Vuur me terug in de ruimte

[Porcelain]

Zo. Ik heb een voorlopige versie van een gedicht geschreven, maar eigenlijk wilde ik hem bewaren omdat het een meerdelig ding moest worden. Ik post hem toch maar, want misschien helpt DoPse feedback en weet ik dan wel hoe ik verder moet.

Vuur me terug in de ruimte

Ik reisde eens door een zwart gat deze wereld in.
Werd zeg maar uitgeslurpt –
zoals je slokdarm doet met een naar binnen geglipte fruitella,
ik geloof niet dat ik ergens inspraak in had; ik
personifieerde misschien een mooi slot op mijn ouders’ relatie
maar net als ’t wezen van doordringend zonlicht
in achternavelse realiteit,
zal dat wel nooit meer worden dan speculatie.

Hoe dan ook bleek ik een slot van het soort
dat op dagboekjes zit van de bruna.
Overeenkomstig de rest van de stapel
met definitief gesloopte dumpexemplaren
ben ik één uit bijzonder
onvruchtbare jaren.

Stond ik achterin rij toen God
zintuigen deelde?
‘Ja sorry, ik heb nog wel massa’s gehoor
dus dan geef ik je daar wel één extra van
als je niet jengelt.’

Twee huizen twee geuren en toch
kon ik ruiken noch zien wat gebeurde.
Veel scheurkalenderblaadjes terug
rilden dichtslaande deuren nog na
op mijn rug maar er was nu al
eeuwen ontkende ellende we waren
er zo aan gewend dat een omslag

ach ssssjt. Ik ga trouwens toch weg.

Ik vind het tof, maar ook te ''moeilijk''. Soms zit er een heel goed ritme in, maar vooral in de eerste strofe struikelde ik per regel soms wel drie keer over de lettergrepen.
Als je iets tussen -jes zet, moet je de tweede daarvan niet vergeten.
De tweede keer slot vind ik storend.
De eerste en derde strofe vind ik niet zó leuk. De eerste omdat het zo moeilijk leest (ook qua hoeveelheid metaforen), de derde omdat het een cliché is.
De tweede en derde strofe vind ik daarentegen erg goed. Vooral ''Veel scheurkalenderblaadjes terug
rilden dichtslaande deuren nog na
op mijn rug'' en de eindzin, die ook.

Het heeft heel wat, maar zoals je zelf al zegt voelt het nogal voorlopig en zou ik over een tijdje wat herschrijven en/of schrappen.

[Reynaert]

Ik vind de eerste en de derde strofe niet zo geweldig, maar de rest is echt heel mooi en vooral de 4e strofe is echt super. Het probleem met de eerste strofe is denk ik dat je te moeilijk probeert te doen waardoor het onnavolgbare niet leuk meer is. Het is te bewust gedaan, op een bepaalde manier, terwijl je bij dit soort gedichten wil dat het allemaal vanzelf gaat. Bij de derde strofe mis ik vooral wat klankspel, iets dat het lezen vloeiender maakt. Vooral omdat het ook over horen gaat zou het leuk zijn als het allemaal lekker klinkt. Het lijkt wel alsof je dat prachtig vloeiende allemaal in de vierde strofe hebt verwerkt. En die is dan ook echt geweldig geworden. Deuren die na rillen op je rug, scheurkalenders en dat einde, heel mooi. Ten slotte vroeg je nog indirect hoe je verder moet - dat weet jij natuurlijk het beste, maar ik weet wel wat ik het liefst zou lezen. Het mooiste van meerdelige dingen vind ik als er een echt verhaal(tje) ontstaat, iets waardoor je echt het gevoel krijgt dat het één geheel is. Je zou er een soort reisverhaal van kunnen maken, waarbij dit gedicht perfect zou kunnen functioneren als begin. En ik zou vooral meer willen lezen in de trand van die laatste strofe.

[Reem]

Ik vind het vooral zo leuk dat je van die kleine, alledaagse dingetjes erbij haalt die zo herkenbaar zijn, zoals die dagboekslotjes. Verder sluit ik me aan bij mijn voorgangers.

[Vogelvrij]

Het is een klein beetje rommelig En ja, ook soms wat moeilijk, maar toch ook mooi. Ik mag die vierde strofe trouwens wel, al vraag ik me af of je niet beter een extra "de" kan neerzetten bij: "stond ik achterin rij".

[Porcelain]

Bedankt.

Jammer van die eerste strofe, die vond ik zelf stiekem best geslaagd maar ik had hem natuurlijk al zo vaak gelezen dat hij vanzelf sprak voor mij. Is het vooral dat hij niet lekker loopt, of ook dat je hem te vaak moet lezen voor het punt duidelijk wordt?

Quis, mag je dan niet gewoon een enkel streepje zetten? Ik was hem niet vergeten - ik doe het heel vaak zo. Dat is toch niet fout? Hoewel, ik snap dat het raar is dat ik verderga met een komma.

Ik was tijdens het schrijven bang dat ik teveel zou verdergaan als in die vierde strofe. Die vond ik dus juist weer niet denderend. Typisch.

En vogelvrij, breekt 'de' in die strofe niet het ritme? Ik kan er ook gewoon 'achteraan' (ipv achterin rij) van maken.

Ik heb hem nu al een paar keer gelezen, en ik probeer nog steeds te snappen vanuit welk idee je hem hebt geschreven. Ik vind het goed lopen, er zit een bepaald ritme in. Ik stoor me niet aan de eerste strofe, vind hem juist wel wat hebben. Stofe drie kan geschrapt worden of je moet er iets anders van maken. Nouja, je moet niets. Het einde is toch het sterkst,

Veel scheurkalenderblaadjes terug
rilden dichtslaande deuren nog na
op mijn rug maar er was nu al
eeuwen ontkende ellende we waren
er zo aan gewend dat een omslag

ach ssssjt. Ik ga trouwens toch weg.

Ja. Er zit veel in, ik denk dat je er iets heel moois van kunt maken!

[East]

Het is een lastig lapje tekst.
Ik sluit me aan bij mijn voorgangers, vooral betreft de derde alinea. Een beetje te cliché, een beetje te 'o, niet weer' als je 'm leest.
Verder had ik bij de eerste alinea een beetje een prozaisch gevoel, als je snapt wat ik bedoel. Het was erg verhalerig, en dit werd nog versterkt door 'Hoe dan ook', in de tweede alinea, alsof je jezelf bij het schrijven van een verslag in je dagboek tot de orde roept als je dreigt af te dwalen (wat allicht ook je bedoeling was, maar dit neemt niet weg dat ik het te verhalerig vind overkomen).

Op bovenstaande na vind ik 'm goed, de gedachte erachter is goed, de laatste alinea en de slotzin zijn érg goed en -zoals Reem al zei- het is leuk dat je kleine, alledaagse dingetjes (alinea 2, heerlijk vind ik 'm) aanhaalt om grote dingen te verwoorden.

[Porcelain]

East schreef op 16-07-2007 @ 12:25 :
Ik sluit me aan bij mijn voorgangers, vooral betreft de derde alinea. Een beetje te cliché, een beetje te 'o, niet weer' als je 'm leest.

Is het helemaal cliché, of alleen die ene strofe ?

Het verhalerige komt denk ik doordat het een stuk langer was en had moeten worden. Of zou het je dan net zo storen?

[East]

Nee nee, alleen die derde strofe vind ik een tikkie cliche.
Enn dat verhalerige, ja, het gedicht als geheel beschouw ik niet als verhalerig, alleen die eerste strofe. Het heeft -voor mij- een verslag-in-een-dagboek uitstraling, en eigenlijk vooral die eerste drie regels. Maar, om antwoord te geven op je vraag: ik weet niet of het me dan net zo zou storen, het zou denk ik een heel ander gedicht worden als je de lengte zou veranderen (nu komt de boodschap ook duidelijk naar voren).

Ah, ik ben een beetje onduidelijk vandaag, sorry

[CSN]

Hmm ja, wat iedereen hierboven al een beetje gezegd heeft .. er zitten echt goede dingen in, maar het is allemaal niet direct genoeg, geloof ik, de woorden maken eerst vijf omwegen voor ze in mijn hoofd dingen beginnen te raken, en dat is zonde. Ik vind de inhoud zeker niet cliché, de manier van verwoorden soms wel, alsof sommige dingen net té 'terloops' verteld zijn, zoals het 'Ik ga trouwens toch weg.' Ach ssssjt is eigenlijk een leuker einde .

ps ga je weer naar lowlands dan wil ik dit keer mee hoor