Mijn vingertoppen dintelen, dintelen, dintelen
over je rug en langs je
fijne haar, je
vraagt; 'Ik hou van jou?'
De honing van mijn idee over jou
vangt me zonder woorden.
Een poststuk met mijn gevoelens
in een zilveren gebaar.
Maar de stad is leeg en koud
een simulatie van iets bruisend.
De tijd is eindeloos
mijn rijkdom met jou is vergeten
maar ik herinner me alles
en alles doet me pijn.
Je vraagt; 'Hey lief?'
Ik onthoud de goede momenten
sla ze op en schrijf ze weg.
De slechte momenten...
Ik snij me aan de stad.
|