Sneeuwwite slaap
 

Sneeuwwitte slaap

En zelfs de pepperoni pizza smaakt niet meer,
niet onder deze verplichte mantel van vermaak.
Hoe vaak heb ik niet gedacht dat de obers
verkeren in sferen van geestelijk sterven?
Je lacht, doch niet van harte, en je weet
hoe zelfs deze pijnlijke grimas me sart.
De zoen op mijn voorhoofd brandt nog
na van verlangen naar ontwaken.

Het klinkt misschien wat raar, want
jij bent tenslotte ook niet gek, maar
zou het niet wat zijn als je me nu,
na al die jaren, uit de dood wekt?

De Wilgen, 25 oktober 2004

die toon door je gedicht heen bevalt me wel.

Dank je, ik moet zeggen dat hij mij ook prima bevalt. :)

De rest bevalt me ook wel, hoor. :)
Leuk, deze. Niets over aan te merken! :)
gek - wekt (y)

Is er niets op aan te merken omdat het in jouw ogen misschien toch nietszeggend is, of gewoon omdat je het allemaal prima vindt? (of, een combinatie van beide misschien)

Nee, in de zin van: ik zou niets kunnen bedenken wat ik niet goed vind aan je gedicht. :D

Of misschien toch een kleine opmerking: in de titel staat sneeuwwite slaap in plaats van sneeuwwitte slaap. ;)

Inderdaad, daar heb ik overheen gekeken. Zou een forumbaas dat a.u.b. even willen verbeteren? En Re3m, bedankt voor je bondige maar duidelijke commentaar.

Ik ontdek in dit gedicht wat ik in velen van jouw verhalen lees: de afkeer van de sociale verplichtingen waarin je gezellig moet zijn.
Hoewel ik er van overtuigd ben dat als je je opensteld voor gezelligheid, je van elk moment iets leuks kunt maken.

Ik denk dat ik je beste gedichten gevonden heb, althans voor mij dan toch. Wát een klasse; inhoud én een enorme dichtvaardigheid in een gedicht verwerkt. De toon is zeker heel gaaf; apart, ook door de originaliteit van het gedicht maakt het veel indruk.

Dat je begint met klanken als smaakt - vermaak - vaak vind ik sowieso al geweldig, je ziet dan als lezer dat er echt aan gewerkt en overnagedacht is. Het geeft het gedicht tempo en leuke elementen mee.

De laatste strofe doet echt aan als de 'overpeinzing van het gebeurde in strofe één'. Eigenlijk is de inhoud in principe niet al te moeilijk, en daarom vind ik de 'verpakking' zo knap.

Petje af, ik doe het je niet na.

wat xineof zei bedoelde ik.

Toch heb ik een puntje van kritiek, nu ik het zo opnieuw lees. Het kan aan mij liggen, maar zoals ik het nu hardop lees komt de klemtoon op "uit de dood wekt" verkeerd te liggen.

xineof: Wát een fantastisch commentaar! Petje af, dat doe ik je werkelijk niet zomaar na. Ik hoop dat de lof verdiend is want de reden dat ik het gedicht hier geplaatst heb is nu juist omdat ik hem zo snel af had dat ik benieuwd was of anderen hem ook goed vonden. Natuurlijk heb ik er wel aan gewerkt en over nagedacht, maar het was echt binnen vijf minuten klaar.

Halogeen: Ik heb geprobeerd om dat te verhelpen door op de plaatsen waar voor mij een soort pauze valt, als ik het zou voordragen, een komma te plaatsen. De klemtoon valt dan in mijn geval op 'dood', waar zou jij hem plaatsen?

Vreemd. Ik dacht toch echt dat ik hierop had gereageerd. *wijst naar alcohol en zwijgt*

Iig, ik ben het met xineof eens. Dit vind ik persoonlijk ook voor mij een van jouw betere gedichten. De toon, het woordgebruik, de vloeiendheid (oh wat hou ik toch van vloeibare gedichten :D) waarmee dit gedicht door mijn gedachten rolt.

De combinatie van de alledaagsheid, en toch de eeuwige rolproblemen en ook weer anders. Omschrijf het maar eens zonder gedicht ^^.

Maar vooral: de vorm. En even een cliché erbij: <3.

Allereerst, het is misschien moeilijk, maar probeer toch echt auteur en verteller los van elkaar te zien. Dat is trouwens ook zo'n beetje het eerste wat ons bij het vak "Literaire Tekstinterpretatie" geleerd wordt, dat auteur (de schrijver) en de verteller (degene die aan het woord is in de tekst) altijd los van elkaar gezien dienen te worden, hoe erg ze ook op elkaar lijken.
Verder kan ik natuurlijk harstikke gezellig zijn en daar heb ik dan ook helemaal geen hekel aan. Maar van elk moment iets leuks maken, dat is voor velen een utopie. Misschien moet jij dat eens in je achterhoofd houden als je een keer gigantisch kwaad bent.

Mutant: Ontzettend bedankt voor je commentaar. Ik vraag me af waarom meerderen dit één van mijn beste gedichten vinden, omdat ik ook wat gedichten heb waar ik aanzienlijk langer over heb gedaan. Maar goed, dank je voor de complimenten.

Beste Renard, ik heb het nooit over jou persoonlijk gehad. Ik had het over jouw verhalen.
Daarnaast bedoelde ik natuurlijk ook niet letterlijk dat elk moment leuker te maken valt door je er voor open te stellen. Ik doelde enkel te zeggen dat zodra je iets als iets verplichts beschouwd, je juist daardoor jezelf afkeert voor eventueel plezier in de situatie. Maar dit was slechts een opmerking terzijde.

Misschien omdat je er eens niet lang over hebt gedaan? Mijn beste gedichten zijn binnen 5 minuten geschreven :).