slechte dagdroom
 

het was een slechte dagdroom
die haar vleugels verloren heeft
geen uitzicht en geen enkele mogenlijkheid
om het einde te zien
ik weet alleen dat als ik om me heen kijk
alles als in een waas aan me voorbij trekt
niets van wat ik doe lijk uit mijn binnenste te komen
mijn wereld bestaat uit scherfjes
door onzichtbare draden bijeengehouden
vergeten woorden om altijd te onhouden
soms hou ik van je
soms haat ik je, om niets

je bent een schim geworden
een naam een klank een herinnering
zo ver en onberijkbaar
maar toch tastbaar en dichtbij
een wanhopige schreeuw
om aandacht om duidelijkheid
je kan niet zeggen morgen
mijn naam is er vandaag


tis nog niet echt wat je noemt af,
loopt niet lkkr
help???

Neem een cursus Nederlands, of blader een schoolboek door als je dat nog hebt. Er zitten namelijk nogal wat fouten in je tekst en daarnaast loopt hij inderdaad ook niet lekker. Bovendien is hij nogal cliché, het biedt niets nieuws onder de zon.

soms hou ik van je
soms haat ik je, om niets

eruit halen, het past niet bij het gedicht...niet bij de eerste zinnen, het is te mja cliche...:s

verder vind ik de 2e strofe ook niks...je begint redelijk goed, maar het wordt minder....blijf het overlezen en verander het zover je het kan veranderen....dat lukt vast wel;)