Heel leuk gedichtje, doet me denken aan iets wat ik zelf keer geschreven heb, in vergelijkbare thematiek:
"En toen kwamen de ogen. De grommende draak die razendsnel op haar afkwam. En ze wist dat het tijd was om uit haar veilige schaduw te komen. Heel even met de ogen te knipperen. Als de sluiter van een camera obscuur die zich in een fractie van een seconde sluit, om het beeld vast te leggen. Dat beeld wou ze mee-nemen. Het beeld van een aanstormende, woeste draak met ogen als vuurbollen. Klaar om een vreemde op te pikken en mee te nemen naar de volgende wereld. "
|