Jezelf niet meer zijn...

[liseT18]

Wie heeft er ook last van?
De hele dag zo'n sober gevoel over je en nergens zin meer in hebben. Je ouders zeggen dat het wel weer overgaat en dat zij zich ook weleens een paar daagjes 'down' voelen..Maar ik heb het gevoel dat het meer is dan even 'down'.. Ook begin ik steeds meer te twijfelen aan mezelf.. ik was altijd al wel een beetje onzeker maar nu in extreme mate, heb al een tijd mn vriendinnen nii op durven te bellen omdat ze misschien iets aan me merkten .. Daardoor ben ik mezelf niet helemaal meer(heel erg stil en in mezelf gekeerd).. beleef alles anders dan dat ik het eerst beleefde.. Wil wel hulp zoeken maar weet niet hoe ik dat duidelijk moet maken aan mijn ouderS!!?? :S

Kan iemand me helpen?

[Marcade]

Kan je, wat je nu net hebt opgeschreven, niet aan je ouders vertellen?

liseT18 schreef op 01-09-2005 @ 11:25 :
Wie heeft er ook last van?
De hele dag zo'n sober gevoel over je en nergens zin meer in hebben. Je ouders zeggen dat het wel weer overgaat en dat zij zich ook weleens een paar daagjes 'down' voelen..Maar ik heb het gevoel dat het meer is dan even 'down'.. Ook begin ik steeds meer te twijfelen aan mezelf.. ik was altijd al wel een beetje onzeker maar nu in extreme mate, heb al een tijd mn vriendinnen nii op durven te bellen omdat ze misschien iets aan me merkten .. Daardoor ben ik mezelf niet helemaal meer(heel erg stil en in mezelf gekeerd).. beleef alles anders dan dat ik het eerst beleefde.. Wil wel hulp zoeken maar weet niet hoe ik dat duidelijk moet maken aan mijn ouderS!!??

Kan iemand me helpen?

Twee jaar geleden toen ik me "niet lekker voelde", wilde ik geen hulp vragen. Ik was bang dat wat ik had iets ernstigs zou zijn en ik durfde het gewoonweg niet te vertellen.
Ik was toen nog heel erg gesloten.
Ze hebben me bijna moeten dwingen om het te zeggen, het ging namelijk echt niet goed meer met mij en ik had hulp nodig.
Ik heb het opgeschreven en aan mijn zus laten lezen. Zij heeft het aan mijn vader verteld en zo heb ik toch hulp gekregen
Je moet maar zo denken: Het is misschien heel moeilijk om hulp te vragen, maar uiteindelijk word je er beter door!
Ik ben nu ook heel erg stil, verlegen en ik heb faalangst. Volgensmij was ik vroeger altijd een vrolijk en zelfverzekerd meisje...
Ik hoop dat je hier iets aan hebt en veel succes!

Als je nog vragen hebt, of gewoon iets wilt zeggen kun je gerust een PMetje sturen

[mepsteen]

je ouders kun je altijd vertrouwen, als je problemen hebt, maar je hoeft ze natuurlijk niet alles te zeggen

[Xonzo]

laat het zeker niet te lang aanslepen, aanpakken is het beste.

[liseT18]

Dank je wel dat er al zo vlot reacties op zijn gekomen.. echt top..! Was er even vergeten bij te vertellen dat ik mijn ouders al alles heb verteld.. Ze merkten al een tijdje iets.. Heb het hele verhaal eruit gegooid.. wat ik voelde enzo.. en dat ik me de laatste tijd minder voelde dan anderen.. Vanaf die tijd proberen ze extra aandacht te besteden aan me.. maar het probleem is dat ik ga me er niet beter door ga voelen....

[Gothic]

liseT18 schreef op 01-09-2005 @ 17:27 :
Dank je wel dat er al zo vlot reacties op zijn gekomen.. echt top..! Was er even vergeten bij te vertellen dat ik mijn ouders al alles heb verteld.. Ze merkten al een tijdje iets.. Heb het hele verhaal eruit gegooid.. wat ik voelde enzo.. en dat ik me de laatste tijd minder voelde dan anderen.. Vanaf die tijd proberen ze extra aandacht te besteden aan me.. maar het probleem is dat ik ga me er niet beter door ga voelen....

vertel ze wat je dan van ze wil...

liseT18 schreef op 01-09-2005 @ 17:27 :
Dank je wel dat er al zo vlot reacties op zijn gekomen.. echt top..! Was er even vergeten bij te vertellen dat ik mijn ouders al alles heb verteld.. Ze merkten al een tijdje iets.. Heb het hele verhaal eruit gegooid.. wat ik voelde enzo.. en dat ik me de laatste tijd minder voelde dan anderen.. Vanaf die tijd proberen ze extra aandacht te besteden aan me.. maar het probleem is dat ik ga me er niet beter door ga voelen....

Ik begrijp precies wat je bedoelt! (denk ik tenminste )
Minderwaardigheidscomplex, that's me....
Het is denk ik logisch dat je je er niet beter door gaat voelen als je met je ouders praat.
Ik denk dat het beter is als je probeert met een van je vrienden/vriendinnen te praten.
Is er misschien eentje die je vertrouwd? Misschien kun je uitleggen hoe je je voelt. Het hoeft niet perce meteen in het echt, ik denk dat het op msn bijvoorbeeld makkelijker is.
Het hoeft ook niet meteen zo'n zwaar onderwerp te zijn, je kunt met een klein dingetje beginnen. Je hoeft je heus niet te schamen! Als het een goede vriend/vriendin is, zal die het heus niet erg vinden! Nogmaals, als je een vraag hebt, of gewoon wilt praten, stuur dan een pm

[Tieneke]

Ook ik herken me zelf hier in jammer genoeg.
Ik doe wel afspreken met vriendinnen maar ook heel vaak afbellen dit omdat ik op sommige dagen echt down ben en het niet goed voor mekaar krijg om me te verbergen.
Iedereen ziet mij als het meisje met het perfecte leven.
Ik leef achter een masker en niemand die dat merkt niemand die dat ziet.
Ook ik ben onzeker en heb een negative zelfbeeld alleen weet haast niemand dat.

Je bent niet de enigste

Ik weet niet wat voor'n tips ik je kan geven maar wat ik je wel kan zeggen is ga er aan werken want anders beivloed het je verdere leven drastisch (althans bij mij)

Suc-6 ermee