb je van bepaalde mensen steun, heb je vertrouwen in enkele mensen en/ of kan je in bepaalde situaties echt nig rust vinden kan het inderdaad tot een hele vooruitgang leiden..

Bevind je je in een milieu waar je niets van steun kan ontvangen of nergens echt rust of harmonie ik kan vinden, is dat volgens mij al een pak moeilijker...en kan een professionele begeleiding wel nuttig zijn...

Het heeft volgens mij overigens te maken met de draagkracht+draaglast.. De draaglast kan je beetje zien als de problemen waarmee je te verduren krijgt, de draagkracht is datgene wat je de mogelijkheid geeft het te kunnen verwerken en/of het te kunnen ervaren zonder dat e problemen ontstaan...
Draagkracht en draaglast zijn voor iederen verschillend.

Hebben twee mensen allebei hetzelfde van draaglast maar de ene een grotere draagkracht, kan het zo zijn dat een van het een professionele hulpverlener nodig heeft en de andere eerder wat tijd...

Natuurlijk moet je zelf altijd je probleem erkennen en het onder ogen zien + er iets aan willen doen, anders lukt het zowiezo niet om er wat aan te veranderen. Sommige mensen kunnen dat alleen, sommige mensen hebben een zetje nodig, dmv van hulpverlening.

Hulp is dus niet persé nodig, maar het kan vaak wel helpen om je een beetje de goede richting aan te wijzen. je kan echter niet ver wachten dat een psycholoog jouw problemen oplost, dat moet je toch echt zelf doen.

Ik denk dat veel mensen die problemen hebben geen hulp willen, ze willen dr wel uitkomen, maar in hun eentje, want dan hebben ze iets om trots op te zijn: kijkeen s: dit heb ik helemaal zelf gedaan hoe ik nu ben en dat is een geweldig gevoel...believe me!

hmmmm dat is dus klinkklare onzin misschien is dat zo bij een paar mensen maar de meeste mensen zijn gewoon bang dat kun probleem publiekelijk word dat voorbeeld hun ouders het gaan weten ofzo. Net zoals mij ik heb geen zin meer in leven maar dat weten me ouders niet maar ik ga echt niet naar 1 of andere debiel die denkt dat ie slim is en je effe kan om lullen en alles weer happy maakt, want het enigste wat ie doet is je eigenlijk happy praten hij zorgt er niet voor dat je problemen verdwijnen. En als ik zelfmoord wil plegen is dat mijn keuze en dat hebben andere mensen maar te accepteren.....

Persoonlijk denk ik dat hulp van een bekende beter werkt.
Een jaar geleden ofzo of misschien wel langer heb ik ook lang in zo een situatie gezeten, en ik denk dat een professionele me echt niet verder had geholpen ofzo...

Klinkt lullig, maar uiteindelijk kies je er zelf voor in zo een situatie te zitten...Problemen en pijn kun je niet voorkomen, maar om in zo een situatie te blijven zitten, lijden, is wel een eigen keuze.

Ik denk dat de meeste mensen een verkeerd beeld hebben van een professioneel deskundige. Dat merk je hier wel in dit onderwerp, bijna niemand praat er echt positief over.

Deze deskundigen weten (zij hebben ervoor geleerd) hoe ze moeten omgaan met zo'n situatie, ze hebben elke dag te maken met dat soort situatie's, en daar halen ze hun ervaring en kennis ook uit.

Als je op een punt staat, dat je kan toegeven dat je een probleem hebt, en je inziet dat je die situatie wil veranderen, zou ik een deskundige aanraden.

En ik denk niet dat mensen met problemen uberhaupt in staat zijn om een redelijk besluit te nemen, laat staan om een oplossing te bedenken voor hun problemen.

Ze proberen je niet happy te lullen, ze proberen je te helpen dingen te ordenen en te verwerken. Je happy lullen zul je toch echt zelf moeten doen, daar zijn geen mensen voor. Was dat maar waar, dat zou makkelijk zijn. Alleen jij kunt je leven veranderen en 'happy' worden, soms is wat hulp daarbij alleen wel handig. Zelf doorbreek je de cirkel moeilijk, heb je vaak geen overzicht en denk je vaak allang niet meer realistisch (al is het voor je gevoel misschien anders). Ben je al wel eens bij zo'n man/vrouw geweest.

Dit is natuurlijk onzin


Ik ben het eens met Frida, over draaglast en steun. Maar er is ook nog een derde: sommige mensen kunnen gewoon meer aan dan anderen, bij dezelfde hoeveelheid steun. Boeit niet.

Waarom zou professionele hulp altijd nodig zijn? Lijkt me niet.

Fijn dat je zelf zo ver bent gekomen:) Te oordelen naar wat je hier zegt heb je geen hulp meer nodig lijkt me: eerst ging alles een stuk minder goed en zelfs toen kon je nog zelf dat verbeteren; dan moet het nu ook kunnen!
Ik weet best dat ik toen ook heb gezegd dat je beter hulp kon zoeken; blijkbaar had ik het toen verkeerd ingeschat, gelukkig:)

Go Anne!

heej,
ben ik nog ff..... met wat ik schreef betekent niet dat dat voor iedreen zo is, maar ik bedoelde dus dat ik me dat heel goed kan voorstellen. Ik heb me zelf heel lang vet verrot gevoeld en ik wilde niet meer, ik heb mezelf bij elkaar geraapt en pas de laatste tijd gaat het heel goed met me en ik ben daar zo trots op, ik wou perse geeeeen hulp ik kon het zelf wel......noem het eiegnwijs, noem het dom maar het is me wel gelukt.
Aan de andere kant kan ik me ook weer heel goed voorstellen dat iemand wel hulp wil,,,................dat er iemand is die zich met je bezighoudt en met wie je kan praten om zo met iemand aan je zijde er weer bovenop te komen....uiteindelijk moet je het tog zelf doen, iemand anders kan niet voor jou leven, dus kun je er alsnog trots op zijn. Maar ik vond dat het niet echt was als ik het niet in me uppie zou doen.............