Jezelf leren accepteren

[Solee]

Ik ben een meisje van 17 jaar. Ik heb het idee dat ik mezelf niet helemaal accepteer, en ik zou dit toch wel graag willen. Ik denk dat als ik mezelf leer accepteren, ik niet meer zo afhankelijk ben van de mening van anderen, ik niet meer weken blijf piekeren over fouten die ik heb gemaakt en ik minder depressief zal zijn. Ik wil zelfvertrouwen uitstralen! Op dit moment denk ik dat ik helemaal niets waard ben en dat iedereen me haat. Ook kan ik dagen blijven piekeren over dingen die ik misschien wel fout gedaan heb. Ik heb ook moeite met het contact met anderen terwijl ik zo graag spontaan zou willen zijn! Ik vraag ook veel negatieve aandacht en denk dat dat ook met mijn lage zelfbeeld te maken heeft.
Nu weet ik sinds kort dat ik licht autistisch ben, en ik zal dus niet alles aan mezelf kunnen veranderen.
Heeft iemand tips waardoor je meer zelfvertrouwen- en respect krijgt en jezelf gaat accepteren zoals je bent? X

[nick1980]

Zoals bij veel mensen kan de oorzaak dieper liggen. Psychologie is een moeilijke categorie. Heb je wel eens overwogen om er met een psycholoog over te praten?

[JustADreamer]

Ik denk dat het deels ook nog te maken heeft met de puberteit. Kan me herinneren dat ik er ook last van had toen ik jouw leeftijd had. En licht autistisch zou je mij ook wel hebben kunnen noemen, als je kijkt naar de normen die de maatschappij daar voor hanteert. (Iedereen die behoefte heeft aan een beetje duidelijkheid en structuur binnen deze chaotische maatschappij, en die daarbij ook nog eens minder behoefte heeft om tegen iedereen overdreven sociaal te doen valt volgens mij ondertussen binnen de categorie autist/pdd-nos/asperger etc)

Maar goed, bij mij is het grotendeels over gegaan toen ik de puberteit achter me liet. Of nou ja, overgegaan, nee ik ben nog steeds redelijk hetzelfde. Ik heb alleen geaccepteerd dat ik een hekel heb aan 'sociaal' over koetjes en kalfjes praten, dus dat doe ik gewoon niet. Verder ben ik meer richting spiritualiteit gegaan, een richting die altijd mijn interesse heeft gehad, maar die behoefte was gewoon weggedrukt in de puberteit. Nu ik het durf om als 'zweefteef' (volgens sommige mensen die me dus totaal niet kennen verder) naar buiten te treden merk ik dat ik mezelf meer accepteer, ik ben tenslotte wie ik ben, en als anderen dat niet kunnen handelen, jammer dan. Aan de andere kant merk ik juist dat er veel meer positiviteit mijn kant uit komt als het gaat over wie ik nu ben. En dat verbaast me nog steeds, in goede zin!

Ik denk dat als jij jezelf accepteert, anderen dat ook alleen maar kunnen doen. Maar als je een rol speelt omdat je niet blij bent met jezelf, zullen anderen dat merken, en zal de omgang met anderen altijd stroef aanvoelen. Als je steeds moeite moet doen om niet uit je rol te vallen zal je nooit echt kunnen ontspannen in contact met anderen, en dan doe je jezelf echt te kort.

[Daboman]

Goed streven! Ik zou zeggen, leer de signalen te herkennen dat men je waardeert. Het wordt niet altijd gezegd. Bijv als een vriendin belt of je toch weer naar haar toe wil komen. Of indien jij belt, ze toch steeds weer komt. Ook een belangrijke; als je een compliment krijgt, beschouw dat nooit, maar dan ook nooit als vanzelfsprekend. Het compliment niet, maar ook niet datgene waar je een compliment op krijgt. Zelfs niet als je er eigenlijk niets voor hebt hoeven doen. Let er ook eens op of je veel van jezelf verwacht. Ben je altijd bescheiden bij een prestatie, of ben je er stiekem een beetje trots op? Zolang je niet naast je schoenen gaat lopen mag je best wat trots zijn op je prestaties.

Daarnaast moet je ergens voor gaan staan. Kom je vaak bij vragen als wie ben je eigenlijk. Wat doe je en waarom? Dat hoef je niet rationeel te kunnen uitleggen, het antwoord kan ook simpelweg zijn omdat je je er goed bij voelt. Als een ander het daar dan niet mee eens is, heeft ie gewoon pech. Jij voelt je er goed bij, dus dat betekent dat het voor jou belangrijk is. Als je dat van jezelf accepteert, moeten anderen haast wel volgen. En als er een is die het niet accepteert, dan is er wel weer iemand anders.

Een goede techniek om met anderen in contact te komen is te luisteren waar mensen het over hebben en inspringen als je er ook iets over weet te zeggen. Je kunt ook mensen opzoeken die graag nieuwe mensen willen ontmoeten. Er bestaan hele instanties die zich daarmee bezig houden. Kijk eens op http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/ en/of zoek eens naar vergelijkbare websites.