het licht maar even te leen
toen de woorden er kwamen
werden weer alle deuren en ramen
van mijn ziel afgesloten
om zo te verkomen
dat ik zou omkomen
in de woorden van anderen
die van warm in koud veranderen
maar de woorden van jou waren genoeg
dat alles weer om sloeg
ik weer terug werd gezogen
naar het gat, en dat zou niet mogen
want sterk moet ik me maken
moet zorgen dat jullie mij niet raken
maar hoe zeer ik het ook wil
en hoe hard ik ook gil
niets of niemand helpt
langzaam sluit het zwart weer om me heen
ik denk dat ik het licht maar even had te leen
__________________
f*ck them all....
|