hey
misschien ga ik hier wat zagen maar ik wou toch jullie mening horen.
na een jaar en half is mijn relatie met men vriend gedaan.
meestal zie ik hem zeer vaak, neem aan elke dag...
deden vele zaken samen enz...
door omstandigheden hadden we 2weken geleden mekaar 4dagen niet gezien...
ik was hiervoor wat boos, en had een dubbel gevoel...
ik ha dme dat weekend ook goed geamuseerd...
de dag dat ik hem terug zag was er wat 'afstand'
ik zei dus dat ik het leuk had gehad ed om te tonen dat ik niet de 'zwakke' ben die niet zonder hem kan...
ik wou weten hoe hij momenteel over de relatie dacht...
zei dat ik me goed had geamusseerd, en miss wel twijfelde aan onze relatie...
een week lang heb ik zo wat 'jojo gespeeld
gezegd datk e graag zag maar toch soms twijfelde..
dan vertelde ie me dat hij ook soms twijfelde maar dat ik zo een speciaal deel in zijn leven ben ed...
hij stelde me dus volledig gerust...
de dag erna
kwam hij bij e binnen en zei hij dat hij het niet meer wou
hij twijfelde te vaak...
en wou niet dat hij later hiervan spijt van zou ebben.
hij zei dat hij me nog graag zag ed maar dat houden van niet alles is.
ik had eerst (en nu nog)schrik dat het door mij kwam; ik heb hem tevaak gezegd dat ij niet 100%is wat ik nodig heb enz...
nu wil hij me dus niet meer zien omdat hij het anders toch te moeilijk zou krijgen en ik hem zou ompraten...
toch vraag ik me af of hij dit zeker wil...
hij zei me ook bel maar enz,
wordt niet boos ofzo wat raar voor hem is want als hem het niet ligt en je zaagt wat te veel word hij meteen zeer boos en agressief qua woordgebruik...
nu na een week besef ik dat hij toch veel meer is voor me.
ik weet niet wat te doen...
onze relatie was meestal tip top, zelde ruzie maar ook geen vuur...
hoe moet je dan opmaken of het een verlies is of dat het nu effe hard ismaar beter is voor de toekomst?
diep in me zou ik hem gewoon in de auto zetten en naar me toe laten komen of hem laten vragen of ik af kom....
maar dat lukt dus niet
voel me werkelijk verloren
bij alles denk ik aan hem, zeg zelf nog steeds mijn vriend...
het doet zo'n pijn!