Daar sta ik dan
 

In de ochtendmist,
staren de ogen
van een nieuwe dag mij aan,
priemend door mijn ziel,
bekijkt ze mij.

De morgenzon,
schijnt door mijn ogen heen,
maakt licht wat ooit donker
is geweest.

Daar sta ik dan,
aan de horizon
van de nieuwe dag,
en de dageraad
glimlacht weer naar mij..


Nou, barst maar los.

Ik vind de eerste strofe heel goed. Daarna zwakt het af, de 2e strofe loopt niet zo lekker als de eerste en is wel een beetje cliché. De 3e strofe is wel weer beter .. ik vind trouwens dat de titel het gedicht mooi omschrijft :) .

ik vind hem heel erg mooi (y)...

De tweede strofe zit mij ook niet zo lekker.. :s
Maar ik wist niets beters..