Relatie redden, heb ik gelijk?

[mystery86]

Oke dit is een lang bericht maar ik stel het erg op prijs als jullie het willen lezen.

Oke het zit zo...

Ik ben al 1 jaar en een paar maanden samen met me vriend en door dingen die ik in de afgelopen 8 jaar heb meegemaakt ben ik heel erg onzeker geworden.
Ik heb dus heel erg veel moeite met hem vrij te laten zijn.
Ik heb constant het gevoel : straks komt ie een leuker meisje tegen, waarom wil ie niet bij mij zijn?, houdt ie wel van me, enz.
Heel vervelend natuurlijk en ook heel erg voor hem, dat snap ik ook.

Nu hebben we hier van de week goed over gesproken en hij stond op het punt om het uit te maken. Ik heb hem gevraagd om een laatste kans en ik heb die gekregen. Ik moet zeggen... het gaat echt heel erg goed! hij gaat vanavond de hele avond op pad met zijn broer en zaterdag gaat hij zelfs alleen met een paar vrienden uit en volgende week dinsdag gaat ie ook weg met een vriend. (en dit is voor mij een hele grote stap!)

Nou het probleem... Ik ben dus de hele tijd bang dat hij het alsnog uit gaat maken als ik ook maar 1 dingetje zeg wat een beetje negatief over komt. Zoals vanmiddag belde ik hem en hij zou me ff terug bellen over 10 min want hij moest afrekenen bij de kassa... 2 uur later heb ik nog niks gehoord dus ik sms hem dat ik het niet zo leuk vind dat hij me vergeet maar dat ie me later op de dag nog maar ff moet bellen als ie tijd heeft. (normaal smsje vind ik toch) en meteen ben ik bang dat hij het nu alsnog uit maakt omdat ik "zeur".

Verder vind ik dat hij ook aan mij moet denken en het nu niet de bedoeling is dat alleen ik me aan moet passen. Ik krijg het gevoel alsof hij nu zoiets heeft van: ik kan alles maken want als ze nee zegt dan dreig ik met het uit te maken.
En dit wil ik niet! ik ben niet van plan om al het werk in me eentje te doen. Wel een groot deel aangezien het vooral aan mijn kant ligt maar mijn vraag is eigenlijk: vinden jullie dat hij ook aan moet passen?

Kortom, de vragen:
- Maak ik me druk om niks?
- hou zouden jullie je vriend/vriendin nu vinden als hij of zij al zo goed bezig is de relatie te verbeteren?
- Moet hij ook rekening houden met mij of moet alleen ik al het werk doen?
- heeft dit nog zin?
en als laatste: Iemand nog iets van advies aub?

Sorry voor de giga lange mail maar ik zit hier heel erg mee dus ik verwacht ook serieuse reacties!!

Heel erg bedankt voor het lezen van mijn bericht!!

[Thee Muts]

Dat het na dat gsprek van vorige week ineens zo goed lijkt te gaan, zegt natuurlijk niets. Tuurlijk gaat het nu even goed. Jullie hebben er over kunnen praten, je hart kunnen luchten, uit kunnen leggen waar bepaalde gevoelens en gedragingen vandaan komen en daardoor is er meer begrip naar elkaar toe gekomen. Heel fijn natuurlijk, praten blijft hoe dan ook altijd belangrijk, maar daar alleen red je het niet mee.

Er zullen ook dingen moeten gaan veranderen. En of dat alleen bij jou is, of ook bij hem, kan ik zo niet zeggen, daarvoor heb ik te eenzijdige informatie over jouw kant van het verhaal. Want wat ik begrepen heb uit jouw verhaal, ben jij heel erg onzeker in de relatie en lees ik geen dingen die hij doet waarmee hij dat met gegronde redenen aanwakkert, dus zie ik het alleen als een probleem wat jij op moet lossen. Tuurlijk, hij heeft daar ook zijn aandeel in door naar jou te luisteren, je advies te geven en je mogelijk te wijzen op fout gedrag, maar ik zie zo geen dingen waar hij echt in moet veranderen. Misschien zie jij die wel, maar die komen voor mij niet naar boven uit jouw verhaal.

Maar ik denk vooral dat jij heel hard aan jezelf moet gaan werken. Ik weet niet wat er in die 8 jaar allemaal gebeurd is, maar zo te lezen heeft het je iig erg onzeker gemaakt (op allerlei vlakken) wat zich op een foute manier uit in jullie relatie. Want geloof me, zo'n relatie als waar jullie nu in zitten, houdt niet lang meer stand. Op gegeven moment zal jouw onzekerheid alles verpesten. En jij kan denk ik zelf het beste bepalen, op wat voor manier jij met die onzekerheid aan de slag gaat. Maar val alsjeblieft niet in die kuil van 'het gaat nu goed, dus het probleem zal zich vanzelf wel op lossen'. Want dat is dus niet zo, daarvoor zit jij met je onzekerheid al te lang in bepaalde denk- en gedragspatronen en die zijn echt niet zomaar in één keer opgelost door er eens goed met je vriend over gepraat te hebben. Daar is meer voor nodig. Ik denk dat je eerst maar eens uit moet gaan zoeken waar al die onzekerheid precies vandaan komt en dat je de dingen die de laatste jaren gebeurd zijn een plek moet gaan geven. Als jou dat niet zelf lukt, dan desnoods met professionele hulp. En vergeet vooral niet dat je dit voor jezelf doet, en niet alleen maar voor jullie relatie, want als jij uiteindelijk van je onzekerheid afbent, levert jou dat heel veel op. Op alle gebieden in je leven en niet alleen op relationeel gebied.

Ik denk dat het idd belangrijk is dat je hem wat meer de ruimte geeft. Weet dat het moeilijk is, maar hij moet toch wel af en toe eens wat met vrienden kunnen doen en wat tijd voor zichzelf hebben enzo.
Verder denk ik dat je een verkeerde basis hebt als je nu bang bent dat als je wat verkeerd doet hij het tegen je kan gebruiken. Als hij dat zo gebruikt is hij fout bezig en als jij bang ben voor zoiets zit het bij jou ook niet goed.
Zo'n smsje vind ik persoonlijk ook niet echt super. natuurlijk niet leuk van hem dat hij je vergeet, maar misschien kwam er ff iets tussen waardoor hij even geen tijd had en het daarna even vergeten is. Hoeft niets te zeggen over wat hij voor jou voelt. En waarom bel je hem zelf dan niet even terug als je merkt dat het lang duurt? Zou ik iig gedaan hebben, zoveel moeite is dat nou ook weer niet.
En wat bedoel je met al het werk alleen doen?

Ik weet natuurlijk niet hoe hij zich gedraagt, dus daar kan ik niet over oordelen, maar ik weet wel dat het zeker niet alleen van jouw kant moet komen.

Ik heb een jaar lang zo'n relatie gehad, ik heb een aantal problemen (lang leve het verleden, hiep hoi) en ik heb best wel moeite met een aantal zaken. Daar heb ik me nonstop op lopen verbijten, verbeteren en aanpassen, maar nog steeds met gevolg dat ik me elke keer doodongelukkig voelde omdat hij niet kon inzien hoeveel pijn hij me deed.

Uiteindelijk heeft hij het uitgemaakt met als opmerking dat hij het niet meer aankon het gevoel te hebben dat hij op zijn tenen moest lopen om mij niet te kwetsen en dat ik al zoveel moeite deed. Weken later heb ik hem opnieuw uitgehoord en toen kwam er veel meer uit waaronder dat hij problemen had met mijn problemen. Daar had hij meer dan een maand mee rondgelopen, hij had het besproken met zijn beste vriend, maar niet met mij, terwijl hij tegen mij altijd had gezegd dat ik alles moest zeggen wat me dwarszat, omdat hij er anders niets aan kon doen.
Maw, hij heeft mij, door te vragen alles te zeggen, aangezet tot het bespreken van mijn problemen. Dat heeft hem angst aangejaagd, waarop hij maar besloot dat hij in zijn ééntje kon beslissen of míjn problemen opgelost konden worden... Als ie het lef had gehad om er werkelijk iets mee te doen, of erover te praten, dan had ik allang bij die psycholoog gezeten of whatever om te kijken of ik geholpen kon worden.

Maar dat was toen. Intussen kijk ik met wat minder pijn en roze bril terug en bedenk ik mij dat hij eigenlijk echt niet zoveel voor me deed/heeft gedaan. Dat ik op zich best wel recht had om ongerust over te zijn en dat de jongen gewoon totaal geen ruggengraat heeft.

Als hij de moeite waard is en inderdaad alles voor je overheeft, zoek dan hulp met je problemen. Zoniet en kan hij je niet geven wat je van hem verwacht, dan blijft dit een probleem en heb je nu de tijd gekregen om erop voorbereid te zijn dat hij het op een gegeven moment niet meer ziet zitten. Maar als hij jou elke keer doodongelukkig maakt en dat gewoon niet wil zien, dan ben je echt beter af. Seireus meisje, ik ben nu een paar maanden verder en ik hoef me niet meer klote te voelen omdat hij weer eens geen rekening met me houdt of me niet belt of belangrijkere dingen te doen heeft...

Relaties die je vaker pijn doen dan gelukkig maken, zijn de moeite en het verdriet niet waard.

Lang verhaal op een lange vraag Succes ermee.

[mystery86]

Oke om nog maar even wat verduidelijking in te brengen.

Hij houdt dus niet zo veel rekening met mijn onzekerheid in de zin dat hij niet snel uit zichzelf mij een knuffel zal geven of ik hou van je zal zeggen of een lief smsje zal sturen ofzo en ik vind dat belangrijk zodat ik weet dat ik belangrijk voor hem ben en ik zou een avond zonder hem een stuk makkelijk vinden als hij me die dag ervoor bijvoorbeeld heeft laten zien dat ie van me houdt, of me aan het begin van de avond een lief smsje te sturen in plaats van te zeggen: ik ga nu, doeg!

En nee het komt nu heel verkeerd over alsof ie niks om me geeft en het een botte lul is en dat is ie dus echt niet! maar ik zou het fijn vinden als ie wat vaker uit zichzelf laat merken dat ik zijn meissie ben

Nog even extra: dat smsje wat ik had gestuurd was juist omdat ik hem niet wilde bellen omdat ik hem dan juist misschien stoor.
Hij heeft later nog gebeld en zei: sorry ik was je inderdaad vergeten dat was niet lief van mij. En daarna hebben we gewoon gebabbeld dus dat is al geen probleem meer.

Ik wil ook nog even zeggen n.a.v. een aantal reacties:
Ik ga echt heel goed vooruit en ja dat kan ik nu al na zo'n korte tijd zeggen want dit hebben we al een keer eerder gehad en toen ging het heel anders en het gevoel wat ik erbij heb ik gewoon heel anders.... ik voel me ook echt gewoon trots!

anyway ik hoop dat ik nog een paar bruikbare reacties zal krijgen

Liefs, mij.

[mystery86]

Oke ik heb een vraag....

Waarom krijgt iedereen hier altijd zo'n 30 reacties op van die flut vragen als vind hij me leuk? enz. en dan heb ik een hele serieuze vraag over mijn relatie over het redden ervan en dan krijg ik 3 reacties....

[snoopy]

nou... laat ik het voorzichtig zeggen:
je laat niet heel veel ruimte open voor discussie. Het lijkt een beetje alsof je alleen wilt horen hoe goed je bezig bent (wat heus wel zo is!). Er valt dus niet heel veel te zeggen.


Als je vraagt: wat zou je vinden als je vriend(in) al zo goed bezig is? (oid), dan kun je daar niet veel op antwoorden.


Dat was iig voor mij de reden om niet te reageren, want het interesseert me zeker wel.


OT: ik vind het goed dat je hebt ingezien dat je moet veranderen. Hij moet zeker niet denken dat hij nu alles kan maken alleen maar omdat hij jou nog een laatste kans heeft gegeven.

De antwoorden: je maakt je een beetje druk om niks. Hij kan iets gewoon vergeten. Ja, hij moet ook rekening met jou houden, maar hij hoeft niet jou in alles je zin te geven alleen maar omdat je zo goed bezig bent.

Mijn advies: geef hem wat ruimte. Zet voor even je eigen gevoel opzij en laat hem. Hij is deze week waarschijnlijk aan het genieten van het feit dat ie eindelijk heel gewone dingen 'mag' doen zonder zich schuldig te voelen of een hysterische vriendin aan de lijn te krijgen.
Als hij over een week nog steeds 'geen rekening met jou houdt', zou je hem kunnen zeggen dat je het echt niet erg vindt als hij weggaat met iemand, maar dat je het wel leuk zou vinden als hij de dingen doet die hij belooft.

oh ja: als hij het nu uitmaakt als je maar 1 dingetje verkeerd doet is hij een beetje gek. Hij heeft jou een (eerlijke) laatste kans gegeven, dan moet ie dat doen ook.

[Methuselah]

mystery86 schreef op 23-09-2006 @ 08:42 :
Oke ik heb een vraag....

Waarom krijgt iedereen hier altijd zo'n 30 reacties op van die flut vragen als vind hij me leuk? enz. en dan heb ik een hele serieuze vraag over mijn relatie over het redden ervan en dan krijg ik 3 reacties....

Lange verhaal-vragen krijgen sowieso minder antwoord hier...


Heb zelf nu ook geen tijd om alles te lezen, sorry, moet een bus halen.

inderdaad, serieuze vragen zijn veel moeilijker te benantwoorden bovendien komt je topictitel met het 'heb ik gelijk?' een beetje over als 'zeg dat ik gelijk heb en meer niet'.

Ik ben het in grote lijnen eens met Thee Muts, maar ik vind ook dat hij zich ietwat aan zou moeten passen. Dat jij onzeker bent is natuurlijk in de eerste plaats iets wat jíj op moet lossen, maar zo lang dat niet is opgelost, mag hij er best rekening mee houden. Niet door zijn hele leven om te gooien, maar door bv. jou de bevestiging te geven die je wil. Ik neem aan dat je wel tegen hem gezégd hebt dat je wil dat hij dat doet; hints kunnen makkelijk verkeerd begrepen worden en je kunt er al helemaal niet zomaar van uit gaan dat hij kan ruiken wat jij wil. Misschien vindt hij het écht te veel moeite om jou wat bevestiging te geven, in dat geval moet je misschien eens gaan nadenken of je wel een vriend wil die dat niet voor je over heeft - zo veel moeite is het volgens mij niet.

Mocht hij nu verder steeds gaan dreigen dat hij het uitmaakt als jij je niet aanpast, dan is het niet zo dat jíj iets verkeerd doet, maar dan is híj verkeerd bezig - je vriendin bedreigen is niet zo lief

[smvs]

Jij hecht gewoon net iets meer waarde aan de relatie dan hij. Ik bedoel dus ook net iets meer. Een simpele stelregel is dat degene die het minste waarde hecht aan de relatie/het minste interesse heeft van de twee, in control is. Dit gaat zich blijkbaar uiten in gemakzucht van zijn kant, je komt toch wel terug. Het enige echte niet-symptoombestrijdende middel in deze kwestie lijkt mij 'gewoon' wat afstand nemen ofwel wat minder je druk maken om de relatie. Dit is natuurlijk super moeilijk, en daarom is je situatie ook gewoon klote. Je zou hem misschien wat meer moeite voor je kunnen laten doen door eens op zijn initiatief te wachten, of je zou het uit kunnen maken en kijken wat hij doet.

Al het andere wat je tegen beter weten in onderneemt lijkt me iig symptoombestrijding, m.a.w. je gaat niet het onderliggende probleem te lijf maar je probeert een gevolg daarvan op te lossen. Als je hem dus bijvoorbeeld vriendelijk verzoekt je terug te sms-en oid is dat allemaal afhankelijk van zijn nukken en hier wou je nou juist vanaf.

Meer zinnigs kan ik er ook niet over zeggen denk ik.