een half jaar geleden heb ik het uit gemaakt met de jongen waarmee ik toen 2,5 jaar gegaan ben. de rede dat ik het uit had gemaakt was dat ik gevoelens kreeg voor zijn beste vriend. (dit weet hij niet) deze zogenaamde beste vriend van hem zei mij ook leuk te vinden, en zei dingen als: dat vriendje van jou past niet bij je, hij is niemand voor jou, ik hoor bij jou etc. ik was hier helemaal door 'gehypnotiseerd' geraakt en heb het met mijn vriend uitgemaakt omdat ik zo verliefd geworden was op die beste vriend.
die vriend bleek mij gewoon te gebruiken, en hier ben ik gelukkig op tijd achter gekomen, en hem eens goed de waarheid gezegd, ik wil nu nooit meer iets met hem te maken hebben.
verder dringt het nu ook tot mij door dat ik mezelf heb laten opnaaien door die jongen, en dat ik eigenlijk heel graag terug wil bij mijn ex. hij vind mij blijkbaar ook nog leuk want paar dagen geleden hadden wij gezoend, en hij vroeg me bij hem terug. ik zei dat ik hier over na moest denken.
ik heb niet meteen ja gezegd ,omdat ik me verschrikkelijk schuldig voel tegenover hem, wat ik hem geflikt heb met die nepvriend van hem. toen ik met mijn ex gekust had, voelde dat dus echt vreemd en onvertrouwd, en daarom denk ik nu dat het niet slim is om het nogmaals met hem te proberen, terwijl ik ons eigenlijk wel een kans wil geven.
ik ben bang dat het nooit meer hetzelfde wordt, en dat ik het daarom weer uit ga maken, en dat kan ik hem niet aan doen.
maar ik wil wel erg graag bij hem zijn, samen dingen met m doen en een vriendschap hebben we al geprobeerd maar dat werkte niet echt aangezien wij toch de hele tijd aan elkaar willen zitten enzo. (en dit is afgelopen week weer voor de 1e keer gebeurd)
maar ik voel me zo schuldig!
|