Oké, dan reageer ik maar even.
Ik mis je zo…
... hou ik niet zo van. En eigenlijk mag er geen punt na een titel, maar dat terzijde.
Ik wou dat ik zonder je kon leven,
Dat zou een stuk gemakkelijker zijn.
Ik zou je alles willen geven,
Want dan voel ik me zo fijn.
Die laatste zin is er erg bij aangeplakt. Teveel geschreven met de bedoeling om te rijmen. Op zich zelf staand is het ook geen mooie zin. Dus misschien zou je aan deze zin wat kunnen doen?
Ik wou dat ik je stem kon horen praten,
En lippen kon voelen.
Ik kan het wel schreeuwen door de straten,
Nee, echt niks kan me meer koelen.
Ik zou ervan maken 'je lippen', want die zin is sowieso te kort om het lekker te laten lopen. En weer heb ik hier het gevoel dat de laatste zin er maar een beetje is aangeplakt om te rijmen.
Ik zou je omhelzen, Ik zou je kussen,
Ik zou dicht tegen je aan kruipen.
In een tuinhuisje tussen de mussen,
Waar we door de bloemen sluipen.
Hier is de laatste zin wel mooi.

Maar, hier heb ik hetzelfde probleem wat ik bij de andere strofes had met de laatste zin, met de tweede zin.
Wij samen zijn het mooiste stel,
Ik wil alleen maar jou.
En weet één ding wel,
Dat ik super veel van je hou.
Cliché, maar deze strofe loopt wel het beste, vind ik.
Over het algemeen: probeer je iets minder vast te houden aan je ABAB-rijmschema. Niet alles hoeft te rijmen. Deze keer was je onderwerpkeuze ook niet zo origineel en dan wordt het ook moeilijker om iets bijzonders te schrijven.
Ik hoop dat je er zo wat aan hebt.