Nou, het is niet zo dat ik ben gaan zitten om het stijlfiguur ellips eens te gebruiken

. Ik houd er wel van werkwoorden weg te laten, dus dat was bewust, alhoewel het soms ook onbewust gebeurt, omdat ik het beter vind klinken vaak.
Citaat:
Het probleem is mijns inziens de metafoor met de wind. Als ik denk aan een leeggepikt granenveld dan snap ik niet waarom de wind zou moeten waaien. De wind zou dan voor mij betekenen dat het bedorvenen, het rottende wordt weggeblazen, de putten en kuilen worden vlak gestreken.
|
Precies! Maar die wind, die ontbreekt. Het maakt dat alle dode ratten (gestorven op mijn graanveld door gebrek aan voedsel) wegrotten onder de broeiende zon. Een herfststorm was mijn held geweest, maar kwam niet. Het was juist de bedoeling dat het rottende weggeblazen zou worden.
Al is het hele landschap niet helemaal letterlijk bedoeld. Het zijn meer beelden die door mijn hoofd razen, zinnen, net als het brood.
Zie, het meeste van alles wat ik schrijf begint in de 3 minuten die ik van school naar huis loop, als ik na een chaotische dag eindelijk tijd heb om stil naar mijn bewegende voeten te staren. Dan hoor ik mijzelf en kan het zo zijn dat mijn gedachten over meergranenbrood beginnen. Meergranen: verschrikkelijk. Niet dat ik nou zo'n witbrood-kind ben. Gewoon bruin is goed genoeg. De gaten tussen de stukken noot en tarwe (hoe heet het allemaal): als ik zou moeten kiezen tussen daar in te springen of uit het raam, laat mij dan maar over het venster klimmen.
Misschien legt dat het een beetje uit, als iemand behoefte had aan uitleg tenminste.