"Ik HAAT je!" brulde Wat-ben-ik,
had lief met heel mijn hart
dat barstte, nog niet rijpe meisjeseigen
mannen die naar harde knobbels hijgen
liefkoos die Wie-ik? niet kan krijgen
want;
Het zacht komt later, eerst het zuur
de harde woorden, hoge muur
"Je bent er nooit!" mijn niet bestaande
afzet tegen alles gaandeweg
wat minder vormend, lieflijkheid
en toen een liefste.
Die-ik-ben, die heeft geen spijt.
Mooi gedicht, originele vorm en leuk onderwerp. Sterk einde ook. Normaal hou ik niet van AA-rijmschema maar omdat je het slechts in enkele regels doet geeft het gedicht juist een bepaalde vaart. Knap gedaan..Ik wil meer van zo gedichten lezen hier op DoP.
edit: leuke titel trouwens
__________________
Je moet de kat niet bij de melk zetten. Ik ben de kat, wil jij dan de melk zijn?!