Offensief 1968

[Rita Pavlovic]

Offensief 1968

Dit is geen oude klaagzang,
dit is een eeuwig protestlied.

Onze piepkleine trabanten hadden we in gloeiend geel geblust,
als zacht ge-PK'de afgezanten van de naderende onrust
met in de kranten de berichten dat mijn helden waren overleden:
het startschot van het heden begon aldaar. We keken elkaar
aan en jij stak vergeet-mij-nietjes achter mijn oren. Ik kan
de straaljagers van nu al horen, ze trekken strepen door de lucht.

Je Europese zomer was voorbij.

We holden achter onze idealen aan, maar ze bleken ons te snel
te gaan, ze waren al gevlucht naar waar ze scholen
voor het boze. De langste zomer was begonnen en er was geen enkele
weg terug. Tot voor kort zongen we nog mee met Dylan, Hendrix
en met Beaz, nu sprak je die laatste woorden en klonk je stem
zo vreselijk hees dat ik al vreesde dat je in mijn armen was overleden.

Ze hadden je daar nodig,
meer dan ik had bovendien.
Want belangerijker dan ik
was die verdomde Vietminh.

Ik vervloek de angst en ook het Westen, de algehele wereld, die zich van de grond
tot aan de vesten zo liet schudden, slechts om de grillen van wat klein gebleven
kinderen. Maar zelfs het bedrog of jouw vertrek kon mij niet zo hinderen als wel het feit

dat je ze daar liet bloeden in My Lai.

Oké, moest even klein want anders paste t niet mooi en netjes. En ik denk dat het wel een beetje uitleg behoeft, maar ik heb eigenlijk niet zo'n zin in een uitgebreide geschiedenisles. Later misschien. In ieder geval over de trabanten: dat deed een oom van mij, een trabantje geel schilderen met van die kernenergie-tekens d'r op. Soortement van protest-streek.

Edit: misplaatste letter

[LiefsvanHier]

Ik ga hier bijna van janken, en dat mag je opvatten als compliment. Ik ga hier nog heel lang over nadenken en dan commentaar posten maar ik vind dat dit echt heel heel goed is.

[Reem]

Aah! Dit ga ik morgen, als ik tijd heb, echt nog een keer lezen en dan commentaar leveren. Ik heb dit jaar examen gedaan en geschiedenis ging onder andere over Vietnam, dus dit is wel heel interessant... (Heb jij toevallig ook niet examen gedaan dan?)

[Rita Pavlovic]

Reem schreef op 26-06-2006 @ 19:22 :
Aah! Dit ga ik morgen, als ik tijd heb, echt nog een keer lezen en dan commentaar leveren. Ik heb dit jaar examen gedaan en geschiedenis ging onder andere over Vietnam, dus dit is wel heel interessant... (Heb jij toevallig ook niet examen gedaan dan?)

Ja, daarom. Ik ging er maar van uit dat er wel genoeg mensen zouden zijn die het óf dit jaar hadden, óf vorig jaar (toen was Vietnam ook examenonderwerp). Want om nou het hele gedoe beginnend bij de Koude Oorlog nou helemaal uit te moeten gaan leggen...

LiefsvanHier schreef op 26-06-2006 @ 16:29 :
Ik ga hier bijna van janken, en dat mag je opvatten als compliment.

Mooi en knap

[LiefsvanHier]

De koude oorlog heb ik dit jaar ook gehad. Niet echt een vrolijke boel.

[Reem]

Okay, nu krijg je een wat uitgebreidere reactie.
Allereerst vind ik het geweldig hoe je met klanken speelt, want op de een of andere manier komt daardoor het gevoel dat je (denk ik) wil overbrengen nog veel sterker over. Dat vind ik erg gaaf, maar ik heb wel een paar puntjes van kritiek.
Ik vind de eerste 'echte' strofe (dus na het schuingedrukte, dat ik overigens ook heel mooi vind), erg goed, tot aan de laatste zin. Niet dat ik die niet mooi vind maar ik begrijp het gebruik van tegenwoordige tijd eigenlijk niet zo. Heb je dat bewust gedaan?
De tweede 'echte' strofe vind ik ook gaaf, het ritme is hier ook echt geweldig, jammer alleen dat het laatste woord daar net iets buiten valt. De cursieve strofe die daarop volgt vind ik ook wel leuk omdat het even iets anders is, je moet denk ik alleen nog de overbodige 'e' in 'belangerijker' weghalen.
Het einde is treffend. Die laatste strofe vind ik tof, jammer dat het naar het einde toe een beetje moeilijker leest. Bedoel je met 'ze' (in de slotregel) het Westen ofwel de gehele wereld? Aanvankelijk dacht ik daarbij aan een vrouwelijk persoon, maar dat leek me een beetje onlogisch.

In ieder geval vind ik het wel echt een gaaf gedicht waarin je eigenlijk heel veel gevoel hebt neergezet - en dat is knap omdat je die tijd zelf helemaal niet mee hebt gemaakt.

[Rita Pavlovic]

Bedankt voor de reacties.

Reem: hmm ja dat is met bedoeling. Ik heb het een beetje zo gedaan dat ik de kerel in het verhaal (ervan uitgaand dat de ik-persoon een vrouw is) symbool staat voor Amerika, en de vrouw voor Europa. Zoiets. Tot voor kort hadden ze een goede relatie, en waren ze beide voor vrede ('Tot voor kort zongen we nog mee met Dylan, Hendrix en met Beaz'), vanaf dan slaat de houding van de VS om. In dat geval bedoel ik met de tegenwoordige tijd de straaljagers van nú, omdat sinds al dat gedoe rondom de Koude Oorlog en Vietnam Amerika uit zn rol van held en in zijn rol van vervelende, oorlogszuchtige bemoeial is gevallen.

Hmm, het klinkt heel klinisch en politiek zo, maar dat is absoluut niet de bedoeling.

'Ze' in de laatste regel doelt op de wereld, maar daarmee dus gelijk ook op het Westen. Dat zou je inderdaad als een soort van 'andere ze' kunnen zien. Zoiets.