Wereldsmooi, open je ogen!
 

Wegen zoekend, vindend
op een pad - één en al bedekt door blad
Geen enkele levende ziel
hier te vinden, in oktober

God's natuur is leeg, verlaten
Mensen opgelost als in
onze vervuilde atmosfeer
bladeren ontkleden onze Bomen

Bladeren, nu hier in rood, en bruingeelgroen!
Op de grond, hun wegen zoekend, vindend...
Oktober is de mooiste maand,

Bijna net zo mooi als jouw ogen.

mwa, je kan wel achterhalen dat het over een seizoen gaat etc...herfst dus....en het is wel iets anders gebracht dan andere seizoen-gedichten..maar ik vind het toch niet zo super...ik kan hem niet zo lekker lezen op een of andere manier.
je hebt ook meerdere soort van meningen in je gedicht...
' onze vuile atmosfeer' (mja vind er niet inpassen)
' Oktober is de mooiste maand' (andere mening...totaal tegenpool van je eerste mening)
en dan opeens 'Bijna net zo mooi als jouw ogen' (weer totaal iets anders)....snap je beetje wat ik bedoel? of komt dit heel erg vaag over?

Ja, en die verschillende meningen ga ik ook maar even aanpassen denk ik, dat klopt inderdaad niet.. wat die eindzin betreft, het is de bedoeling dat het totaal anders is, ik vond dat leuk, en eigenlijk is het dus een gedicht dat in vergelijking met iemand wordt gemaakt, in ieder geval is de eerste en voornaamste reden voor die plotselinge eindzin dat ik dat gewoon eens wou uitproberen.. :)

PS Hee, wacht eens, de atmosfeer kan nog zo vuil zijn, maar de herfst kan toch eigenlijk dan nog steeds erg mooi zijn? De herfst en de atmosfeer zijn twee verschilende dingen...

mja maar je verkondigd iets negatiefs en dan vind je de herfst opeens prachtig...mja vind ik beetje dubbel....maar kan ook aan mij liggen:)