Ieder mens veranderd, daar ontkom je niet aan. En een hoop dingen (onzekerder zijn, over dingen nadenken en/of twijfelen bv.) horen idd vaak bij de puberteit. Maar dat lost het niet op. Probeer er met mensen over te praten, er zullen vriend(inn)en zijn die tegen dezelfde dingen als jij aanlopen en ouders willen vaak graag helpen, plus dat je dan niet meer hoeft te doen alsof alles goed gaat en ze kunnen je idd steunen op de momenten dat het nodig is. En/of probeer er met iemand op school over te praten, maar praat er iig met iemand over, ik denk dat dat erg op kan luchten en wie weet wel meer dan dat.

Succes en sterkte iig.