Marc Dutroux was ook
hoffelijk: mensen lijden
om de tuin.
Nog zo'n taboe(m): helden,
brandweerlieden in Tjernobyl.
Dapper temden zij de vlammen,
waarna stralende glimlachen
zich op hun gezicht vlieden.
Om er nu de hippies met de haren
bij te slepen; gepeupel, zeurend
over koeien, gatenmakend
in de ozonlaag.
Maar biefstukken in spe, nu nog aan 't loeien
liggen ons niet bepaald zwaar op de maag.
Het enige wat ons niet ginnegappen doet:
kanker.
Sterven aan iets
waarop niets
rijmt, maar waar je toch aan doodgaan moet.
|