02-07-2002, 16:11
|
|
Weet je,
Zo verplicht jij mij eigenlijk iets,
om minder om je te geven,
of niet meer dat van houden van.
Jou uit mijn hoofd zetten,
verplaatsen naar het niet,
ook al doet het me iets,
wel meer als huilen in verschiet.
Het is beter zo,
jou te doen vergeten,
want ik kan het niet.
Vertrouw je me wel,
of vind je het te moeilijk,
ermee om te gaan.
Ben je verstrengeld met je angst.
Bang om je te uiten,
of dat te kunnen doen.
Ik wil dat je ook eens lacht,
maar dan ook echt vrolijk,
want,
weet je,
je bent heel lief hoor,
maar alsjeblieft,
geef me een kans,
want ik kan ook een zakdoek zijn
voor al jouw tranen.
Je moet me geloven,
ik ben misschien een beetje raar,
of anders misschien.
Maar als ik zeg,
dat ik om je geef
meen ik het
net zoals je weet;
dat ik je nooit vergeet.
I LOVE YOU.
===================================
ps: ik verlaat je niet hoor 
puur een gevoel. 
dus het eerste gedeelte niet te letterlijk nemen
het laatste wel
__________________
vows are spoken to be broken, feelings are intense, words are trivial, pleasures remain, so does the pain, words are meaningless and forgettable
|