Je eerste herinnering.

[Missy]

Wat is je eerste herinnering als peuter/kleuter?

[Missy]

Ik kan me er twee herinneren. De eerste is dat mijn ouders me een kamer hadden gegeven. Ze hadden de hele dag lopen klussen en behangen. 's Avonds mocht ik in mijn nieuwe kamer slapen. Ik heb toen een potlood gepakt en hele gedeelte bij mijn bed op het behang onder geschreven. Als straf kreeg ik billenkoek en mocht ik met een gum alles gaan weghalen. Ik gok dat ik een jaar of twee/drie was.

De tweede is iets rooskleuriger. Mijn vader kwam midden in de nacht de drie oudste kinderen wakker maken. Hij had een kadootje voor ons. Ons zusje was geboren. Ik had het idee dat het nep was. Waarschijnlijk dat het een pop was. Uiteindelijk begon het te huilen en was ik door het dolle heen.

Ik trok aan de staart van de kat en kreeg een pets van mijn moeder.

Dat ik en mijn vader op het balkon stonden te kijken naar de kinderwagen waar mijn broertje in zou gaan rijden als hij geboren zou worden. Toen was ik anderhalf.

Ik kan me ook herinneren hoe we mijn moeder gingen opzoeken in het ziekenhuis toen het eenmaal zo ver was. Dat was niet veel later, neem ik aan. Ik herinner me vooral heel levendig hoe we achter het gebouw liepen, op een smal paadje omgeven door bomen, en hoe we naar mijn moeder zwaaiden die op de derde verdieping uit het raam keek. Ik had overigens een geel-grijs gestreept jurkje aan. Het was een teken!!1

Een herinnering die getriggerd is door een foto, anders had ik het me waarschijnlijk niet herinnerd. Ik was 1 of 2, het was zomer en ik had een blauw t-shirtje aan en een korte broek. Op de foto zie je mij met een grim gezicht naast zo'n betonnen elektriciteitskastje of een afvaldinges oid staan. Ik was namelijk in de war, want ik had enkele rondjes om het 'gebouw' heengestapt en er zat geen deur in. Daar kon ik met mijn verstand niet bij, want wat heb je nou aan een gebouw zonder deur

[Thinus]

op een peuterspeelzaal werd een keer een spelletjesmiddag georganiseerd. iedereen had een kaartje met zijn naam opgespeld volgens mij. ik wou hem afdoen want ik vond hem niet cool.

toen ik in de kinderwagen zat en mijn moeder op het punt stond lekker te gaan wandelen met mij liet ik mijn favoriete speelautotje in een gleuf bij de voordeur vallen. na een halfuur had ze m eruit gevist want zonder die auto kon ik natuurlijk niet weg

weet niet meer welke de eerste was. ik was hier ook 2 of 3, of allebei!

van de peuterspeelzaal waar ik 2 en 3 was heb ik trouwens nog best een handvol van aan herrineren.

[Sherlock]

Uuhm ik zou bij mijn buurjongen gaan logeren maar mijn oom en tante waren er dus ik wou thuis blijven

ik was 3 ofzo

[surimeid]

dat ik over straat rende in m'n onderbroek met een knot op m'n hoofd(heb veeeel haar op m'n hoofd)
En dan ging mee dansen met de dansers op straat...

Herinner m'n eerste dag op de kinderdagverblijf, ik werdt als eerste naast m'n broer geplaatst voorin de groep, ik dacht iets in de geest "kan ik hem ook een keer leren kennen" en hetzelfde was af te lezen in zijn ogen. Maar de juf vondt het geen goed idee want we moesten ook met andere kinderen spelen en zodoende moest m'n broer achterin de groep zitten en kreeg ik een onbekende, oninterresante buurjongen die ik na 1 seconde niet meer aankeek en vondt het maar een beetje jammer. Herinner me ook dat de kinderen totaal niet interresant waren op de speelplaats, het zand en de ziek-uitziende hobbelpaard waren daarintegen wel erg interresant. Geen idee hoe oud ik was.

Ik weet nog dat ik op de peuterspeelzaal speelde, tussen allemaal kussens en kinderen, met mijn lievelingsspeelgoed; een soort radiootje met allemaal knopjes en leuke geluidjes. Ik was echt dol op dat ding en wilde hem het liefst mee naar huis nemen. Toen een keer een ander kindje ermee speelde, voelde ik me echt vreselijk boos en verdrietig; niemand kon dat ding leuker vinden dan ik!

Oh, en op diezelfde peuterspeelzaal gingen we altijd in een soort polonaise naar de wc'tjes lopen en mocht ik voorop, als locomotief, omdat ik als enige peuter kon fluiten. Ik weet nog dat die wc'tjes allemaal op een rij stonden, extra klein waren zodat peuters er makkelijk op konden zitten en dat ik dacht:'Waarom hebben wij die thuis niet? Dat is toch veel handiger dan zo'n grote wc?'

Oh, en op die peuterspeelzaal was het wel heel duidelijk dat de kinderen vooral in het speelgoed geïnteresseerd waren en niet in de andere kinderen, dat herinner ik mezelf ook nog; ik wilde vooral m'n radiootje hebben en dan was het goed, die andere kinderen konden me gestolen worden.

[Uice]

Dat ik aangevallen werd door een haan.

Ik heb geen flauw idee.

Een beeld:
Ik zit in een buggy, mijn zus loopt ernaast, mijn ouders erachter. Wij zijn ontstemd omdat ik liever zelf wil lopen terwijl mijn zus moe is en in de buggy wil, maar dat mag niet. We zijn op een plein met veel auto's en om ons heen zijn grote gebouwen met grote letters erop.

Achteraf zal het waarschijnlijk een parkeerplaats van een woonboulevard zijn geweest. Ik denk dat ik hier twee of drie was. Mijn ouders vonden het grappig dat ik uit mezelf had onthouden dat ik wou lopen terwijl mijn zus in de buggy wou, want dat was vaak zo aan het eind van de dag maar als ik zelf liep dan ging het te langzaam.

Ander beeld:
Ik zit aan de kindertafel te kleuren. Achter me zitten allemaal grote mensen in de woonkamer met elkaar te kletsen. Mijn buurmeisje (van zes of zeven) komt naar me toe met een witte beer en beweegt die heen en weer voor mijn gezicht en zegt dat die van mij is en dat ik daar mee moet spelen.

Achteraf gezien is dit waarschijnlijk op mijn derde verjaardag geweest omdat ik die beer toen heb gekregen

Oh ik weet ook iets van de peuterspeelzaal:
We staan met alle peuters buiten om naar de nabije basisschool te lopen om te gaan gymmen. Dat doen we altijd twee aan twee hand in hand maar ik kan Tom nergens vinden. Maar dan vind ik hem toch.

Maar toen was ik zeker weten al drie, dus een van de andere twee moet eerder geweest zijn

Ik weet ook nog dat ik een keer - toen was ik een jaar of 3 - heel boos was op mijn ouders en zus omdat ze zich niet konden herinneren waar een of andere fantastische plek was met enorme paddestoelen en allemaal leuke dieren waar we een keer met z'n alleen hadden gespeeld... Ik had die plek gedroomd

(En nu vind ik dat heel logisch; die paddestoelen waren groter dan mijn vader was en de dieren konden praten )

Hoe kan je nou weten wat je eerste herinnering is?

Stefenootje schreef:

Hoe kan je nou weten wat je eerste herinnering is?

nouja, als je je een aantal dingen kan herinneren uit je peuter- en kleutertijd, dan kun je die achteraf wel eens op chronologische volgorde zetten en zo kom je achter je eerste herinnering. Natuurlijk is het óudste wat je je kan herinneren iets als 'wie je moeder is', want dat wist je toen je drie maanden was en dat weet je nu nog steeds. Maar het gaat nu om een situatie of een gebeurtenis die je je kunt herinneren, niet een feit. En daarvan is redelijk makkelijk te achterhalen wanneer dat moet hebben plaastgevonden.

[Thinus]

nou gewoon heb jij je herinneringen dan niet op chronologische volgorde staan dan?

Ik kan me echt weinig herinneren, misschien drink ik te veel.

[Philosophy]

Ik was bijna 3 en m'n ouders hadden een huis laten bouwen. 5 maart gingen we verhuizen en op diezelfde dag moest er ook nog vloerbedekking worden gelegd. Aangezien er nog niks stond waar we op konden zitten, moesten we op de grond zitten. Toen alle vloerbedekking lag gaf mijn moeder die mannetjes een kopje koffie en ik sloeg meteen perongelijk een kopje koffie uit de handen van zo'n vent. M'n moeder meteen pissed. En ik had niks door.

geen idee

Kan me er veel herinneren. Maar de oudste herinneringen waarbij ik de tijd met zekerheid kan vaststellen, zijn al die herinneringen waarbij zowel mijn zus als ik op de crèche zaten. Wat dus betekende dat mijn zus maximaal 3 was en ik maximaal 2. Voor elk jaar erna heb ik ook duisent herinneringen. Uiteraard sluit dit niet uit dat ik geen herinneringen heb uit mijn eerste of tweede levensjaar, alleen kan ik die niet koppelen aan een zekere leeftijd.

[Arachnia]

Met playmobile in de douche spelen in die gave douche in huissen.

Oke, twee van mijn eerste herinneringen:

Ik was drie, en ik moest van mijn moeder boven een luier gaan halen voor mijn zusje. Toen ik bijna beneden was zag ik dat er een hele grote spin op de gang liep, en ik gilde.

Ik was drie, en ik zat op de peuterspeelzaal. Een van mijn bretels (<3) was losgegaan en sleepte achter me aan, en ik liep achter de juffrouw aan om te vragen of ze hem weer vast wilde doen. Toen zag de juffrouw het, en zei ze: Kijk eens, jongens, Stefanie heeft een staartje! Alle kindjes moesten lachen, en ik vond het best erg.

[Volk]

Ik lag met mijn moeder op een witte bank en zij had een groen shirt aan. Ik weet nog dat ze me vertelde dat er een baby in haar buik was en dat als de baby er was we in Spanje gingen wonen.
Ik weet niet precies hoe oud ik was, maar aangezien mijn moeder zwanger was moet ik ongeveer anderhalf zijn geweest. Ze had namelijk ook al een dikke buik.

Volk schreef:

Ik lag met mijn moeder op een witte bank en zij had een groen shirt aan. Ik weet nog dat ze me vertelde dat er een baby in haar buik was en dat als de baby er was we in Spanje gingen wonen.
Ik weet niet precies hoe oud ik was, maar aangezien mijn moeder zwanger was moet ik ongeveer anderhalf zijn geweest. Ze had namelijk ook al een dikke buik.

Leuk dat je dat nog weet! Ik was 2 toen mijn moeder zwanger was, maar ik weet daar niks meer van.

Oh, ik weet trouwens nog wel dat ik mijn zusje voor het eerst zag, en toen was ik nog 2.

White Trash schreef:

Ik kan me echt weinig herinneren, misschien drink ik te veel.

Dat. Bij mijn eerste herinneringen was ik al vier of vijf.

Ik was denk ik anderhalf jaar oud en liep langs een groot, wit huis in Engeland. Daarna ben ik nooit meer in Engeland geweest, overigens.

Ohnee! Mijn broertje was geboren en ik gaf hem een plastic sleutel en dacht erbij dat hij Kanoesja, mijn knuffel, niet mocht hebben, maar Kaze, de andere, wel een keer mocht lenen. Toen was ik denk ik iets jonger

ik kan me wel herinneren dat ik altijd stiekem mijn bedje uitkroop en dan een beetje ging rondlopen als ik mijn middagdutje moest doen. Als wraak had mijn vader zo'n serie trektouw rotjes aan mijn deur geplakt die allemaal afgingen als ik mijn deur opendeed. Dan schrok ik altijd en moest ik huilen :")

En ik herinner me dat ik altijd dacht dat ík het was die het liet regenen. Ik kon de regen oproepen en besturen.

En dat ik bijna stikte in een wijnbal, toen ik ook nog heel jong was. En dat ik paniek raakte omdat er een pickup naald vast zat in mijn neus. En een haarspeld een keer. Dat soort angstaanvallen herinner ik me nog wel.

ecnelis schreef:

ik kan me wel herinneren dat ik altijd stiekem mijn bedje uitkroop en dan een beetje ging rondlopen als ik mijn middagdutje moest doen. Als wraak had mijn vader zo'n serie trektouw rotjes aan mijn deur geplakt die allemaal afgingen als ik mijn deur opendeed. Dan schrok ik altijd en moest ik huilen :")

En ik herinner me dat ik altijd dacht dat ík het was die het liet regenen. Ik kon de regen oproepen en besturen.

En dat ik bijna stikte in een wijnbal, toen ik ook nog heel jong was. En dat ik paniek raakte omdat er een pickup naald vast zat in mijn neus. En een haarspeld een keer. Dat soort angstaanvallen herinner ik me nog wel.

Die trektouwtjes! ö

ecnelis schreef:

ik kan me wel herinneren dat ik altijd stiekem mijn bedje uitkroop en dan een beetje ging rondlopen als ik mijn middagdutje moest doen. Als wraak had mijn vader zo'n serie trektouw rotjes aan mijn deur geplakt die allemaal afgingen als ik mijn deur opendeed. Dan schrok ik altijd en moest ik huilen :")

Goeie.

Ohja, en ik heb als driejarige een keer in mijn moeders kostbare make-up potje zitten roeren, huhu.

[Balance]

Ik was 4 en de juf vertelde dat we een nieuwe juf zouden gaan krijgen. De nieuwe juf kwam binnen zodat we haar alvast konden zien. Het enige dat ik dacht was iets in de buurt van "Oh jee, dat wordt echt een hele strenge juf "

[Miekje*]

Ik was op het consultatieburo, en daar stond een houten paard dat heel geliefd was bij de kleintjes, het was altijd bezet. Toen het vrij was, waggelde ik ernaartoe en wou erop gaan zitten, maar op dat moment duwde een meisje mij weg omdat zij erop wou, en dat vond ik heel gemeen en ik was heel boos. Ik weet niet hoe oud ik was.

[Lorelei]

ecnelis schreef:

Dat. Bij mijn eerste herinneringen was ik al vier of vijf.

Dan zijn dat toch je eerste herinneringen?

ja maar ik zit niet in die categorie mensen die het nog weten van toen ze 1 of 2 waren ofzo. Het is bij mij echt tweede jaar kleuterklas / groep drie.

[Nona]

Ik was een jaar of twee. We waren op vakantie in Spanje en ik zat in het zand te spelen, op het strand. Op een zeker moment vroeg ik mijn vader: "Papa, wil je een emmertje water voor me halen?" Ik was trots, want dat was een hele lange zin. En mijn vader keek me geamuseerd aan en ging toen vrolijk water halen uit de zee.

Ik weet ook nog dat ik met mijn beste vriendje graag met de kussens van de peuterspeelzaal speelde. Dat waren grote, bruine kussens met een hele zachte stof eroverheen. Maar eigenlijk mochten we er niet mee spelen. Ze voelden alleen zo lekker als je er overheen rolde.

[Dingaantouwtje]

Mijn eerste herrinnering is dat ik aan de stereoknopjes van mijn vaders stereo zat en dat mijn vader dat niet leuk vond.
foei!

Mijn eerste herinnering is dat ik op het bed van mijn broer aan het springen was en dacht: "laat ik dit eens onthouden".

Geen idee. De verschrikkelijke pijn in mijn handen, toen ik tussen een putdeksel belandde. Ik was 6. Of 5.

[Lorelei]

Mijn eerste herinnering is op een open dag of ander soort feestelijke dag op de hockeyclub waar m'n vader coach was. Ik heb toen samen met een meisje (ik heb echt geen flauw idee hoe oud ze was, ze was in mijn ogen in ieder geval heeeel erg groot, maar ik was 2 of 3 dus waarschijnlijk was zij 5 of zo ) op het luchtkussen staan springen en zij heeft me toen een ketting gegeven met 'parels'.

Een andere vroege herinnering is toen m'n zusje geboren werd. Ik weet niet meer dat ik haar voor t eerst zag of vasthield of zo, ik weet alleen nog het moment dat m'n vader kwam vertellen dat ze geboren was. Toen was ik 3 jaar en een maand.

[Arachnia]

Oja, en glas in mijn voet in de so-called 'tuin' van het huis in Huissen.

Allejezus, dat deed zeer.

Ik denk dat ik toen 4 of 5 was.

[Biertank 52]

Dat zal zondagochtend zijn geweest, toen ik wakker werd met een brakke kop. Daarvoor kon ik me niets meer herinneren.

[Jehebtmelief]

Ik heb geen flauw idee. Ik heb alles in mijn geheugen van mijn jeugd door elkaar.
Twee herinneringen kan ik mij nog wel goed herinneren.

1) Ik was, ik denk, 3.5 jaar en ik woonde op dat moment tijdelijk in Emmen (ik kom eigenlijk uit 't Gooi). Ik ben toen een keer de trap op geklommen, maar toen ik boven kwam zag ik de stofzuiger mij "aankijken"! Ik schrok zo, omdat ik wist dat ik niet de trap op mocht klimmen, dat ik naar beneden was gevallen. Gelukkig niets van over gehouden.

2) Op een verjaardag bij mij thuis (ik was zo'n 4 à 5 jaar), kroop ik achter mijn kat Smokey aan, achter de bank. Ik wilde zijn staart pakken, maar voordat ik die te pakken kreeg draaide Smokey zich om en haalde zo mijn gezicht met zijn nagels open!

Edit: Ik bedenk me ineens nog één ding, ook in Emmen.
Ik was aan het fietsen rond een soort veldje (dit was in mijn verbeelding VEEL groter dan het in werkelijkheid was) en zong de hele tijd: no, no, no no no no... (Dat nummer: "There's no limit"). Op de fiets met zo'n vlaggetje achterop. Samen met een buurmeisje.

[Batave]

Ik zou willen zeggen dit en dat waren mijn eerste herinneringen, maar dat kunnen net zo goed verhalen of foto's zijn die ik gezien of gehoord heb en die ik later geïnterpreteerd heb als echte herinneringen.
Eentje die ik zeker weet gaat zo: toen ik een jaar of drie/vier was heb ik mijn been gebroken. Ik zat namelijk achterop de fiets bij mij moeder en ik kon niet bij die pedalen dus ik kwam met mijn been tussen het wiel. Nou herinner ik me daarvan alleen de plaats, maar de echte herinnering is die van het moment dat mijn moeder mij van de fiets tilde en naar het dichstbijzijnde huis bracht, daar woonden vrienden, en ze daar mijn been onder de koude kraan hield.

[Roosje]

Ik weet nog dat mijn broertje geboren werd en ik mijn sandalen aan moest trekken op de stoep, en dat het héél vroeg 's ochtends (half acht!) was. Ik was toen drie en negen maanden en mijn zus en ik werden het huis uitgeschopt want je zult maar bevallen waar twee kleine kleutertjes bij rond lopen.

Maar ik denk dat mijn eerste herinnering de keer is dat mijn ouders de andere helft van ons huis hadden gekocht (twee-onder-één-kap). Toen mocht ik een nieuwe kamer kiezen in die helft, want daar waren er drie, en toen koos ik natuurlijk de tofste. <3 Ik was toen twee of tweeënhalf en ik heb er nog geslapen tot ik zeventien was en uit huis ging.

Quis schreef:

Ik heb geen flauw idee.

Mijn eerste nachtmerrie (of; het moment dat ik voor het eerst besefte dat je ook éng kon dromen). Ik droomde dat ik aangevallen werd door reuzekevers en -lieveheersbeestjes, die dus helemaal niet zo lief waren in mijn droom. In onze tuin.

En ik kan me een uitstapje met de kresj herinneren. We kregen kaboutermutsjes op en knapzakken met daarin boterhammen en rozijntjes mee, en toen gingen we spelletjes doen in het bos. Mijn vader ging mee als begeleider, en ik kon eindelijk met mijn nichtje en buurmeisje spelen, die wel op dezelfde kresj zaten als ik, maar op een andere dag.

Ik weet niet of dit mijn eerste herinneringen zijn, maar ik weet wel dat ze van lang geleden zijn, van toen ik 3 jaar was ergens.

[Cherry Springs]

Ik weet nooit zo goed welke de eerste is. Ik denk dat het was toen ik naar zwemles ging toen ik nog heel klein was en ik een paarsig badpak aanhad met katrien duck erop en zo'n soort raar tutu-idee eromheen. En dat mijn broer toen aangekleed was en in het zwemwater viel.