Paddo ervaringen individueel?

[C r Y p S]

Beste mensen,

Inmiddels heb ik een keer of 6 paddo's gegeten, waarbij ik verschillende trips in zeer verschillende maten van heftigheid heb gehad (iets wat ik trouwens heel mooi vind aan de paddo: dat je gewoon een chill gevoel kan krijgen waarbij alles mooi is, of dat je echt full-scale de weg kwijt kan raken als je meer neemt). Maar wat ik mij vooral afvraag is in hoeverre jullie 'hallucineren'. Ikzelf zie bijvoorbeeld dingen die er al zijn veranderen (patroontjes, het idee hebben dat er een aliën in de hoek van de kamer staat wat later een stok achter een plant blijkt te zijn, etc.), maar een vriend van me met wie ik altijd trip zegt dat hij echt trommelende negers in de lucht tussen de wolken heeft zien hangen.

Hoe is dat bij jullie? Zien jullie echt dingen die er niet zijn, of is het alleen een versterking / verandering van wat er al is? Ik ben benieuwd in hoeverre het per persoon verschilt wat je ervaart in een paddotrip.

Ook heb ik het idee dat mijn trips veel meer op gevoel zijn gericht dan die van die vriend van mij. Ik voel bijvoorbeeld steeds een andere sfeer als ik naar een andere hoek van de kamer kijk.

Overigens, misschien wel leuk om nog even te vertellen over mijn heftigste trip: toen was ik op zeker moment in m'n eentje op een bed gaan zetten, en toen raakte ik echt elk referentiepunt kwijt. De beste manier om het te omschrijven is dat ik een soort baby was die niks wist en niks (echt niks) begreep van de wereld om me heen. Geen idee over "Ik" en "Jij" en alles voelde heel vloeibaar. Op een zeker moment haalde ik m'n arm voor me langs, en had ik het gevoel dat die gewoon door m'n been heen vloeide Het was al met al een bijzondere ervaring, waarvan het me nooit is duidelijk geworden of ik het nou echt léuk vond om mee te maken.

Maar goed, vertel jullie ervaringen mbt hallucinaties en hoe je dat ziet!

[zoef de haas]

Bij paddo's voel ik me altijd in een compleet eigen wereldje, of dat nou de kamer of de tent was waarin ik me op dat moment bevond, elke hoek had zn eigen sfeer en aantrekkingskracht en in elke hoek voel ik me ook een heel ander persoon.
Ik voel me altijd heel gelukkig, en de keren dat ik paddo's heb gehad ook altijd heel erg geestelijk op 1 lijn met degene met wie ik die paddo's at. Alles lijkt dan ineens te kloppen, en op de gekke manier denken een vriendin met wie ik 2 keer paddo's heb gehad de dagen erna nog altijd precies dezelfde dingen, heel raar, ik weet niet of het iets placebo achtigs is maar wel erg cool

Plus dat alles dichtbij vaak vervormd, bijv. moedervlekken die als mierenkolonies over mn arm lijken te kruipen, een broek die op en neer golft, maar verder weg dan 3 meter is alles gewoon normaal.

Het hefstigste was dat ik een keer na een uur of 3 uit de trip wilde maar ook weer niet, het ene moment was ik aan het praten over dat het wel weer over mocht zijn terwijl 2 seconden later ik mee weer helemaal in 'het wereldje' voelde en dat voor altijd zo wilde hebben, dat vond ik vrij eng omdat ik mezelf niet meer onder controle had. En vitamine C schijnt te helpen dus ik wilde sinaasappelsap drinken maar elke keer als ik dat pak aan mn mond had was er een stemmetje dat zei niet doen niet doen en dan ineens was ik weer de persoon in me die compleet op een ander niveau zat. Heel vaag en ik vond t ook niet fijn mezelf niet onder controle te hebben dus.

Naja en zo beleef ik t dus
Alleen vind ik t altijd moelijk om trips en zeker die van paddo's te omschrijven zodat t ook echt duidelijk is wat ik nou precies voelde en vond.

Ik heb pas 2 keer gepaddo'd, maar hoe het tot nu toe is geweest:

Ik heb ook nooit echt hallucinaties gehad, als in rare olifantjes, bijvoorbeeld. Een vriend van me heeft dat wel gehad, die zag draken in de wolken, maar daar heb ik totaal geen last van.

Wel in de vorm van kleuren, dat bijvoorbeeld de kleur van het gras overloopt in de rest van de dingen, zodat er overal een groene waas overheen zit. Ook een keer een vriend van me gezien terwijl hij 4 ogen had. Ik dacht dat ik gewoon dubbel/vaag zag, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik alleen zijn ogen dubbel zag.

Naja, dat dus. Geen hallucinaties gehad, maar ben 2 keer echt super hard gegaan, vooral mentaal dus.

[C r Y p S]

Mortification schreef op 13-08-2007 @ 11:56 :
Een vriend van me heeft dat wel gehad, die zag draken in de wolken, maar daar heb ik totaal geen last van.

Ik vraag me dan vooral af of die draken niet 'gewoon' wolken waren die in draken veranderden? Want dat is dan vooral het 'anders zien van de werkelijkheid' (de wolk veranderd in een draak), en niet echt een draak midden in de (bijv. strakblauwe) lucht zien hangen zeg maar.

C r Y p S schreef op 13-08-2007 @ 12:55 :
Ik vraag me dan vooral af of die draken niet 'gewoon' wolken waren die in draken veranderden? Want dat is dan vooral het 'anders zien van de werkelijkheid' (de wolk veranderd in een draak), en niet echt een draak midden in de (bijv. strakblauwe) lucht zien hangen zeg maar.

Naja waar trek je de grens, tussen beeldvervorming en hallucinatie, aangezien het beiden eigelijk wel hallucineren is.

[Tjeb79]

Mijn ervaring:

Persisch tapijt verandert in bewegende patronen (gelijk als in de film Leaving Las Vegas)

Muur vertoont Azteken patronen (ik weet nu waar ze hun inspiratie vandaan haalden)

Wolken maken de meest freaky patronen

Een heuvel op lopen duurt eeuwen (alsof je op een langzaam naar beneden lopende roltrap omhoog loopt)

Waarschuwing: Loop geen toevallige bekende tegen het lijf!

Tip: Laat bad trippers vooral je eigen trip niet verzieken en zeg dat ze de suikerpot leegvreten en loop vervolgens de andere kant op!

Ik zag een soort beestjes in mijn huid - meer zoals bacteriën onder een microscoop, en dan bewegend. En kleuren - vooral veel rood in de lucht. En alles golft. Maar echte hallucinaties heb ik verder niet gehad.

Het is een soort andere manier van kijken die ik niet echt kan beschrijven. Tijdsbesef is ook volkomen weg - ik leef alleen maar puur in het nu, er is geen verleden, er is geen toekomst. Ik ken de betekenis van het woord 'later', maar ik snap het niet meer.

Oh en naar de tv kijken is even interessant als naar de muur kijken

[C r Y p S]

Morgan schreef op 14-08-2007 @ 22:57 :
Maar echte hallucinaties heb ik verder niet gehad.

Het is een soort andere manier van kijken die ik niet echt kan beschrijven. Tijdsbesef is ook volkomen weg - ik leef alleen maar puur in het nu, er is geen verleden, er is geen toekomst. Ik ken de betekenis van het woord 'later', maar ik snap het niet meer.

Ja precies, zo beleef ik het ook