Angst!?

[Bubbeldoosje]

Ik heb al 10 maanden een relatie met mijn vriend en het gaat heel goed tussen ons, we hebben veel nare dingen meegemaakt en we hebben ook weleens ruzie, maar hij houd heel veel van mij en ik van hem... Hij is mijn eerste vriend, de eerste die me serieus neemt, andere jongens namen het nooit serieus wat ik voor ze voelde en lieten me stikken... Ik kan nog steeds niet helemaal wennen aan het idee dat het nu wel serieus is... Ik ben steeds heel erg bang dat het niet goed gaat en dat ik weer alleen ben... Maar ik heb er niet echt een reden voor om dat te denken, toch blijft het in mijn hoofd rondspoken... Ik heb ook geen recht om te zeuren maar toch doe ik het heeft er iemand tips voor mij om anders te gaan denken erover? Mijn vriend weet het zelf ook maar hij weet ook niet wat hij eraan doen moet, hij zegt dan dat ik er niet aan moet denken en dat hij nooit weggaat...

[Toet0r]

Dit is iets waar heel veel meisjes last van hebben! Ik ken het zelf ook heel goed, kon heel onzeker zijn terwijl ik daar geen reden voor had Het enige kan zeggen is probeer het naast je neer te leggen en tegen jezelf te zeggen dat je nergens bang voor hoeft te zijn! Is makkelijker gezegd dan gedaan, maar dat is het enige wat ik weet dat je er tegen kan (proberen te) doen!

Succes ermee

[Doodle!]

Ik heb précies hetzelfde. Ben in het verleden iets te vaak genaait door 'vrienden' en nu ik dan een vriend heb, tjah, ondanks dat ik 'm voor 110% vertrouw. Zit er zo'n knagend stemmetje...

[BleuEyes]

Ik denk dat het iets van een periode is dat die dingen in je hoofd rondspoken. Ik heb dat ook heel lang gehad. Mijn vriend ook. Het idee dat hij je opeens niet meer leuk vind, en het uitmaakt.

Maar geloof me, ik denk dat je vriend best eerlijk is als hij zegt dat hij van je houdt, en je niet meer kwijt wil. Julie zijn al 10 maanden samen.

Mijn vriend en ik hebben het wel eens besproken. En toen zei hij: Ik zeg niet voor niets dat ik van je hou, en je me gelukkig maakt. Dus er was voor mij niet echt een rede om aan hem te twijfelen..

Succes verder.

[Mandoline]

Ik begrijp het wel, ik denk dat vorige relaties - en hoe je je daarin voelde en hoe dat afliep - behoorlijk wat invloed hebben op het vertrouwen dat je in een nieuwe relatie hebt.

Ik denk niet dat je vriend daar zo veel mee kan, behalve gewoon zichzelf zijn en laten zien dat hij van je houdt. Dan trekt het bij jou op een gegeven moment ook wel weg, lijkt me. Wat je daar nou zelf voor invloed op hebt... Misschien gewoon een knop omzetten, er eens écht over nadenken en tot de conclusie komen dat je nergens bang voor hoeft te zijn

[LOLA3000]

Ik snap heel goed dat je daar last van hebt en dat is ook niet zo heel erg. Het wordt pas erg als die 'angst' de fijne dingen gaat overheersen. Je hebt nu een vriend en het gaat goed tussen jullie en je moet er gewoon zoveel mogelijk van genieten. Want ook al gaat het uit tussen jullie en blijf je alleen over, dan heeft het absoluut geen zin gehad dat jij daar zoveel over hebt gepiekerd. Veel belangrijker is dat je nu een hele leuke tijd hebt.

Wat ook nog kan helpen is wat meer onafhankelijk worden. Als jij tevreden bent met jezelf, leuke dingen doet met vrienden en kan genieten zonder hem, ben je ook niet afhankelijk. Want ook al blijf je dan alleen over, dan zul je het ook redden hoor!

Maar probeer er nu lekker van te genieten dat jij een vriend hebt waar je gek op bent en die veel van jou houdt. En mocht je dan ooit verlaten worden...dan zie je dat dan wel weer. Succes

Je kunt beter nu er gewoon helemaal van genieten dat het zo geweldig en goed gaat, dan dat je deze tijd laat verknallen door onzekerheden.

Stel (stel..!) dat het ooit uit zou gaan, hoe wil je dan terug kijken op de tijd met hem: als een tijd vol onzekerheden en twijfels over jou en hem, of als een tijd waarin je je 100% lekker hebt gevoeld en waaraan je dus een geweldige herinnering zult overhouden?

[Chloe Siere]

Had ik ook last van en dat slijt vanzelf... Dat kan lang duren, maar het komt wel. Blijf er wel open over zodat je vriend de kans krijgt om jouw gedachten tegen te spreken.