Contact!
Nederlanders willen meer contact tussen autochtonen en allochtonen. Tests bewijzen het. Zeventig procent antwoordt immers 'ja' op die vraag, gesteld door Maurice de Hond. We voelen ons verantwoordelijk voor de goede sfeer in het land, zelfs als wij niet in dat land geboren zijn. Maar waarom zouden wij contact willen leggen met mensen die in feite niet bij ons horen? Vast omdat wij als mensen vrij sociaal van aard zijn en zoveel mogelijk anderen om ons heen willen. Want dat is veiliger.
Een bevolkingsgroep niet kennen is namelijk gevaarlijk, je weet niet wat ze willen of wat ze gaan doen. Er kunnen altijd spanningen ontstaan tussen twee groepen, die uiteindelijk zeer gewelddadig kunnen zijn. Misschien komt er zelfs oorlog van, er zijn voorbeelden genoeg te vinden.
Maar is dat allemaal wel zo erg, zo die oorlog over de hele wereld heen, omdat bevolkingsgroepen elkaar niet begrijpen? Nee, dat valt eigenlijk best mee. Zonder oorlog zou niemand zo kunnen genieten van vrede. Hier in Nederland is de vrede zo vanzelfsprekend dat we niet echt meer weten wat die vrede precies inhoudt. We noemen alles om het minste of geringste al oorlog, terwijl we niet helemaal meer weten wat oorlog is.
In Irak, daar is het oorlog, daar ben je je leven niet meer zeker als je zomaar over straat loopt. Maar wat een verademing zal het zijn als het daar eenmaal rustig wordt. Als de witte duiven neerstrijken op een plein en ze niet worden weggejaagd door tanks of zelfmoordterroristen.
Hier in Nederland zouden we ook wel weer eens oorlog mogen krijgen, alleen al om de verademing die later komt. Als het weer rustig is, de stilte na de storm, zoals we nu de stilte voor de storm hebben. Hoe langer de stilte voor de storm duurt, hoe heviger de storm zal zijn. Na de storm komen we weer uit onze schuilplaatsen, we bouwen weer op wat we eens kwijt zijn geraakt en het wij-gevoel komt terug. Ik denk dat we dat ook nodig hebben, het wij-gevoel. Dat je met je buurman weer kan praten over dat het je allemaal toch wat is. Dat je elkaar weer groet op straat omdat je blij bent dat iedereen er weer is. Misschien is dat ook wel de beste manier om de mensen tot elkaar te krijgen. Een vreselijke gebeurtenis, misschien zelfs wel oorlog, zodat iedereen elkaar opzoekt om te strijden tegen de gemeenschappelijke vijand.
We hebben alleen nog geen gemeenschappelijke vijand om tegen te vechten. Laten we daarom eens met elkaar om de tafel om nader tot elkaar te komen. Die vijand komt later wel.
--
Te laat voor de wedstrijd, ach, wat zou het. Ik hoef geen commentaar hierop