psychiatrische instelling

[WAT]

ik hoop dat iemand me kan helpen wat google is vandaag niet echt blij met me....

ik schrijf een verhaal waarin 1 van de hoofdpersonen depressief en suïcidaal is. Alleen heb ik nu info nodig over psychiatrische instellingen na poging to zelfdoding.
setting: De jongen (19 jaar) staat bekend als psychiatrische patiënt die in het verleden ook al zelfmoord heeft proberen te plegen.
Na een nieuwe poging word hij opgenomen in het ziekenhuis om zijn verwondingen.
mijn vragen:
- wat zou er daar gebeuren, mag hij familie/vrienden zien op het moment dat hij daar is?
- houden ze hem in het ziekenhuis voor observatie of word hij direct doorgestuurd naar een psychiatrische kliniek?
- wat zou in zo'n situatie de directe nazorg zijn?


Ik heb proberen te zoeken op google maar het enige wat ik vind is het hoge percentage zelfmoord die in de psychiatrische klinieken plaatsvinden en anti-zelfmoord websites.

dus wie oh wie?

[Vogelvrij]

Is het niet handiger om te schrijven over iets dat je kent

[edit] Waarmee ik natuurlijk niet bedoel dat je nu ervoor moet gaan zorgen dat je zo'n situatie leert kennen

Ik denk dat het per instelling én per persoon verschillend is. Wat wil diegene zelf en is dat ook goed/haalbaar etc.
Misschien is het handig om ervaringen van mensen na te gaan ofzo.

En daarnaast ben ik het eens met Vogelvrij.

[WAT]

Vogelvrij schreef:

Is het niet handiger om te schrijven over iets dat je kent

[edit] Waarmee ik natuurlijk niet bedoel dat je nu ervoor moet gaan zorgen dat je zo'n situatie leert kennen

ik hou van onderzoek doen voor mijn verhalen en 70% van het verhaal komt uit mijn eigen ervaringen, alleen gaat het character iets verder in de problemen dan dat ik gekomen ben....
Maar ik wil het zo waarheidsgetrouw mogelijk doen, daarom dat ik er naar vraag.

Op gesloten : mijn ouders mochten elke avond mij een uur bezoeken. In het weekend mocht ik niet naar huis. Als het beter gaat mag je af en toe in het weekend naar huis en met begeleider van de afdeling. Zo jongen die jij beschrijft mag de eerste paar weken niet alleen van de afdeling af zijn ouders mogen hem bezoeken als hij daar voor in staat is. Als die jongen daar nog niet veilig is kunnen ze hem een dag of nacht in de sepereer zetten. Hij loopt kans op een ibs. Per instelling is het verschillend maar zo was het bij mijn instelling. voor meer vragen pm. succes

[Vogelvrij]

WAT schreef:

ik hou van onderzoek doen voor mijn verhalen en 70% van het verhaal komt uit mijn eigen ervaringen, alleen gaat het character iets verder in de problemen dan dat ik gekomen ben....
Maar ik wil het zo waarheidsgetrouw mogelijk doen, daarom dat ik er naar vraag.

Nou ja, ik vind dus wel, als je dan schrijft over iets wat je niet precies kent, dan moet je er natuurlijk wel voor zorgen dat het klopt. Alleen weet ik er verder niet zo veel van, dus ik kan je niet verder helpen, behalve je succes wensen

Ik was op dat moment in dagopname en ik ben 's avonds door mijn ouders naar het ziekenhuis gebracht. Daar ben ik op spoed binnengebracht en behandeld (maag leegpompen, houtskool geven) en hebben ze me overgedragen naar een gesloten afdeling TEPSI (Toxicomanie-eenheid voor psychiatrische spoedinterventie) gebracht voor de nacht. Ik moest alles inleveren, ook GSM enzo, maar mocht uiteindelijk 's middags wel even bellen met mijn moeder over spullen die ze moest meenemen, want ik zou van TEPSI om 16u rechtstreeks terug naar mijn instelling gaan (waar ik in dagopname was) om in volledige opname te gaan. Dat was in het OPZ in Rekem, op de de neurosezorg. Daar kreeg ik geen speciale behandeling, het was gewoon hetzelfde als eerst, ik mocht gaan wandelen op het domein en ik mocht gewoon bezoek krijgen. Alleen het eerste weekend mocht ik niet naar huis. (Woensdagsmiddags mochten wij ook een paar uur naar huis en aangezien toen nog niemand iets had gezegd over dat ik naar huis mocht of niet, ben ik gewoon gegaan, om spullen enzo te halen. Ik had ook pas donderdags een psychiater te spreken gekregen terwijl het maandags geloof ik gebeurd was. Niet echt een stijlvolle behandeling vond ik).

Daarvoor ben ik nog een keer naar het ziekenhuis gegaan omdat ik bang was dat ik mezelf iets zou aandoen. Ik had gedronken en was op blote voeten naar het ziekenhuis gewandeld (paar straten verder dan waar mijn vriend woonde). Op spoed wilden ze eerst me in een open kamer leggen, maar besloten toch om me in een gesloten kamer te leggen (niet vastgebonden ofzo, gewoon van buitenaf gesloten), mijn ouders waren die nacht afgekomen en hadden me door het raam kunnen zien. Van de spoed ben ik rechtstreeks naar de gesloten afdeling PAAZ gegaan (Virga Jesse in Hasselt). Daar zijn verschillende behandelgroepen, in eerste instantie kom je in groep A, dan heb je een eigen kamer om wat bij je positieven te komen en mag je de afdeling niet verlaten. De sessies zijn allemaal binnen de afdeling. Ik mocht al binnen een dag over naar een andere behandelgroep, met gedeelde kamers, permissie om de afdeling (en later het ziekenhuis) te verlaten en sessie in het gedeelte naast de afdeling. Bezoek krijgen mocht je in alle behandelgroepen. Daar was ik overigens na een week weg omdat ik blijkbaar toch niet zo'n groot gevaar voor mezelf was, op dat moment, ik had gewoon een inzinking gehad.

Maar dit zijn mijn ervaringen en dit is België, ik weet niet of je daar iets mee kunt.

[WAT]

dankjullie Queasy en Mutant, ik vind het heel dapper dat jullie er zo over vertellen. Alle kleine beetjes helpen, dankjulie.

[Sade]

Als je nog meer wilt weten staat mijn PM eventueel ook wel open; werk in de (jeugd)psychiatrie.